กรี๊ดๆๆๆ Nightmare อ๊ากกก ทำไมคนมันถึงเยอะอย่างนี้เนี้ย แล้วเมื่อไหร่ฉันจะเข้าไปได้ละเนี้ยอีกนิดเดียว นิดเดียวเท่าน้านน อุ๊ก!! อุ้ยเจ็บนะเฟ้ยย ใครเนี้ยบังอาจมาชนหมอนอิงคนนี้ล้มลงไปได้ ช่างเถอะตอนนี้หนุ่มๆ Nightmare รอฉันอยู่อะไรก็ไม่อาจขวางได้ หุหุ แต่เอ๋,,นี้มันแหวนใครหว่า ไม่มีเจ้าของหรอกมั้งถือว่าเจ้าอยากมาอยู่กับหมอนอิงสุดสวยคนนี้แล้วละมั้ง งั้นลองสวมหน่อยดีกว่า พอดีเลยเฮอะ เฮ้ยยย ฉันต้องรีบไปแล้ว หนุ่ม ๆ รอฉันอยู่ ,,, ^^
ตอนที่ 1 ยัยจอมจุ้น
ในที่สุดฉันก็สามารถแทรกตัวผ่านแก๊งยัยจอมถึกและเสียงกรี๊ดมากมายมาได้ จนสามารถผ่านมาอยู่หน้าเวทีได้แล้ว เย้ เย้ ^^ เอ๊ะ !! ฉันยังไม่ได้บอกชื่อใช่ไหม แนะนำตัวเลยแล้วกัน ฉันหมอนอิง วัลยา เลิศวีระวัฒน์ อายุ 19 ปี เรียนอยู่ปี 2 คณะบริหาร มหาลัย light ไม่ต้องสงสัยหรอกว่าทำไมมหาลัยของฉันถึงมีชื่อแปลว่าแสงสว่างเพราะฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ก็อย่างว่าพ่อฉันไม่ใช่ผู้อำนวยการซักหน่อยเนอะ ฉันมีน้องชายแก่แดดอยู่คนหนึ่ง ชื่อหมอนหนุน อายุห่างกันแค่ปีเดียว เรียนที่เดียวกัน แต่หมอนหนุนมันเรียนนิติศาสตร์ แค่เห็นตัวหนังสือฉันก็ง่วงแล้ว นี้มันต้องมาท่องกฎหมายบ้าบอมันไม่เบื่อบ้างหรือไง ไม่อยากจะอวดหรอกนะ แต่เห็นมาดนิ่งอย่างนี้มันเป็นเดือนคณะปีล่าสุดเชียวนะ ซึ่งวันๆไม่ทำอะไรนั่งอ่านแต่หนังสือสักวันเถอะฉันว่ามันต้องสมองแตกตายเพราะไม่มีหน่วยความจำให้เก็บความรู้ฉันว่าน่านะ ออกทะเลไม่ซะนาน ตอนนี้ฉันอยู่หน้าเวทีคอนเสริตของหนุ่มๆ ฝันร้ายทั้ง 4 สุดหล่อ สุดเท่ ยอดดวงใจของฉัน ฉันเป็นแฟนคลับของหนุ่มๆ มาก็นานแต่ก็ไม่ค่อยได้ตามกรี๊ดเหมือนคนอื่นเขาหรอกก็พ่อของฉันนะซิ โหดซะยิ่งกว่าโหด แต่วันนี้ฉันแอบมา แถมต้องเสียตังค์ติดสินบนไอ้น้องหน้าเลือดอีก โว้ยย!!! พูดถึงก็เซ็งจิต กรี๊ดดด เอ๊ะ สงสัยหนุ่มๆ ๆ คงออกมาแล้ว ว้ายยย แต่ละคนหล่อโฮกก หมอนอิงจะเป็นลมมม ตาย ๆ ๆ แน่ฉันทำไมพวกนี้มันถึงได้ HOT ขนาดนี้นะ (เดี๋ยวค่อยมาต่อน้าว่าหนุ่มๆแต่ล่ะคนจะหล่อขนาดไหนอดใจรอนิดเดียว)