ฉันนอนกับบอสสุดโหด

"คุณอยากทำอะไรล่ะ"

"เล่นเกมไล่จับไง ใครแพ้ ดื่มหมดแก้ว ว่าไง กล้ารับคำท้าเจ้มั้ย"

"ผมอายุมากกว่าคุณสี่ปี"

แป้งทำตาหวานใส่เขาพร้อมกับยกนิ้วชี้ส่ายไปมาอย่างยั่วยวนก่อนจะใช้นิ้วนั่นมาประทับที่ปากเขาอย่างลืมตัว

"อย่าพึ่งพูดสิ ยังไม่เริ่มเลย อยากกินแล้วเหรอ"

เขามองที่ริมฝีปากที่เซ็กซี่นั้นจนกระทั่งชุดเดรสเข้ารูปของเธอซึ่งตอนนี้เกือบจะหลุดเต็มทีแล้วเพราะคอมันกว้าง

"แล้วถ้าอยากกิน จะได้กินเหรอ"

"ได้กินสิ เข้ามาในห้องก่อน แล้วจะให้กิน อ๊าา อย่าพึ่งรีบสิ"

"ผมอยากกินเดี๋ยวนี้เลย"

"คุณทำอะไร ทำไมไม่รีบตามมา"

"อ่อ พอดีบอกเบอร์คุณชริณไว้น่ะค่ะ"

"คุณให้เบอร์ลูกค้าทำไม มีธุระอะไรทำไมต้องคุยโดยตรงกับเขา"

"บอสคะ แป้งเป็นอินทีเรียร์นะคะ ถ้าลูกค้าอยากได้หรือตกแต่งตรงไหนเพิ่มก็ต้องคุยกับแป้ง งานจะได้เสร็จเร็วๆ"

"งานเสร็จหรืออะไรเสร็จกันแน่"

"คุณว่าอะไรนะคะ"

"เปล่า"

"แต่แป้งได้ยิน"

"ไอ้เนย ทำไมผลักแรงจังล่ะ ตกใจหมดเลย"

"คุณเมาอีกแล้วเหรอ"

"อืม แกลืมอะไรล่ะ ฉันกำลังจะอาบน้ำ ยังไงออกไปก็ปิดประตูด้วยนะ"

"ผมลืมกินคุณไงล่ะ"

"หืมม ว่าไงนะ อ๊ะ นี่อะไรน่ะ อ๊าา อย่านะ อื้มม"

* นิยายเรื่องนี้้แต่งโดยจินตนาการของนักเขียนล้วนๆ 100% ทั้งชื่อตัวละคร ฉาก สถานที่ ล้วนแต่ตั้งขึ้นมา อาจจะมีชื่อและสถานที่บางแห่งที่ซ้ำกับชื่อจริงบ้างปะปนกันไปนะคะ มีการบรรยาย ฉากร่วมเพศที่ค่อนข้างละเอียด ไม่เหมาะสำหรับเยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี เป็นนิยายรักในที่ทำงาน ปมดราม่าไม่มากตามแนวของชาไทยเย็นเช่นเดิมค่ะ** 

** ภาพปกไรต์คอมมิชชั่นมานะคะ ไม่อนุญาตให้นำไปใช้ทุกกรณีค่ะ ** 

 สุดท้าย ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่ให้การสนับสนุนกันมาโดยตลอดนะคะ ฝากคอมเม้นท์ให้กำลังใจมากๆ หน่อยนะคะ ขอคอมเม้นท์น่ารักๆ อย่าด่าไรต์เลยนะคะ ใจบางมาก เดี๋ยวจะ Feel down จนเขียนไม่ออกค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าเลยค่าา .....