สวัสดีค่ะ ฉันชื่อบีเฟส สวย รวย มีเสน่ห์ นี้แหละคือตัวฉัน ฉันไม่ได้พูดเกินจริงหรอกนะค่ะ ก็นั้นมันตัวฉันจริงๆ นิ
ช่างเถอะ เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันอยู่หลังเวทีคอนเสิร์ต วง Nightmare ฉันก็ไม่รู้หรอกนะค่ะว่าวงนี้มีดีอะไร
อะ อ่ะ อย่าคิดเชี่ยวนะค่ะว่าฉันเป็นแฟนคลับของวงนี้ คุณคิดผิดอย่างแรงเลยล่ะค่ะ วงอะไรก็ไม่รู้ชื่อ ฝันร้าย ชื่อเป็นมงคลชะมัด (ประชด) วันนี้ฉันอุตส่าห์ลงทุนเสียเงินค่าสปอนเซอร์ไปตั้งเยอะ คงไม่ได้เพื่อต้องการเดตแค่นั้นหรอกค่ะ ถ้าคุณอย่างรู้ว่าฉันต้องการอะไรกับหนุ่มๆสุดหล่อล่ะก็ คงต้องเดาจนเหนื่อยหน่อยนะเพราะฉันนะจะทำอย่างที่สาวๆไม่คิดจะทำเชี่ยวล่ะ………………. >__O^
(เรื่องนี้เกี่ยวข้องกันกับ เรื่อง นายซุปเปอร์สตาร์จอมโหดกับยัยแฟนคลับจอมจุ้น ถ้าใครอยากอ่านให้เข้าใจ สนุกขึ้นก็อ่านควบคู่กันไปนะค่ะ…….^^)
ตอนที่1
สามวันก่อน
ณ ผับ ZyZa ผับสุดหรู แหล่งพบปะสังสรรค์ของเหล่าไฮโซ ดารา นักร้องชื่อดังที่นิยมมาที่นี้ ด้วยความที่เป็นส่วนตัว ไร้ซึ่งนักข่าว โดยคนที่จะสามารถเข้ามาในผับแห่งนี้ได้ต้องมีบัตรสมาชิกเท่านั้น ซึ่งจะต้องทำใหม่ในทุกทุกสามเดือนแถมค่าสมาชิกยังแพงหูฉี่ แต่ถึงยังไงพวกเขาก็เต็มใจที่จะเสีย เพื่อแลกมาด้วยความเป็นส่วนตัว หรือจะเมาหัวราน้ำยังไงก็ไม่ต้องกลัวเสียภาพพจน์ เพราะกฎข้อสำคัญของผับนี้คือ เรื่องเริ่มที่นี้ ก็ต้องจบที่นี้ ข่าวไม่มีทางเล็ดลอดออกไปได้อย่างแน่นอน จึงทำให้ผับแห่งนี้เป็นสวรรค์ย่อมๆของเหล่าไฮโซ ไฮซ้อ ทั้งหลายที่ชอบเที่ยว สังสรรค์โดยไม่ต้องกลัวหรือห่วงภาพพจน์อะไรเลย
เอ้า…….. เชียสสส
เฮ้ เฮ้ !!!! หมดเลยเพื่อน หมดแก้วเลยนั่นแหละ ดีมากกก
เย้ เย้ เย้ ว้าวววว ว้าว วิ้ว วิ้วววว
เสียงยัยหนูนุ่นคุณหนูไฮโซเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฉัน ตะโกนแข่งกับเสียงเพลงที่ดังภายในผับ โดยฝีมือการเปิดเพลงของเจมส์ ดีเจหนุ่มสุดหล่อขวัญใจสาวๆ แต่เว้นฉันคนนึงแหละ ฉันล่ะไม่ชอบเลยจิงๆ หล่อหรอ?? สำหรับฉันนะ ใช่คำนั้นไม่ได้หรอก
ฉัน กับ หนูนุ่นถูกเชิญมางานวันเกิดน้ำหวาน เพื่อนที่ฉันก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าเราเคยเจอกันที่ไหน เหตุผลที่เราสองคนถูกเชิญนะหรอ เพราะฉันเป็นคุณหนูไฮโซแถวหน้าของเมืองไทยไงล่ะ แต่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉันหรอก แค่ตอนนี้ มีฉัน มีเครื่องดื่ม แค่นั้นก็คงพอแล้วสำหรับฉัน ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่า สวย รวย มีเสน่ห์ แต่ไม่เคยรู้จักคำว่ารัก ไม่เคยเลย ไม่เคยเลยสักครั้งจริงๆ
(บีเฟส ไปเต้นกันว่ะเพื่อน แกจะมานั่งทำบ้าอะไรอยู่ตรงนี้ว่ะ ปะปะ) เสียงหนูนุ่น คะยันคะยอให้ฉันไปเต้นบนฟอล์ที่คาดว่าน่าจะถูกจัดเตรียมมาอย่างดีเพื่องานนี้โดยเฉพาะ
“ไม่ล่ะ แกไปคนเดียวเถอะ”
(ทำไมล่ะ ฉันเห็นแกนั่งอยู่ตรงนี้นานแล้วนะโว้ยย)
“เบื่อๆนะ มีแต่พวกสวมหน้ากาก”
(ช่างดิว่ะ เราเคยสนใจซะที่ไหน แค่มีเพลง มีเครื่องดื่ม มีผู้คน แค่นั้นก็พอแล้วว่ะ ไม่ต้องสนใจอะไรหรอกเพื่อน ไปเถอะ” หนูนุ่นไม่เลิกตื้อฉันสักที พร้อมส่งสายตาอ้อนๆมาให้
“ไปสิ” เฮ้อ เมื่อไหร่ฉันจะชนะสายตาแบบนี้สักทีนะ
(เย้ เย้ ไปเลยเพื่อนนน)
Oh my gosh.
