กรี๊ดดด !!!
เหอะ นี้แหละคือเสียงที่ฉันเกลียดที่สุดตั้งแต่เกิดมา ฉันล่ะเบื่อยัยแมมโมจริงๆ ฉันว่ายัยนี้สมควรที่จะชินได้แล้วนะ ก็ที่สเปนิส ยูนิเวอร์ซิตี้ มีแต่คนหล่อๆสวยๆ ลูกหลานไฮโซเรียนกันทั้งนั้น แถมค่าเทอมยังแพงเวอร์ จะว่าไปฉันกับแมมโมก็เรียนยู่ที่นี้เหมือนกันนั้นแหละ ฉันมันพวกไฮโซสุดฮอต ส่วยยัยแมมโมนะเหรอเป็นคุณหนูแสนเว่อร์ มีอะไรนิดอะไรหน่อยเป็นไม่ได้ชอบแสดงออกเว่อร์ ฉันชักจะติดคำว่าเวอร์เข้าไปทุกทีสินะ ฉันชื่อมายเนียร์ เรียนอยู่ออกแบบ อินเตอร์ ปี 2 มีน้องชายสุดหล่อหนึ่งคนชื่อยูเนียร์ปี 1 วิศวะ เราไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่เพราะรายนี้นะหนอนหนังสือดีดีนี้เอง
“มายเนียร์ แกดูสิ นั้นมันพี่เป็นปลื้มใช่ป่ะ หล่อโฮกจริงๆเลยแก”
ยัยแมมโม เพื่อนสาวสุดซี้ของฉันพูดพร้อมชี้ให้ฉันดู พี่เป็นปลื้มหนุ่มสุดหล่อเป็นถึงเดือนมหาลัย เรียนคณะวิศวะปี 3 ยัยแมมโมปลื้มนักปลื้มหนา ตามกรี๊ดมาตั้งแต่เราเข้าปี 1 จะว่าไปฉันกับพี่เป็นปลื้มรู้จักกันมานานแล้ว เพราะบ้านเราอยู่ติดกัน เรียนที่เดียวกันแถมพี่ปลื้มยังเป็นรักแรกของฉัน ใช่รักแรกของฉัน รักที่นานมาแล้ว นานจนฉันควรที่จะลืมมันไปตั้งนานแล้ว แต่ไม่รู้ทำไม ยิ่งพยายามลืมเท่าไหร่มันยิ่งจำมากขึ้นเท่านั้น
“แมมแกยังไม่ชินรึไง ฉันเห็นแกกรี๊ดพี่ปลื้มมา 2 ปีแล้วนะโว้ยก็ยังเห็นแกกรี๊ดอยู่ได้ทุกวัน น่าเบื่อจริงๆ “ ฉันพูดพร้อมทำหน้าเอื่อมๆใส่แมมโม
“แหม ๆๆ ใครจะเป็นเหมือนคุณนายมายเนียร์ล่ะค่ะ ก็เล่นเจอกันแทบทุกวัน บ้านก็ติดกัน ฉันล่ะอิจฉาแกจริงๆ เป็นฉันหน่อยไม่ได้ จีบไปตั้งนานแล้ว”
แมมโมพูดแล้วไม่สนใจฉันที่ยืนเป็นทำอะไรไม่ถูกอยู่ข้างๆ ฉันดีใจจังที่แมมโมยังไม่รู้ว่าฉันแอบรักพี่เป็นปลื้ม ถ้ารู้ล่ะก็ ยัยนี้คงแซวฉันตั้งแต่ต้นเทอมยันปิดเทอมแน่ๆ แต่ไม่รู้ทำไมพอพูดถึงพี่เป็นปลื้มทีไรมันรู้สึกแปลบๆที่หน้าอกข้างซ้ายทุกที ไม่ได้นะมายเนียร์เธอนะมันสาวแสบ เรื่องแค่นี้ทำอะไรเธอไม่ได้หรอกจริงไหม
