เมื่อพรหมลิขิตเหวี่ยงคนสองคนมาพบกับในสถานที่เเละเวลาที่ต่างกันคนหนึ่งความจำเสื่อม อีกคนจำเรื่องราวได้ทั้งหมด และเขาพร้อมที่จะดูแลเธอตลอดไป

“คุณมั่วหรือเปล่าใครจะไปทำแบบนั้น” 

“ก็คุณไงชอบทำหน้าหงุดหงิดใส่ผมตลอด เวลาผมมีสาวๆ มอง คุณขี้หึงมากรู้ตัวหรือเปล่า” 

“ไม่น่าจะใช่ คุณอาศัยที่ฉันความจำเสื่อมสร้างเรื่องหรือเปล่าคำพูดผู้ชายเชื่อไม่ค่อยได้” 

“พูดเรื่องจริงคุณก็ไม่เชื่อ” 

“ใครเชื่อก็บ้าแล้วคุณพยัคฆ์” 

“บอกว่าให้เรียกว่าอะไรหรือจะให้ทบทวนความจำดีไหม” 

“หยุดเลยอยู่ใกล้ที่ไรเสียเปรียบทุกครั้ง เราออกเดินทางกันเลยไหม กลางคืนมันอันตรายมืดมากด้วย” 

“พร้อมแล้วก็ไปกันเถอะกระเป๋าคุณเดี๋ยวผมแบกให้ ต่อไปนี้คุณจะลำบากมาก พวกมันเห็นหน้าคุณ 

พวกมันไม่ปล่อยพวกเราไว้แน่เราต้องหลบสักระยะให้เจ้าหน้าที่จับมันให้ได้จะไปไหนมาไหนต้องระวังตัวเพิ่มขึ้น 

คุณเข้าใจใช่ไหมที่ผมบอก” 

“ค่ะ พี่พยัคฆ์” 

“ดีมากที่คุณเข้าใจ เรื่องแต่งงานผมพูดจริงนะ” 

“แต่น้ำมนยังจำอะไรไม่ได้เลื่อนออกไปก่อนได้ไหม” 

“จำไม่ได้ไม่เป็นไรอยู่ๆ ก็จำได้เอง” 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว