ห้องนอน

ห้องนอน  ปลอกหมอน  เตียงนอน  ผ้าห่ม  หมอนข้าง  โต๊ะคอม  ทุกๆอย่างในห้องของผมเธอเคยจับ

เคยแตะ  เคยสัมผัสมัน  ทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านั้นมันอยู่ในภาพความทรงจำของผมแต่วันนี้เธอไม่อยู่แล้วครับ..

ผมเองครับที่ทำร้ายเธอ ผมเองครับที่เป็นคนผลักไสเธอ ผมเองครับที่ทำให้เธอเสียใจ

ผมเองครับที่ทำให้เธอร้องไห้ เรื่องในวันนั้นผมผิดเอง  ผมรักเธอนะครับ ผมรักมาก

ผมไม่คิดว่าจะยอมให้ได้แบบเธออีกหรือเปล่า..  ก่อนที่จะเจอเธอ  ผมไม่เคยรู้ว่าความรักคืออะไร

ทำไมต้องร้องไห้กับความรัก  ทำไมต้องยอมง้อ  ทำไมต้องยอมเสียศักดิ์ศรีขนาดนั้น ทำไมๆๆ

คำถามมากมายเกินขึ้นในหัวผมเวลามองคู่รักอื่นๆ เวลาทะเลาะกัน เวลาร้องไห้ เวลามีความสุข

ซึ่งในตอนนนั้นผมไม่เข้าใจเลย ความรู้สึกแบบนั้นมันคืออะไร  แล้วพอผมได้เจอเธอ..

ผมก็เข้าใจแล้วครับว่าเวลาอยู่ด้วยกันมันมีความสุขแค่ไหนและเวลาผมทำเธอร้องไห้

เวลาเธอร้องไห้เพราะผม ผมอยากขอโทษ ขอโทษเธอ อยากดึงเธอเข้ามากอดและจูบที่ริมฝีปากนั้นพร้อมบอกว่าขอโทษ

ให้เธอร้องไห้ที่อกผม ผมอยากดูแลเธออีกครั้ง  ทุกๆครั้งที่ผมหลับตาจะเห็นภาพเธอ ฉายซ้ำไปซำมา

ภาพเหตุการณ์ต่างๆ ในวันที่มีเรา ภาพของเราที่ยังมีเรา อ้อมกอด รอยจูบในวันวาน

ทุกครั้งที่หลับตายังฝันถึงเธอ รอยยิ้มของเธอ เสียงหัวเราะของเธอ อ้อมกอดของเธอ หยดน้ำของเธอ

มันยังติดตรึงอยู่ในใจของผม  ทุกๆครั้งที่ผมมองไปรอบๆห้องจะมีภาพเธออยู๋ตรงนั้นเสมอ

แต่ในวันนี้ไม่มีอีกแล้ว..  ผมขอโทษ..  ผมไม่หวังให้เรื่องเรามันจบแบบนี้..

ผมพึ่งรู้ว่า5เดือนที่ผ่านมามันเร็วเหลือเกินเวลาที่มีเธอ

แต่พอไม่มีเธอแล้วผมพึ่งรู้ว่าเวลากว่าจะผ่านไปแต่ละวันมันชั่งยาวนานเหลือเกินมันทรมาณเมื่อไม่มีเธอ

ผมพึ่งรู้หัวใจตัวเองในวันที่เสียเธอไป  จากที่ผมไม่เคยง้อใคร  ไม่เคยรู้ความรักคืออะไร วันนี้ผมรู้แล้วครับ

ผมจะตามง้อจนกว่าเธอจะหายโกรธ ผมรู้ครับว่าเรื่องที่ผมทำมันร้ายแรงมาก  ผมไม่หวังให้เธอลืมในสิ่งที่ผมทำ

ผมแค่อยากให้เธอรู้ว่าผู้ชายคนนี้รักเธอมากและยอมให้ทุกอย่างเพื่อเธอ..

"อากร!!" เสียงนี้เหมือนผมเคยได้ยิน เป็นเสียงที่ผมคิดถึงมาก อย่าบอกนะว่าข้างหลังผมนั้นคือเธอ..

พอผมหันหลังกลับไป ใบหน้าของเธอที่ผมคิดถึงมาตลอด  ผมร้องไห้เกือบทุกๆคืน

ไวกว่าความคิดผมดึงเธอเข้ามากอดไว้แนบกายแล้วพร่ำบอกว่าผมขอโทษ

เธอเงียบไม่มีเสียงตอบรับมีแต่เสียงสะอื้นดังกลับมา  เธอร้องไห้เพราะผมอีกแล้ว

เธอร้องไห้ที่อกผม ร้องไห้เหมือนเด็กๆ  ผมก็ได้แต่ยืนกอดเธอไว้แบบนั้น

ขอบคุณพระเจ้าที่เห็นใจผู้ชายนิสัยไม่ดีอย่างผม ขอบคุณที่เธอให้โอกาสผม ขอบคุณครับ..