“เออ ว่าแต่พรุ่งนี้แกจะไปปาร์ตี้ป่ะ”
“ปาร์ตี้ ??” ปาร์ตี้อะไรนะทำไมฉันถึงจำไม่ได้ อาทิตย์นี้ว่าจะพักผ่อนสักหน่อยรู้สึกเบื่อๆยังไงไม่รู้แหะ
“อย่าบอกนะว่าแกลืม โอ้ยๆๆ แมมโมสุดสวยจะบ้าตาย ก็ปาร์ตี้วันเกิดพี่เฟรมไงแก”
เห้ยย!! ฉันลืมงานวันเกิดพี่เฟรมพี่รหัสของฉันได้ยังไงนะ พี่เฟรมนะเป็นเหมือนพี่สาวของฉันเลยแหละ
“จริงหรอแก ฉันยังไม่ได้ซื้อของขวัญเลยอ่ะ เย็นนี้ไปซื้อด้วยกันสิ”
“โน โน จ๊ะเพื่อนสาวเย็นนี้ฉันต้องไปทำธุระกับป๋า แกคงต้องไปคนเดียวแล้วล่ะ” ฮือ ๆ ฉันจะทำยังไงล่ะทีนี้
“แล้วฉันควรซื้ออะไรดี น้ำหอม กระเป๋า รองเท้า บลา บลา “
“หยุดดดด ซื้อๆมาเถอะแค่แกตั้งใจให้ พี่เฟรมก็ดีใจแล้ว ฉันต้องไปแล้วล่ะ บายจ๊ะ อ๋อ ! ย้ำพรุ่งนี้ สามทุ่มเจอกันที่ BeeBu นะจ๊ะ “
เฮ้ออ แมมโมไปล่ะแล้วฉันจะซื้ออะไรล่ะทีนี้ แต่ก่อนอื่นฉันต้องไปทำสวยก่อนดีกว่า ส่วนของขวัญเอาไว้ทีหลัง ฉันเดินมาถึงจากัวร์สีเหลืองคันเก่งของฉัน รู้สึกว่าถูกมองจากสายตาหนุ่มๆ ฉันชินแล้วล่ะ ฉันยังไม่ได้บอกสินะ ว่าฉันเป็นดาวมหาลัยปีที่แล้ว ฉันมันประเภทสวย เริด สุดฮอต แต่ผู้ชายส่วนมากที่เข้ามาไม่หวังควงฉันเพื่ออวดใครๆ ก็หวังในสมบัติมากมายของฉัน พ่อของฉันเป็นเจ้าของสายการบินรายใหญ่ที่มีสาขาอยู่ทั่วโลก การที่จะหาผู้ชายที่รักฉันจริงๆก็คงเป็นเรื่องยากที่สุดเท่าที่ชีวิตของฉันจะทำได้ล่ะมั้ง ช่างเถอะ ยังไงมายเนียร์คนนี้ก็ไม่ซีเรียสอยู่แล้ว ไม่ทำเล็บดีกว่า วู้ วู้
หลังจากที่ฉันทำเล็บจนสวยพอใจแล้วก็กะว่าจะมาเดินซื้อของขวัญให้พี่เฟรมสักหน่อย ว่าแต่จะซื้ออะไรดีล่ะทีนี้ ยัยแมมโมนะแมมโมรู้ทั้งรู้ว่าเรื่องซื้อของขวัญมายเนียร์ดับอนาตเพราะส่วนมากมีแต่คนซื้อให้ จะว่าไปพี่เฟรมนะเป็นสาวหวานๆ น่าจะซื้ออะไรที่มันดูหวานๆ
เออะ นั้น ขณะที่ฉันคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้นก็เหลือบไปเห็นกระเป๋าสะพายสีชมพูอ่อนของ แชลแนล ว้าวมันสวยมากพี่เฟรมต้องชอบมากแน่ๆ
หมับ ชิ้ง !!
