กรงแค้นสลักรัก

คำเตือน 

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่อิงตามความจริง ไม่ได้มีเจตนาว่าร้ายอาชีพใดๆ หรือบุคคลใดทั้งสิ้น สถานที่ในเรื่อง ชื่อตัวละครเป็นเพียงการสมมติขึ้นเท่านั้น มีการกระทำไม่เหมาะสมเรื่องเพศ คำพูดจาหยาบคาย การใช้ความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน บางพฤติกรรมไม่ควรนำไปทำตามหรือลอกเลียนแบบ และอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ 

กรงแค้นสลักรัก (ลูคัส Xเรนนี่) 

เพราะการสูญเสียที่น่าเศร้า ทำให้เกิดเป็นความขัดแย้งระหว่างสองตระกูล แต่ความซวยนี้กลับไปตกอยู่ที่ 'เรนนี่' คุณหนูคนเล็กสุดเพียบพร้อมของตระกูลหลินที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ความเคียดแค้น เกียจชังถูกระบายร่างน้อยๆ ไม่มียั้ง 'ลูคัส' ปักใจว่าผู้ที่ฆ่าพี่สาวเขา คือพี่ชายของเธอแน่นอน ทำให้งานนี้เรนนี่ต้องช่วยสืบหาตัวคนร้าย เพื่อคืนความยุติธรรมให้ตระกูลด้วยตัวเอง

เรื่องราวความรักและความแค้นในครั้งนี้จะลงเอยเช่นกัน ติดตามได้ในเรื่อง กรงแค้นสลักรัก

_________________________________________ 

บานประตูเหล็กดัดสีเงินดูทั้งหนาและหนักค่อย ๆ เปิดออกจากกันให้รถของพวกเขาผ่านเข้าไป หญิงสาวจึงเพิ่งสังเกตว่ามีรถยนต์หน้าตาคล้ายกับคันที่เธอนั่งมา ขับตามมาด้วยอีกสองคัน

เลือดในกายเธอเย็นเฉียบพร้อมระดับความเครียดพุ่งขึ้นสูงเมื่อเข้าใกล้ตัวคฤหาสน์หลังสวยมากยิ่งขึ้น

ริมฝีปากบางถูกเม้มแน่นเข้าหากัน ขณะเจ้าของบ้านก้าวลงไปจากตัวรถเมื่อรถจอดนิ่งสนิท แม้หญิงสาวอยากจะวิ่งหนีไปตอนนี้ แต่หนทางรอดก็ช่างน้อยนิด เพราะนอกจากกำแพงสูงร่วมสองเมตรนั่นแล้ว ยังมีกลุ่มชายฉกรรจ์ท่าทางน่ากลัวทยอยลงมาจากรถคันที่เหลืออีก

“ลงมา” เสียงเย็นแต่ดุดันเอ่ยสั่งออกมา

“...”

“เรนนี่! ลงมา!”

สาวเจ้าของชื่อสะดุ้งกับเสียงตวาดลั่น ท่าทางเกรี้ยวกราดของเขายิ่งทำเธอไม่กล้ากระดุกกระดิกตัว แม้แต่การหายใจก็ดูเป็นเรื่องยากขึ้นมาเสียอย่างนั้น

มาเฟียหนุ่มไม่ใจเย็นพอที่จะรอคอยให้เธอขยับ ยื่นมือเข้าไปกระชากร่างบอบบางจนเธอแทบจะปลิวออกมานอกรถ

“อึก...ฉันเจ็บ”

“หึ แค่นี้มันเทียบไม่ได้กับความเจ็บที่ฉันต้องเจอ...ตามมานี่!”

