รอยรักในเพรงกาล

 ว่าจะไม่เขียนอะไรเพราะคิดว่าชื่อบุหลันบัณรสีของนักเขียนชราคงมีหลายคนรู้จักกันอยู่บ้างเเล้ว  แต่เปลี่ยนใจมาเขียนขอบคุณคนที่ให้ดาว  รู้สึกซาบซึ้งคือคล้ายๆ จะดัดจริตก๋ว่าได้นะคะ ไอ้อารมณ์ซาบซึ้งที่วาบขึ้นนี่  ด้วยว่าว่าปกติตนนี่ไม่อาลัยอาวรณ์อะไรมากมาย  แต่เห็นหลายครั้งเเล้วว่านักอ่านธัญวลัยมีอัชฌาสัยน่ารัก และอารีอารอบ มีน้ำใจให้นักเขียน ไม่ว่าจะเรื่องติดตาม คอมเม้นต์ ต่างๆ

ไม่คิดว่าจะได้รับดาวเพราะงานก็เข้าระบบสนับสนุนเเล้ว ดาวไม่ได้จำเป็นในการอ่าน ให้ดาวมันคล้ายๆว่า เห้ยยย ยัยบุหลันนี่มันเขียนได้ใจ 

ขอบคุณมาก ขอบคุณในน้ำใจที่มีให้กันค่ะ 

บุหลันบัณรสี