มารดาเลี้ยงของคุณชายเสิ่น

ไป๋ซูหนี่แต่งงานตอนอายุ สิบห้า นางร่างกายไม่แข็งแรงไม่สามารถมีบุตรได้ โชคดีที่สามีเข้าใจและเขามีบุตรชายให้นางถึงสามคน หลังสามีตายด้วยโรคร้าย นางจึงเลี้ยงดูบุตรชายที่อายุห่างจากนางไม่กี่ปี จนพวกเขาเติบใหญ่มีหน้าที่การงาน จึงวางใจ เมื่อไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยเลี้ยงดูบุตรชาย อารมณ์เปลี่ยวเหงาที่หายไปนานก็กลับมา

ปีนี้นางก็อายุเพียงยี่สิบหก ร่างกายยังงดงาม เย้ายวนใจ ย่อมมีบุรุษมาติดพันธ์ หวังเพียงว่าหลังหาลูกสะใภ้ให้บุตรชายแล้วนางจะหาใครสักคนมาช่วยคลายเหงา ไหนเลยจะคิดว่านอกจากบุตรชายจะไม่ยอมแล้ว พวกเขายังเสนอตัวปรนนิบัติดูแลนางเช้าค่ำอย่างถึงอกถึงใจ เป็นเช่นนี้นางจะไปจากตระกูลเสิ่นได้อย่างไรกัน

เอาเถอะ มารดาคนนี้จะอยู่เลี้ยงดูพวกเจ้าต่อไปเอง 

********************************************************************************************************************

“อื้อ อย่าทำเช่นนี้ หากเจ้าไม่หยุดข้าจะโกรธเจ้าจริงๆ นะ” นางข่มขู่เขา พยายามลุกขึ้นมาดันหัวของเสิ่นลู่เสียนให้ออกจากหว่างขาตนเอง แต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้ายชายหนุ่มก็ก้มหน้าซุกกลีบสาวของนาง

ปลายลิ้นร้อนตวัดเลียหยอกเย้าจุดอ่อนไหวระรัว ยิ่งดิ้นเขายิ่งลงลิ้นลึกเข้าไปในร่องสาวของนาง จนไป๋ซูหนี่ถึงกับอ่อนระทวย อารมณ์ที่ค้างไปเมื่อครู่กลับมาอีกครั้ง ในใจของไป๋ซูหนี่คล้ายขัดแย้งกันอย่างหนัก จากที่ดิ้นรนผลักไสก็หยุดชะงัก ก่อนจะพยายามผลักออกอีกครั้งเป็นเช่นนี้สลับกันไป จนเริ่มทนกับการเล้าโลมของชายหนุ่มไม่ได้

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

"อาเหวิน เจ้าเบาหน่อยเถิด ของเจ้าใช่จะเล็กเสียที่ไหน แม่จุกไปหมดแล้ว" 

"ท่านชอบจนรัดข้าแน่นเพียงนี้จะเบาได้อย่างไร เช่นนั้นท่านขึ้นควบข้าเองก็แล้วกัน" จบคำร่างของนางก็พลิกกลับเป็นฝ่ายควบขี่ 

"อ๊ะ เช่นนี้มิได้ มันลึก โอ้ววว" แม้จะเกร็งตัวเกร็งขาแต่มันก็เข้าลึกกว่าเดิม สุดท้ายก็ได้แต่วางมือบนหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามนั้นแล้วร่อนเอวใส่ระรัว ความเสียวแล่นพล่านจนตาลอย

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////