“ขอโทษนะค่ะฉันหยิบกระเป๋าใบนี้ก่อนนะ มันต้องเป็นของฉันสิ “ ใครเนี้ย ฉันกำลังจะหยิบแล้วเชียวทำไมต้องมาแย่งกันด้วยนะ ขอดูหน้าสักทีเถอะ
เฮ้ย ผู้ชายนี้หว่า แต่ทำไมต้องใส่หมวกสวมแว่นตาในห้างด้วยก็ไม่รู้ สงสัยจะซื้อไปให้แฟนแล้วคงอายสินะ แต่ไม่ได้หรอกเพราะกระเป๋าต้องเป็นของฉัน
“คุณค่ะ” เขาไม่สนใจที่ฉันพูดแล้วเดินไปบอกให้พนักงานนำกระเป๋าไปห่อ ชิชะ ตัดหน้ากันชัดๆ คิดหรอว่าฉันจะยอม
“นี้คุณ กระเป๋าใบนี้ฉันเจอก่อนคุณแล้วก็หยิบก่อนคุณ คุณจะมาแย่งมันไปง่ายๆแบบนี้หรอ” ฉันเริ่มโมโหจริงๆแล้วนะ
“เธอ ก็ไปเอาใบใหม่สิ ใบนี้ฉันซื้อแล้ว” อ้ายยย ผู้ชายอะไรเนี้ย ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย ว่าแล้วเขาก็เดินออกจากร้านไปโดยไม่แคร์ฉันที่พูดกับเขาเลยสักนิด เหอะ ขออย่าให้เจอกันอีกเลย เพี้ยง !!
“ขอโทษนะค่ะไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงจะรับใบไหนดีค่ะ” พนักงานเดินมาหาฉัน ฉันสงสัยจริงๆทีเมื่อกี้หายหัวกันไปไหนหมดนะ เฮ้อ !! คงต้องเลือกอะไรสักอย่างแล้วล่ะไม่งั้นฉันคงไม่มีของขวัญให้พี่เฟรมแน่ๆ แมมโมแกอยู่ไหนนะ ถ้าฉันรู้ทีหลังว่าเธอไปกับผู้ชายแล้วบอกว่าไปกับป๋าล่ะน่าดู โมโห มายเนียร์โมโหค่ะ =_=”
สรุปวันนี้ฉันก็ได้กระเป๋าเครื่องสำอางของแชลแนลสีชมพู พูดแล้วก็ยังเคืองไม่หาย กระเป๋าใบนั้นมันสมควรเป็นของฉันนี้หนา ฮึยย !!
@BeeBu
วันนี้ฉันสวนชุดเดรสสั้นเข้ารูปสีเงินเมทรอริก ของดิออร์ ดูแล้วเซ็กซี่ดีนะ ตั้งแต่ฉันเดินเข้ามาในงานรู้สึกได้ว่ามีคนชอบแอบมอง ช่างเถอะยังไงฉันก็ไม่แคร์อยู่แล้วนิ ว่าแต่แมมโมอยู่ไหนนะ เมื่อกี้โทรมาบอกว่าใกล้จะถึงแล้วให้เข้ามาก่อนเลย ฉันล่ะเหนื่อยใจกับผู้หญิงคนนี้จริงๆ พอเดินเข้ามาในงานก็เจอกับเจ้าของงานคนสวย วันนี้พี่เฟรมดูสวยเป็นพิเศษ เธอสวมชุดกระโปรงสีชมพู่อ่อน ดูน่ารักแบบผู้หญิงหวานๆ แต่ฉันคงเป็นแบบพี่เฟรมไม่ได้หรอกเพราะเขาคนนั้น ชอบผู้หญิงหวานๆนี้หนา ฉันจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ตรงข้ามกับสิ่งนั้น เพื่อสักวัน สักวันเขาจะเห็นว่าฉันไม่ใช่คนเดิมที่เป็นคนอ่อนแอคอยให้เขามาปกป้องแบบพี่ชายอีกแล้ว ฉันไม่ได้อยากมีพี่ชายสักหน่อยนี้หนา
