การได้รับใช้ฮองเฮาถือเป็นเกียรติสูงสุดของชีวิตการเป็นเช่นเขา แต่เงื่อนไขการคัดเลือกขันทีเข้าตำหนักคุณหนิงก็มิใช้น้อยๆ บางคราเขาก็คิดว่านี่เป็นคัดเลือกขันทีหรือนายคณิกาก็มิแน่ใจ
แต่เกียรติประวัตินี้จะต้องปรากฏในจารึกของตระกูลปู้ เพื่อท่านแม่ที่แก่ชราจะได้ภาคภูมิใจ ต่อให้จะยากแสนเข็ญเพียงใด เขาก็ต้องเป็นขันทีตำหนักคุณหนิงให้ได้!!
แต่อนิจา ใครเลยจะคาดคิด ว่าตำหนักคุณหนิงที่มีฮองเฮา แม่ของแผ่นดินเป็นใหญ่ จะเร้าใจเช่นนี้!!
"ให้กระหม่อมได้ถวายงานพระองค์ด้วยเถิดพะยะค่ะ"เสียงทุ้มเอ่ย ตาคมยังคงก้มมองพื้น มือหนาประสานกันภายในแขนเสื้อกว้าง
"แล้วเจ้าคิดว่าตัวเองมีดีเช่นไร ถึงได้กล้ามาร้องขอข้าเช่นนี้"เสียงหวานถามมิเอื่อย มิยีระต่อสิ่งใด การคัดเลือกขันทีปีนี้ช่างน่าเบื่อยิ่งนัก
"กระหม่อมจะทำให้พระองค์เห็น ว่าสวรรค์ที่แท้จริงเป็นเช่นไร" ปู้เซียนหลาง ใช้ความกล้าอันเล็กน้อย งัดใบหน้าคมของตนเองขึ้นมองสบตาสตรีรูปร่างงดงามบนบัลลังค์หงษ์ตรงหน้า...
นี่ข้าไปเอาความมั่นใจนี้มาจากที่ใด!!
ฝาก ปู้เซียนกลาง บุรุษผู้มีดีแค่หน้าตาและรูปร่าง นอกนั้นก็อย่างที่เห็น ทั้งซื่อ ทั้งขี้ขลาด ขี้อาย แต่ความอดทนและพยายามเป็นเลิศ ไว้ในอ้อมอกของทุกท่านด้วยนะคะ
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว อีโรติกที่พระเอกของเราขายขำ มั้ง แต่NC เลือดพุ่งแน่นอนเจ้าค่ะ
ขอให้สนุกและผ่อนคลาย
หลิว เริง ไฟ