ฝ่ามือใหญ่เลื่อนไปบีบต้นแขนขาวพร้อมออกแรงกระชากเธอมุ่งหน้าเข้าสู่ตัวคฤหาสน์ใหญ่ ไม่ได้มีความสงสารร่างน้อยที่ตัวสั่นระริก หรือใบหน้าสวยราวนางฟ้าจะเต็มไปด้วยเม็ดน้ำตาแม้แต่น้อย

เรนนี่ถูกเหวี่ยงลงไปนอนจุกยังกลางโซฟายาวกลางห้องรับแขกอย่างไม่ไยดี ราวกับเธอเป็นแค่ตุ๊กตาไร้ค่าตัวหนึ่งเท่านั้น

ตั้งแต่เกิดมาหญิงสาวถูกดูแลดีไม่ต่างจากเจ้าหญิง ทุกคนล้วนเอาใจใส่และปฏิบัติด้วยความเคารพ การถูกตวาด ตะคอก หรือการกระทำหยาบกระด้างเช่นนี้เป็นสิ่งที่เรนนี่ไม่เคยต้องเจอมาก่อน

หญิงสาวพยายามหยัดตัวขึ้นมา นัยน์ตาสีดำสั่นวูบพยายามมองใบหน้าหล่อเหลาของมัจจุราชผ่านม่านน้ำตาที่เอ่อคลอ

“อึก...ขอร้อง ปล่อยฉันไปเถอะ” เสียงหวานพยายามอ้อนวอนอีกครั้ง

“เสียใจ เพราะหลังจากนี้เธอต้องอยู่แต่ในคฤหาสน์หลังนี้เท่านั้น”

“อึก ไม่นะ นายเข้าใจผิด พี่ชายฉันไม่ได้ทำอะไรลูน่า”

พรึ่บ!

สิ้นคำพูด ร่างใหญ่โตก็พุ่งเข้ากดเรนนี่จนจมไปกับโซฟา พร้อมมือใหญ่บีบลำคอแน่นจนลมหายใจของเธอติดขัด

ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความกลัวกับท่าทางเกรี้ยวกราดนั้น ได้แต่อ้าปากพะงาบ พยายามหุบเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด แตกตื่นสุดขีดเมื่อชายหนุ่มออกแรงบีบมากยิ่งขึ้น ก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้าเข้าใกล้ กระซิบเสียงน่ากลัวให้ได้ยินกันเพียงสองคน

“อย่ามาเรียกชื่อพี่สาวฉันห้วน ๆ คนจากตระกูลหลินต้องรับผิดชอบในการตายของพี่ฉัน”

ใบหน้ากระจ่างใสบัดนี้แดงวาบจากการขาดอากาศ มือเล็กยกขึ้นดันร่างใหญ่ให้ออกห่างซึ่งก็เหมือนจะไร้ประโยชน์ เนื่องจากขนาดรูปร่างทั้งสองต่างกันมาก

และในที่สุดลูคัสก็ปล่อยมือออก

“แค่ก แค่ก แค่ก”

เรนนี่ไอโขลกอย่างหนักทันทีที่เป็นอิสระอีกครั้ง รีบสูดรับอากาศเข้าเต็มปอด เม็ดน้ำตาร่วงผล็อย ช้อนมองใบหน้าเย็นชาของคนด้านบนอย่างตัดพ้อ

“อึก...เกิดอะไรขึ้นกันแน่ตอนฉันไม่อยู่ ตอนนั้น อึก...มันไม่ได้เป็นแบบนี้นี่”

____________________________________ 

มาจนถึงหนุ่มคนสุดท้ายที่ทุกคนเฝ้ารอก่อนจะไปเริ่มรุ่นลูกแล้วค่า ลูคัสเคยโผล่ไปในเรื่อง 'แพ้ทางร้ายนายคู่หมั้น' (วิคเตอร์ X อันดามัน) พระรองแสนดีที่โคตรมีเสน่ห์ มีโอกาสกลับมารับบทพระเอกสักที เขาจะแสนดีเหมือนเดิมหรือเปล่า ต้องไปลุ้น ส่วนในเรื่องนี้จะเป็นแนวแก้แค้น สืบสวน พยายามจะเขียนให้อ่านสบาย สอดแทรกความตลก น่าเอ็นดูของคู่พระนางลงไป หวังว่าทุกคนจะ 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2558 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอกและนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537 

สามารถแวะเมาท์มอยกับไรท์ได้ในทวิตเตอร์ หรือ เพจเฟซบุ๊ก จะได้ไม่พลาดข่าวสารอัปเดตนะคะ 

ทวิตเตอร์ : เดย์ไลลา เพจเฟซบุ๊ก : เดย์ไลลา