“สวัสดีค่ะพี่เฟรม สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ” ฉันทักทาย พร้อมยกมือไหว้พี่เฟรมพี่เฟรมหันมายิ้มละพูดทักทายฉันอย่างร่าเริง
“หวัดดีจร้ามายเนียร์พี่นึกว่าสาวฮอตอย่างหนูจะไม่มางานพี่ซะแล้ว”
“แหม พี่เฟรมก็ งานวันเกิดพี่รหัสสุดสวยจะไม่มาได้ยังไงกันค่ะ อ้อ นี่ค่ะของค่ะมายเลือกเองกับมือเลยนะค่ะ รับรองพี่เฟรมต้องชอบมากแน่ๆ”
“ขอบใจจ้า ว่าแต่ทานอะไรมาหรือยังเอ่ย ข้างในมีของกินอร่อยๆเพียบเลยนะ”
“จริงหรอค่ะ หวา เสียดายจังช่วงนี้มายไดเอ็ดอยู่ แต่ถ้าเป็นสลัดมายไม่เกี่ยงนะค่ะ 55+ “
“จ้า แค่นี้ก็ฮอตจะแย่อยู่แล้ว งั้นพี่ขอตัวไปรับแขกก่อนนะ มายอยู่คนเดียวได้ใช่ไหมจ๊ะ”
“ค่ะ สบายมากเชิญพี่เฟรมเลยค่ะ”
“จ๊ะ ต้องการอะไรก็บอกพนักงานได้นะจ๊ะ”
“ค่ะ ค่ะ พี่เฟรมก็มายไม่ใช่เด็กนะค่ะ นู้นแขกรอเจ้าของงานคนสวยอยู่ด้านหน้าเต็มไปหมดแล้ว”
“จ๊ะ จ๊ะ เดี๋ยวพี่มานะ”
หลังจากพี่เฟรมเดินไปรับแขก ฉันยืนอยู่ที่เดิมฉันได้แป๊ปหนึ่งแต่ก็ทนกับสายตาจากรอบข้างไม่ไหว ฉันว่าควรหาที่นั่งซะหน่อยแล้ว เฮ้อ เกิดมาฮอตมันอย่างนี้แหละ แต่ฉันควรจะชินได้แล้วนะ หุหุ
โอ๊ะ !!
เฮ้ ใครเนี้ยเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเร้ย
โอ๊ะ โอ โจทย์เก่านี้หนา
“อุ้ย มายเนียร์ขอโทษนะ แบบว่ามองไม่เห็นนะจ๊ะ” ยัยวิกิคุณหนูไฮโซที่คอยมีเรื่องกับฉันได้ตลอดเว ตั้งแต่คราวที่หล่อนแย่งกิ๊กคนล่าสุดของฉันไป แต่คงจะเรียกว่าแย่งไม่ได้หรอกเพราะฉันรู้สึกเบื่อๆ เลยปล่อยไปเองต่างหากล่ะ แต่สงสารก็แต่ยัยวิกิที่คิดว่าตัวเองแน่แย่งไปจากฉันได้ เธอคิดผิดแล้วล่ะ
“อ้าว วิกิเองหรอจ๊ะ แล้วนี้มากับใครล่ะ กิ๊กใหม่หรอ แล้วเอาพีทไปไว้ไหนล่ะ หรือรู้แล้วว่าฉันเป็นคนปล่อยเขาไปเอง แทนที่เธอจะเป็นคนแย่งเขาไปได้ด้วยตัวเธอเอง” ฉันพูดกับวิกิพร้อมมองกิ๊กคนใหม่ล่าสุดของเธอ ว่าแต่ผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆแหะ เออะ !! นี้มันผู้ชายที่แย่งกระเป๋าฉันไปวันนั้นนี้หนา หว่า วันเดียวเจอโจทย์สองคนพร้อมกันเลย แบบนี้คงสนุกน่าดูสินะ
“เฮอะ ช่างเถอะ แล้วนี้ก็ไม่ใช่กิ๊ก แต่นี้เฟรซเป็นแฟนของฉัน” แฟนหรอ คนอย่างคุณหนูวิกินี้นะจะมีแฟน ฉันมองหน้าคุฯแฟนของยัยวิกิ แล้วเขาก็มองหน้าฉัน จากนั้นเขาก็หันไปพูดกับวิกิ