Baby let me la..I did it again so Imma let the..
Oh myyy..
Baby let me love you down
There’s so many ways to love ya
Baby I can break ya down
There’s so many ways to love ya
Got me like oh my god, i’m so in love.
I found you finally, you make me want to say.
Oh,oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh my gosh *OMG Usher ft. Will.I.Am
เสียงเพลงดังขึ้น ดังขึ้นเรื่อยๆ บวกกับเครื่องดื่มที่อยู่ในมือ ทำให้สติของฉันเริ่มหายไปมีแต่ความสนุกเข้ามาแทนที่
ฉันมีความสุขจัง ไม่มีอะไรเลยในสมองตอนนี้ ดีจังความเหงาหายไปแล้ว หายไปกับเสียงเพลง แต่มันก็คงจะแปปเดี๋ยว เพราะเมื่อฉันกลับเข้ามาสู่โลกแห่งความเป็นจริง มันคงกลับมาเหมือนเดิม แต่ช่างเถอะตอนนี้ฉันลืมแล้วนี้หนา มาสนุกให้มันสุดเหลี่ยงกันไปเลยย
(โอ้ย ขอโทษค่ะ) เสียงหนูนุ่นดังมาจากข้างๆตัวฉัน
“ขอโทษแล้วมันหายไหม ดูนี้สิเสื้อฉันเลอะหมดแล้วเห็นไหม” เสียงผู้หญิงคนนึงตะโกนเสียงดัง รำคาญ โว้ย คนกำลังสนุก
(ก็บอกว่าขอโทษแล้วไง ยังจะเอาอะไรอีก)
“นี้เธอ รู้ไหมเสื้อตัวนี้ราคาเท่าไหร่”
(ช่างสิ ไม่สนหรอกนะว่ามันจะราคาเท่าไหร่ อ๋อ แต่ไม่เป็นไรฉันเดี๋ยวฉันจ่ายให้สักสิบเท่า ของราคาเสื้อตัวนี้เลยเป็นไง และก็ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกนะ พอดีที่บ้าน รวยยย นะ)
“กรี๊ดดด ยัยบ้า” เสียงยัยนกหวีดด (ตั้งให้เองแหละ แสบหูไปหมด หูฉันจะหนวกไหมเนี้ย บ้าเอ้ยย) ร้องพร้อมจะตบหน้าหนูนุ่น
เพี๊ยยย ….. เงียบ
แต่โทษทีฉันมือไว ใจเร็วกว่าเลยตบยัยนั้นก่อน ไม่ใช่เพราะหล่อนจะตบเพื่อน ไม่ใช่เพราะหล่อนกรี๊ดดเสียงดังจนทำให้ฉันหมดสนุก แต่เพราะหล่อนคือลูกเลี้ยงของพ่อฉัน ไม่สิลูกเมียน้อยสินะ แต่ถ้าพูดให้ถูกคงต้องพูดว่าเป็นลูกติดของเมียน้อยพ่ออีกทีถึงจะถูก พวกคนที่ฉันให้แม่ของฉันต้องตรอมใจ ถึงไม่ตายแต่ก็เหมือนตายทั้งเป็น
(นี้ นี้ ยัยบีเฟส แกเองหรอ แกกล้าตบฉันหรอ ฉันจะไปฟ้องแม่ให้ไปบอกพ่อแกให้ไล่แกออกจากบ้าน)
“เดี๋ยวสิจ๊ะ สาวน้อยอย่าพึ่งรีบไป ยัยเหลืออีกเรื่องที่เธอต้องคาบไปบอกคุณแม่ผู้แสนดีของเธอ”
พูดจบฉันก็กระชากผู้ชายที่ยัยกิ๊บซี่ยืนเกาะไว้เข้ามาหาตัว (ตอนแรกกิ๊บเฉยอ่ะนะ แต่พอได้ดิบได้ดีก็ต้องเปลี่ยนนิดหน่อย) แล้วจูบ ต้องพูดว่าจูบอย่างดูดื่มเชี่ยวแหละ
เงียบบบ ……
ความเงียบเข้าปกคลุมทุกส่วนของพื้นที่ไม่เว้นแม้แต่เพลงก็หยุด แต่ที่แปลกไอ้ผู้ชายคนที่ฉันกระชากเข้ามาจูบมันไม่รู้สึกตกใจเลยสักนิด แถมมันยังให้ความร่วมมือซะอย่างดี ไม่ใช่แค่ดีสิต้องบอกว่า ดีมาก ดีจนฉันรู้สึกกลัว กลัวว่าฉันจะเผลอใจให้กับจูบแรก จูบที่ควรจะมอบให้คนที่ฉันรักสิ ไม่ควรทำเพื่อต้องการเอาชนะอย่างนี้เลย ให้ตายเถอะ
เฮ้ยย นั่นมัน ฮาร์ดดิสคาสโนว่าหน้าหล่อ แห่ง Nightmare กับคุณหนูบีเฟสคาสโนวีผู้ที่ไม่ยอมเสียจูบให้ชายใด นี้หว่า ทำไม ทำไม ถึงได้ จ…จู….จูบ กันล่ะ
นี้คือเสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยินหลังจากที่ถอนจูบออกมาด้วยความยากลำบาก แล้วดึงแขนยัยหนูนุ่นที่ยืนอ้าปากค้างเสียภาพลักษณ์คุณหนูไฮโซ ออกมาแล้วขับปอร์เช่สีแดงคันเก่งออกไปอย่างรวดเร็ว
Guest
