‘แดเนียล เจนนาโร’ หนุ่มอิตาลีวัยสามสิบ ประธานบริษัทยายักษ์ใหญ่ที่กำลังเผชิญมรสุมข่าวด้านลบที่ทำให้ภาพลักษณ์เสียหาย จนกำลังจะถูกปลดออกจากตำแหน่ง จากการที่ถูกต่อว่ากลางรายการสัมภาษณ์สดว่าเป็นนักธุรกิจใจแคบ ทั้งที่เป็นบริษัทผลิตเวชภัณฑ์เกี่ยวกับสัตว์แต่กลับไม่เคยเห็นค่าชีวิตของสัตว์เลยแม่แต่น้อย ด้วยฝีมือของ ‘มาลินี พงศ์พิสุทธิ์’ สัตวแพทย์สาว จนเขาต้องหนีมาหลบข่าวที่เมืองไทย
แม้เขาจะเกลียดเธอเข้าไส้ แต่ยังไงเสียเงินบริจาคของเขาก็เป็นเพียงทางรอดทางเดียวที่จะทำให้สถานสงเคราะห์สัตว์ของเธอยังดำเนินต่อไปได้ เธอจึงต้องยอมรับข้อเสนอ ‘เมียชั่วคราว’ เพื่อแลกกับโอกาสพิสูจน์ว่า มูลนิธิบ้านเทียนไขสมควรจะได้รับเงินบริจาคหรือไม่
“ฉันยอมรับข้อเสนอของคุณ”
แดเนียลกระตุกคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัย เพราะเงื่อนไขการเป็นเมียเช่าตลอดระยะเวลาที่เขาอยู่เมืองไทยแลกกับการเปิดโอกาสให้เธอได้พิสูจน์ว่ามูลนิธิบ้านเทียนไขไม่เหมือนกับสถานสงเคราะห์สัตว์อื่นๆ ที่เสนอไปนั้นก็เพื่อตัดความรำคาญ ไม่ได้คิดจะเอาเป็นจริงเป็นจัง แต่เมื่อนึกย้อนกลับไปถึงความปากดีของหญิงสาว ซึ่งเป็นต้นเหตุให้ต้องหนีข่าวว่าเป็นนักธุรกิจใจแคบมาหลบที่เชียงใหม่ก็คิดว่าเป็นโอกาสที่จะได้เอาคืนเธอบ้าง
แดเนียลยกยิ้มมุมปากขณะก้าวเท้าเข้าหามาลินีที่ยืนจ้องหน้าเขาอย่างไม่เกรงกลัว แววตาของหญิงสาววาววับอย่างมุ่งมั่น ราวกับจะบอกให้รู้ว่าที่พูดไปเมื่อครู่เธอไม่มีวันถอนคำพูดยิ่งทำให้เขาอยากเอาคืนหญิงสาวมากขึ้นไปอีก จนร่างสูงใหญ่ขยับมาหยุดอยู่หน้ามาลินีในระยะที่สามารถรับรู้ได้ถึงเสียงลมหายใจ
“รู้ความหมายของคำว่าเมียเช่าหรือเปล่า”
ความสูงที่ต่างกันเกือบยี่สิบเซนติเมตรทำให้หญิงสาวต้องแหงนหน้าสบตากับดวงตาสีน้ำตาลคมเข้มที่กำลังจ้องเธออยู่อย่างดุดัน “รู้สิ” เธอตอบอย่างหนักแน่น แต่ก็รู้สึกแปลกใจว่าเขาโฟกัสสายตาอยู่ตรงไหน เพราะเหมือนว่าจะไม่ได้โฟกัสที่ใบหน้าของเธอ
“ใหญ่ไม่เบาเลยนี่” แดเนียลพูดพร้อมกับแลบลิ้นเลียริมฝีปาก
หญิงสาวรีบยกแขนขึ้นปิดหน้าอกทันที เพราะจากคำพูดของหนุ่มแดนมักกะโรนีทำให้เธอได้คำตอบว่าเขากำลังมองอะไรอยู่ “ทุเรศ”
“ผมก็แค่อยากจะสำรวจสินค้า มันทุเรศตรงไหน”