“นี้ วิกิฉันบอกกี่ครั้งว่าฉันไม่ใช้แฟนเธอ ฉันไปล่ะ”ผู้ชายคนนั้นพูดกับยัยวิกิ ฉันว่ามันเป็นคำพูดที่แรงจริงๆนะสำหรับผู้หญิงคนหนึ่งแต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงรู้สึกสะใจก็ไม่รู้ ฮ่ะฮ่าฮ่า
“อ้าว วิกินั้นไม่ใช่แฟนเธอหรอกหรอ แต่เขาดูฮอตไม่น้อยเลยนะ งั้นผู้ชายคนนี้ฉันขอล่ะกัน” ประโยคสุดท้ายฉันหันไปกระซิบเบาๆซึ่งฉันมั่นใจว่าเราได้ยินกันแค่สองคน
“ไม่มีทางหรอก เฟรซเขาไม่มีทางชอบคนอย่างเธอหรอกมายเนียร์”วิกิทำท่าจะกรี๊ดแต่ฉันพูดขึ้นมาก่อนว่า
“งั้นเรามาพนันกันไหมจ๊ะ”
“เหอะ ถ้าแน่จริงก็ลองดู”
“ชัวร์”
“งั้นอีก สองเดือนวันเกิดเฟรซแล้วมาลองดูว่าวันนั้นเขาจะเลือกใคร”
“เป็นอันตกลง ฉันว่าฉันคงต้องเริ่มเกมส์แล้วล่ะ โชคดีนะจ๊ะวิกิ” ฉันส่งยิ้มนางมารร้ายให้วิกิ จากนั้นก็เดินออกมา ว่าแต่ฉันจะเริ่มเกมส์ยังไงก่อนดีล่ะ แต่ที่รู้รู้ฉันชักสนุกกับเกมส์นี้แล้วล่ะ
หลังจากงานวันเกิดพี่เฟรมฉันก็คิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร นอกจากชื่อเฟรซ เฮ้อ เห็นทีฉันคงต้องแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มแล้วล่ะ ว่าแล้ววันนี้โทรชวนพี่เฟรมไปเดินซื้อของดีกว่า ต้องเริ่มที่พี่เฟรมก่อน ถ้านายคนนั้นไปงานวันเกิดพี่เฟรมแสดงว่าต้องรู้จักพี่เฟรมด้วยสินะ
“หวัดดีจ๊ะมายเนียร์ โทษทีนะจ๊ะเผอิญพี่ต้องไปรับน้องชายนะจ๊ะ พอดีรถเขาเสียอยู่แถวนี้นะ” ฉันนัดพี่เฟรมมาทานข้าวด้วยกันเพื่อฉันจะได้อะไรบ้างไงล่ะ ฉันนี้ฉันจริงเนอะ
“อ้อ ไม่นานหรอกค่ะ ว่าแต่น้องพี่เฟรมเขาไปไหนล่ะค่ะ”
“เขาขอเข้าห้องน้ำแปปนะจ๊ะ พี่กลัวมายเนียร์รอนานนะ เลยขอมาก่อน แต่ไม่ต้องห่วงพี่บอกร้านเขาแล้วล่ะ” ขณะที่ฉันคุยกับพี่เฟรมอู่นั้นฉันก็เหลือบไปเห็นกระเป๋า แชลแนล สีชมพูที่พี่เฟรมถืออยู่ นั้นมันกระเป๋าใบนั้นนี้นาฉันกำลังจะถามพี่เฟรมว่ากระเป๋าใบนั้นพี่เฟรมได้มายังไง แต่ไม่ทันที่ฉันจะได้ถาม ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน เขามีผมสีน้ำตาลเข้ม ดวงตาสีเดียวกัน สวมเสื้อลาครอสสีกรม กางเกงยีนเข้ารูปสวมรองเท้าแฟชั่น เฮ้ย นั้นมันนายเฟรซนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเขาชัดๆ ฉันว่าเขาดูดีทีเดียวล่ะ ไม่ใช่สิต้องบอกว่าหล่อเลยล่ะ มิน่ายัยวิกิถึงดูชอบ ก็แน่สิเขาดูฮอตขนาดนี้นี้นา
Guest
