I'm Your Man : ฉันเท่านั้นที่จะเป็นของเธอ

I'm Your Man

**********************************************

น้ำมน..

สาวห้าวคนเก่งประจำโรงเรียน ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ดูเหมือนว่าจะเก่งไปซะหมด ไม่ว่าจะเป็นการเรียน เธอก็ติดอันดับท็อปต้นๆของโรงเรียน และเธอก็ชอบเล่นบาสเป็นชีวิตจิตใจ รุ่นน้องสาวๆหลายคนก็ชอบมาเชียร์เธอข้างสนาม รวมทั้งหนุ่มๆบางคนก็เป็นเอฟซีเธอด้วย และเวลาว่าง เธอก็ชอบมานั่งวาดรูปคนเดียวในสวนหลังโรงเรียน เพราะเป็นที่สงบ และร่มรื่น ฅึ่งก็แน่นอน เอฟซีเธอก็คอยจับจ้องเธออยู่ทุกเวลา แต่พวกเขามักรู้ดีว่าถ้าเธอมานั่งวาดรูป พวกเขาควรนั่งดูอยู่ห่างๆ และเงียบๆ..

แบงค์..

หนุ่มหล่อรุ่นพี่เพลย์บอยประจำโรงเรียน ซึ่งแน่นอน การเรียนของเขาก็ไม่เอาไหน แต่ฝีมือการเล่นบาสของเขาก็ไม่เป็นสองรองใคร สาวๆในโรงเรียนก็ต่างคลั่งไคล้ในความกล่อของเขา และยอมจำนนแทบเท้าเขาทุกราย ยกเว้น น้ำมน คนรักของเขา ซึ่งก่อนหน้าที่ทั้งคู่จะคบกัน เขาได้เดิมพันกันอะไรบางอย่าง จนน้ำมนเป็นฝ่ายแพ้เกม จนต้องยอมคบเป็นแฟนกับแบงค์อย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่ศึกคราวนี้ยังไม่จบ มันทำให้น้ำมนต้องสู้ต่อไปเพื่อศักดิ์ศรีของตัวเอง ที่จะให้แบงค์เลิกดูถูกเธอซะที..

.
.

.

.

.

.

.... กริ๊งงงงงงงง.... หลังเลิกเรียน

หญิงร่างสูงบางผมยาวแทบจะปิดหน้าในชุดนักเรียน  ชายเสื้อหลุดออกจากขอบกระโปรง หนีบกระดานวาดรูปไว้ที่แขน ในมือถือกระเป๋าอุปกรณ์เครื่องเขียน ส่วนอีกมือถือกระเป๋าเป้ปล่อยสายยาวแทบจะลากพื้น เดินลงบันไดอาคารเรียน มุ่งหน้าไปหลังโรงเรียน

"นี่.. วันนี้ไม่เล่นบาสเหรอ?" ชายร่างสูงกว่าวิ่งเข้ามาจากด้านหลัง คว้ากระเป๋าเป้ในมือหญิงสาว มาพาดบ่าตัวเองแล้วเดินตาม

"ไม่อ่ะ.. เหนื่อย.. ไม่มีอารมณ์" หญิงสาวยังคงเดินสีหน้าเย็นชาต่อไป

"นี่..น้ำมน ตั้งแต่คบกันมา เราไม่เคยเดทกันสักครั้งเลยนะ วันหยุดนี้ไปเที่ยวกับฉันนะ"

"ไม่อ่ะ.. เดทเหรอ.. ไร้สาระ" น้ำมนพยายามเดินนำไปให้พ้น

"แต่เธอแพ้พนันฉันนะ อย่าลืมสิ เธอต้องไปเดทกับฉัน และห้ามปฎิเสธ"

"มันก็เป็นเกมโกงๆเกมนึงเท่านั้นล่ะน่า นายอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าวันนั้นนายโกงฉัน และเลิกมาตอแยฉันสักที รำคาญ!!"

'รำคาญ' คำสุดท้ายของประโยค ที่ฟังแล้วมันเสียบแทงเข้าไปถึงข้างในโสตประสาท มันทำให้ผู้ฟังอย่างแบงค์แทบอยากจะกระชากผู้หญิงจองหองคนนี้มาสยบแทบเท้าแบบ ผู้หญิงคนที่ผ่านๆมาของแบงค์

"อย่าหยิ่งนักเลยน่า.. ทุกคนก็รู้กันทั่วโรงเรียนแล้วว่าเธอเป็นแฟนฉัน" แบงค์พยายามเดินตาม

"ก็ช่างสิ.. ฉันไม่ได้ชอบนาย และไม่เคยคิด จำไว้ด้วย" น้ำมนหันกลับมากระชากกระเป๋าเป้คืน แล้วเดินไปจุดประจำในสวนหลังโรงเรียน