หัวใจไม่ใช่หินผา

การแต่งงานโดยปราศจากความรัก สุดท้ายคนที่เจ็บไม่ใช่ใครอื่นไกลก็คือตัวเธอเอง 

................................................................................................................................................................................. 

ตัวอย่าง 

      “เสียใจมากเหรอคะที่เจ้าสาวเป็นผิงไม่ใช่ปราง” ขวัญข้าวพูดขึ้นลอย ๆ หลังจากเงียบไปสักพักใหญ่ 

         “ยังต้องการอะไรอีกล่ะผิง ทะเบียนสมรสก็ได้ไปแล้ว ยังจะเอาอะไรอีก แค่นี้ยังเจ็บกันไม่พออีกเหรอผิง” ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มออกมา ใบหน้าหวานเรียบเฉย ไม่แสดงความรู้สึก เธอขยับเข้ามาใกล้ทาบฝ่ามือเล็กตรงตำแหน่งอกด้านซ้ายที่เป็นจุดที่หัวใจกำลังเต้น 

         “ผิงเป็นคนโลภค่ะ สิ่งที่ผิงอยากได้ที่สุดก็คือสิ่งที่อยู่ตรงนี้ พี่โอบจะยกให้ผิงได้หรือเปล่าคะ” ภูวดลเหยียดยิ้ม เขาก้มหน้าลงมาใกล้ ใบหน้าคมเข้มอยู่ตรงใบหูเล็ก ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดที่ต้นคอระหง หัวใจของเธอเต้นคร่อมจังหวะรอฟังสิ่งที่เจ้าบ่าวกำลังจะพูดกับตัวเอง... 

         “แต่สิ่งที่ผิงขอมันมากเกินไป พี่คงยกให้ไม่ได้ เพราะหัวใจพี่ยกให้คนอื่นหมดแล้ว แม้แต่เสี้ยวหัวใจก็ไม่เหลือ” 

         “พี่โอบ...” ขวัญข้าวเม้มริมฝีปากเข้าหากัน ข่มความรู้สึกเอาไว้ไม่ให้กรีดร้องออกมาด้วยความโกรธ เธอนับหนึ่งถึงร้อยในใจ เล็มแหลม ๆ จิกที่ฝ่ามือนุ่มของตัวเองจนบุ๋มลงไปเป็นรอย 

         “โกรธเหรอ...ยิ้มหน่อยสิ พี่คิดว่าหน้าของผิงหนายิ่งกว่าคอนกรีตซะอีก ขนาดผู้ชายบอกไม่รัก ยังอยากแต่งงานเอาเขาทำผัว คงจะภูมิใจมากสินะ” ขวัญข้าวปัดมือที่เกลี่ยอยู่ที่พวงแก้มออก อย่างรังเกียจ ไม่คิดว่าคนที่เป็นสุภาพบุรุษแบบเขาจะมีมุมร้าย ๆ แบบนี้