หลงคุณเข้าแล้ว

จากคู่กัด ขยับขึ้นเป็นคู่นอน ในที่สุดเป็นคนที่เขาแคร์มากกว่าใคร 

มุทิตา & ปฐพี 

“คืนนี้ผมค้างกับคุณได้มั้ย” เสียงทุ้มกระซิบถาม พลางจูบที่ริมหู พาขนอ่อนแถวนั้นลุกซู่ หัวใจในทรวงเต้นเป็นจังหวะอะไรมุทิตาไม่รู้แล้ว เธอพริ้มตาเมื่อเขาไต่จูบไปเรื่อย คลอเคลียละไมละมุน ราวกับเขานำพาไฟอุ่นมาห้อมล้อม 

“...ได้มั้ยครับมุ” อีกฝ่ายถามอ้อน แล้วขบกัดเบาๆ ที่ติ่งหู ทุกขุมขนของเธอซู่ซ่า กอดเขาไว้อย่างรัญจวนใจ 

หญิงสาวพยักหน้าน้อยๆ 

“คุณมีคอนดอมมั้ย” เจ้าหล่อนพยายามถามตอนที่ยังพอมีสติ 

“...ไม่รู้ ต้องไปดูในรถ” เสียงตอบงึมงำเพราะปากกำลังอ้อยอิ่งอยู่ที่เนินทรวง แต่แล้วยอมผละออก เธอเสียดายหน่อยๆ ทว่าก็โล่งอกเหมือนกัน 

“ผมไปหาดูก่อน” 

มุทิตาพยักหน้าให้ ไม่ตำหนิเลยถ้าเขาจะพกเครื่องป้องกันติดตัว เพราะเซ็กซ์เป็นเรื่องธรรมดาของหนุ่มสาวสมัยนี้ไปแล้ว ดีเสียอีกที่เขารอบคอบ 

ปฐพีหากางเกงมาใส่ลวกๆ และทำท่าจะไม่ใส่เสื้อถ้าเธอไม่บอก 

“ถ้าในรถไม่มีออกไปซื้อที่มินิมาร์ทนะคะ หน้าหมู่บ้านมีอยู่ร้าน” 

เพราะอย่างนั้นเขาจึงหยิบเสื้อติดมือไปด้วย 

ชายหนุ่มพ้นประตูไปมุทิตาก็ควานหาผ้ามาห่มกาย ทอดถอนใจลึก ยังวาบหวามปั่นป่วนในอก ทว่าเริ่มลังเลไม่แน่ใจว่าทำถูกหรือเปล่า แต่ครั้นนึกถึงสัมผัสรุ่มร้อนอ่อนหวานของเขาเธอเผลอขดตัว นอนอมยิ้ม 

ไม่เป็นไรหรอกน่า มันดีจะตาย อย่างน้อยก็ขอให้ได้เรียนรู้รสชาติใหม่ของชีวิตสักครั้ง ถือว่าให้เขาเป็นครู ไหนๆ ก็เสียซิงให้เขาแล้ว ต่อให้ตื่นมาพรุ่งนี้แล้วทางใครทางมัน เธอก็จะไม่เสียใจเลย 

###### 

หมายเหตุ 

นิยายเรื่องนี้เป็นเล่มต่อมาจากเรื่อง "ติดบ่วง" นะคะ ถ้าเคยอ่านเรื่องนั้นมาก่อนจะเข้าใจง่ายกว่า 

มีคำหยาบในเรื่อง ตามบุคลิกและสภาพแวดล้อมตัวละคร