“สวัสดีค่ะ” ทันทีที่เข้ามาในห้อง หญิงสาวก็รีบไหว้อชิระ ส่วนเขาพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อรับไหว้เท่านั้น
“เชิญนั่งครับ” เสียงของอชิระทำให้เมนิลานึกย้อนไปถึงวันเก่า เขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว เพราะท่าทางของเขาตอนนี้มันช่างเต็มไปด้วยความภูมิฐาน ไม่เหลือคราบอชิระในวันเก่าเลย
“ขอบคุณค่ะ” เมนิลานั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามเขา เธอมองไปที่เขาด้วยท่าทางมั่นใจ ซึ่งเธอพยายามสร้างมันขึ้นมาอย่างยากลำบาก
“คุณจบมาจากมหาวิทยาลัยคอลเลจเหรอ” อชิระเอ่ยถามด้วยความสนใจ ถ้าดูปีที่เธอสำเร็จการศึกษา ก็เท่ากับว่าเธอเป็นรุ่นน้องเขาไม่กี่ปี
“ใช่ค่ะ” เมนิลาแอบตื่นเต้นเล็กน้อย เมื่อเขาถามถึงเรื่องนี้
“คุณพอจะบอกผมได้มั้ยว่าทำไมผมต้องเลือกคุณเข้าทำงานที่นี่” อชิระถามพร้อมกับหันมาจ้องหน้าหญิงสาว เพื่อประเมินว่าเขาควรจะเลือกเธอเข้ามาทำงานที่นี่หรือไม่
“เพราะว่าฉันทุ่มเทได้มากเท่าที่คุณต้องการค่ะ” เมนิลานึกถึงคำพูดสวยหรูไม่ออก เธอไปแต่บอกถึงความจริงใจเท่านั้น
"มีลิมิตแค่ไหนกับคำว่าความต้องการของผม"
"ไม่มีค่ะ ฉันทำได้ทุกอย่างมากที่คุณต้องการ ไม่มีลิมิตใดๆ ทั้งสิ้น" เพื่อให้ได้งานเมนิลายอมแลกทุกอย่างเพราะต้องการให้เขาเลือกเธอ
“มากเท่าที่ผมต้องการ ถ้าผมต้องการให้คุณทำงานบนเตียงด้วยล่ะ คุณจะยอมมั้ย” อชิระถามหยั่งเชิง
Guest
