กลวิธีถอยห่างจากท่านอ๋องไร้ใจ

นางเป็นเพียงสาวใช้อุ่นเตียงให้กับเยียนอ๋องไร้ใจ ความทะเยอทะยานอยากเป็นชายาอ๋อง ถึงขนาดย่อมพลีกายเอาใจบุรุษ หวังว่านางจะเข้าไปอยู่ภายในใจของเยียนอ๋องผู้นี้ได้ ทว่าเยียนอ๋องมิได้มีใจให้กับนาง เพราะเขามีสตรีในใจอยู่แล้ว

กำไลที่นางสวมใส่อยู่ สามารถแจ้งเหตุการณ์ความฝันล่วงหน้าได้

เพื่อปกปิดความสัมพันธ์ ก่อนวันที่เยียนอ๋องจะแต่งชายาเอกเข้ามา ต้องกำจัดหยุนซีโดยส่งนางให้ไปนางบำเรอในค่ายทหาร นับหมื่นจนขาดใจตาย นางจึงคิดหาวิธีที่จะถอยห่างจากเยียนอ๋องไร้ใจผู้นี้

บทตัวอย่าง

ยามค่ำคืนนี้ หยุนซีกำลังบีบนวดตรงไหล่เพื่อให้เยียนอ๋องผ่อนคลาย ตอนนี้กำลังหลับตาเคลิ้ม

"ท่านอ๋อง วันนี้หม่อมฉันไปเดินเลือกซื้อของ พบเห็นคุณหนูซูเจินนั่งอยู่ร้านน้ำชา พูดคุยกับบุรุษท่าทางเหมือนจะสนิทสนมมาก"

เยียนอ๋องลืมตาขึ้นมา รีบเอามือตนบีบไปยังลำคอของหยุนซีที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ยามนี้นางอยู่ในอาการดิ้นรนพยายามจะเเกะมือนั้นออกจากลำคอของตน

"เจ้ากล่าวออกมาเช่นนี้ ตั้งใจจะกล่าวให้ร้ายซูเจินหรือ นางเป็นสตรีในห้องหอ มิทำตัวเยี่ยงนั้นแน่"

สายตาแข็งกร้าว จับจ้องมองมายังสตรีที่เขากำลังใช้แรงบีบคอของนาง หากมีใช่ว่าหยุนซียังมีประโยชน์ใช้ปลดเปลื้องอารมณ์ให้กับตน เขาคงหักคอนางตายไปนานแล้ว

ร่างบอบบางล้มลงตรงพื้นอย่างอ่อนแรง ขืนหลีเยียนปล่อยช้ากว่านี้ นางคงสิ้นลมตายไปจริงๆ แล้ว

"แค่ก แค่ก แค่ก" หยุนซีไอโขลกออกมาอย่างทรมาน ใบหน้าหันมองไปทางบุรุษใจร้ายกับนาง กลับพบกับสายตาดุดันเย็นชาจนน่าใจหาย

"ท่านอ๋อง ท่านเคยรักหม่อมฉันบ้างหรือไม่" ไม่รู้เพราะอะไรให้หยุนซีใจกล้าเอ่ยถามออกไปเช่นนั้น ทว่านางกำลังรอฟังคำตอบ

"หึ! เจ้ากำลังเรียกร้องความรักจากข้าอยู่งั้นหรือ ที่ผ่านมาเจ้าเป็นฝ่ายปีนเตียงข้า ส่วนข้าก็แค่ตอบสนองตามที่เจ้าต้องการ ดังนั้นเจ้าอยู่ในสถานะอันใด ไม่รู้บ้างหรือไร ภายในใจข้ามีแต่ซูเจินเท่านั้น