สายใยรัก ไม่ปรารถนา

"พี่จีน...ปิงท้อง" สบันงาข่มอารมณ์น้อยใจเอาไว้ กลั้นใจบอกเรื่องสำคัญที่เขาควรรับรู้ เพราะเมื่อคืนไม่มีโอกาสได้บอก เธอจึงถือโอกาสบอกในตอนเช้า 

"ท้องอย่างนั้นเหรอ ปิงคิดว่าพี่โง่หรือไงถึงได้มาบอกพี่ว่าท้อง" กรภัทร์ตวาดเสียงดัง ทุกครั้งที่เขามานอนกับเธอ เขาป้องกันตัวเองทุกครั้งและไม่เคยหละหลวมเรื่องพวกนี้ เพราะกลัวปัญหาที่ตามมาทีหลัง เขาคิดว่าเธอแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่น ตลอดเวลาที่เธอเป็นผู้หญิงของเขา เธอว่านอนสอนง่าย เขาย้ำนักย้ำหนาว่าอย่าคิดจะจับเขาด้วยการบอกว่าท้อง ไม่คิดว่าวันนี้เธอจะใช้ลูกไม้ตื้น ๆ มาบอกว่าตัวเองท้อง น่าตลกสิ้นดี 

"แต่มันเกิดขึ้นแล้วจะให้ปิงทำยังไง..." 

"ไปจัดการตัวเองซะ พี่ยังไม่พร้อมจะเป็นพ่อของเด็กคนไหนทั้งนั้น เรื่องนี้พี่คุยกับปิงตั้งแต่ต้นแล้ว แต่ถ้าจะเก็บเด็กคนนี้ไว้ก็ตามใจ แต่จะไม่มีชื่อพี่เป็นพ่อ" กรภัทร์เค้นเสียงพูดกับเธออย่างเลือดเย็น หยิบเช็คเงินสดออกมาจากกระเป๋ากางเกง กรอกตัวเลขลงไปช้า ๆ ก่อนจะยื่นให้เธอ 

"เงินจำนวนนี้หวังว่าปิงคงพอใจ และย้ายออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด อย่าให้ผมต้องส่งคนมาไล่" กรภัทร์เอ่ยเสียงเรียบ เบือนหน้าหนีไปทางอื่น สบันงากวาดสายตามองแผ่นกระดาษในมือ ยิ้มเย้ยหยันให้กับความโง่ของตัวเอง สุดท้ายความรักของเธอก็ไร้ค่า