Ex.
วริศรากลับมาอยู่บ้านได้หนึ่งสัปดาห์เต็ม ๆ เธอเดินนวยนาดเข้ามานั่งข้างพี่สาว
“มีอะไรหรือเปล่าแพร พี่จะได้ไปนอน” วริศรากระตุกยิ้มมุมปาก
“เรื่องพี่อ๊อฟค่ะ แพรจะไม่อ้อมค้อมเลยนะคะ แพรกับพี่อ๊อฟเราสองคนกำลังจะแต่งงานกันอีกไม่กี่วันข้างหน้า ตอนนี้แพรท้องได้สองเดือนแล้วค่ะ พรุ่งนี้คุณพ่อคุณแม่ของพี่อ๊อฟจะมาคุยเรื่องงานแต่งงาน ระหว่างแพรกับพี่อ๊อฟที่บ้าน” วริศราเอ่ยเสียงเรียบ แววตาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ลักษิกาละสายตาจากโทรศัพท์ ปรายตามองหน้าน้องสาว
“แล้วมาบอกพี่ทำไม พี่ไม่ได้อยากรู้”
“พี่แพรวเป็นพี่สาวของแพร ถึงอดีตของพี่แพรวกับพี่อ๊อฟจะรักกันมากแค่ไหน แต่ตอนนี้พี่อ๊อฟเป็นสามีและเป็นพ่อของลูกที่อยู่ในท้องแพร แพรขอให้พี่แพรวเลิกยุ่งกับพี่อ๊อฟได้ไหมคะ ไม่ว่าจะในสถานะไหน ถือว่าเห็นแก่หลานที่จะเกิดมาในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า เพราะหลังจากแต่งงานแล้ว พี่อ๊อฟจะย้ายมาอยู่ที่นี่” ลักษิกามองลึกลงไปนัยน์ตาของวริศราอย่างผิดหวัง นี่เหรอน้องสาวที่คลานตามกันออกมา วริสราเห็นผู้ชายดีกว่าพี่สาวแท้ ๆ ที่เติบโตมาด้วยกัน
“แค่นี้ใช่ไหมที่จะคุยกับพี่”
“ค่ะ”
“แพรควรไปบอกคนของตัวเองมากกว่ามาบอกพี่นะ เพราะพี่กับพี่อ๊อฟเราคบกันมานาน ก่อนที่เราจะมาเป็นแฟนกันซะอีก แต่กับแพรแค่ไม่กี่เดือนเอง…” ดวงตาคู่สวยกวาดสายตามองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ใบหน้าหวานโน้มเข้ามาใกล้วริศราแล้วพูดต่อ…
“แพรยอมนอนกับเขาง่าย ๆ ทั้งที่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นมีเจ้าของ พี่ถามแพรจริง ๆ เถอะ อยากได้ผู้ชายคนนี้มากนักเหรอ ถึงต้องลงทุนปล่อยตัวเองท้อง เพื่อจับผู้ชายที่รู้จักกันได้ไม่ถึงปี มันคุ้มค่าแล้วเหรอ แถมวิธีที่ใช้ยังสกปรก การที่พี่ไม่พูดไม่ได้หมายความว่าพี่โง่เหรอนะ แต่เพราะว่าพี่เห็นแพรเป็นน้องสาวไง แล้วแพรล่ะเห็นพี่เป็นพี่สาวของแพรบ้างหรือเปล่า หรือวัน ๆ เอาแต่คิดหาวิธีจับผู้ชาย” ลักษิกาพูดตามตรง เมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มล้ำเส้นเข้ามาเรื่อย ๆ ถ้าไม่ตักเตือนให้รู้ เดี๋ยววริศราจะได้ใจ คิดว่าตัวเองอยู่เหนือทุกคน
“พี่แพรหมายความว่ายังไง พี่แพรวกำลังจะบอกว่าใจง่ายใช่ไหม สามารถทำทุกอย่างเพื่อให้ได้พี่อ๊อฟ” วริศราเม้มปากแน่นอย่างเจ็บใจที่ทำอะไรอีกฝ่ายไม่ได้ แถมยังโดนตอบกลับอย่างไม่ไว้หน้า ลักษิการ้ายกว่าที่เธอคิดเอาไว้
“แล้วมันจริงหรือเปล่าล่ะ ถามใจตัวเองดูก็แล้วกัน ส่วนเรื่องพี่อ๊อฟกับแพรจะรักกันยังไง พี่ไม่สนใจหรอกนะ ไม่ว่าแพรจะได้เขามาด้วยวิธีไหน พี่ก็ขออวยพรให้แพรมีความสุขกับสิ่งที่เลือก พี่แนะนำอีกอย่างในฐานะที่พี่เป็นพี่สาวของแพร คนอย่างพี่อ๊อฟไม่ได้กินหญ้าเป็นอาหาร เขามีอีกหลายด้านที่แพรยังไม่รู้” ลักษิกาพูดให้อีกฝ่ายคิด ดูเหมือนว่าวริศราจะคิดไม่ได้
“ขอบคุณค่ะที่เตือน แพรจะจำไว้ให้ขึ้นใจ”
“ไม่เป็นไร ยังไงแพรก็เป็นน้องสาวพี่ ถึงแพรจะไม่อยากให้เป็น แต่ก็คงเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พี่ขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะ ส่วนเรื่องพี่อ๊อฟพี่จะไม่เข้าไปยุ่ง” ลักษิกาถอนหายใจยาว ไม่คิดว่าความคิดของวริศราจะกู่ไม่กลับ ทำได้ทุกอย่างเพื่อแย่งอครพลไปจากเธอ
Guest
