! คำเตือน!
นิยายเรื่องนี้มีการบรรยาฉากความสัมพันธ์ระหว่างพ่อผัวและลูกสะใภ้แบบถึงพริกถึงขิง ถึงสวรรค์วันละหลายๆ รอบกันเลยทีเดียว
หากไม่ถูกจริตผู้ใดขอให้ข้ามเรื่องนี้ไปก่อนนะเจ้าคะ
จากบุตรสาวผู้ใหญ่บ้านที่มิต้องทำอะไรมากกลับต้องมาดูแลแม่สามีที่ป่วยหนักและพ่อสามีที่ขี้เงี..น
ส่วนสามีก็ไปทำงานไกลบ้านภาระต่างๆ นางต้องคอยจัดการ มิพอยังต้องจัดการอารมณ์เหงาของตนเองอีก
เฮ่ย..แล้วนางจะทนเหงาได้สักกี่วันกัน…
*********************************************************************
“เหรินเอ๋อร์รัดพ่อแน่นเช่นนี้ก็รู้แล้วว่าเสียวมากเพียงใด อ่า ถ้าพ่อกระทุ้งแรงๆ แบบนี้เหล่าเสียวกว่าเดิมหรือไม่”
“สะ เสียว อะ เหมือนจะแทงลงไปถึงมดลูกเลยเจ้าค่ะ เสียวมาก อื้อ”
“แล้วชอบหรือไม่ แก่นกายแข็งๆ ของพ่อที่เข้าไปลึกเช่นนี้” เสียงของฟ่านอี้เฉินแหบพล่าเขาถอดแก่นกายออกจนเกือบหลุดแล้วแทงพรวดเข้าไปอย่างรวดเร็วมันทั้งแรงทั้งเร็วจนอันอ้ายเหรินตาเหลือก
“ชะ ชอบ อะ เอาข้าแรงๆ เลยเจ้าค่ะ ลูกสะใภ้ชอบให้ท่านพ่อเอาแรง” ฟ่านอี้เฉินย่อมเชื่อฟังลูกสะใภ้ เขาสาแท่งลำเข้าออกรัวเร็วจนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อ
ดูสิ มิทันไรพ่อสามีก็สะกิดนางอีกแล้ว...แต่มิต้องห่วงสะใภ้คนนี้จะดูแลพ่อสามีอย่างดีเจ้าค่ะ
#เป็นสะใภ้ตระกูลฟ่านนี่มันมิง่ายจริงๆ
แวะมาเปิดเรื่องใหม่อีกแล้วเจ้าค่ะ ฝากกดเข้าชั้นกดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะเจ้าคะ
โปรดอ่านเพื่อความบรรเทิงเท่านั้น
ผู้เขียนไม่ได้พาดพิงหรือชี้แนะและไม่สนับสนุนการกระทำนี้แต่อย่างใด
ขอความกรุณางดดราม่านะเจ้าคะ
ขอให้สนุกและผ่อนคลาย
หลิว เริง ไฟ