เกิดใหม่อีกที ข้าก็[ไม่] รักท่าน [มี e-book ]

จีน

จบ เกิดใหม่อีกที ข้าก็[ไม่] รักท่าน [มี e-book ]

เกิดใหม่อีกที ข้าก็[ไม่] รักท่าน [มี e-book ]

หลินซี

จีน

36
ตอน
9.72K
เข้าชม
11
ถูกใจ
12
ความคิดเห็น
85
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
เขาคือบุรุษโหดเหี้ยมอำมหิต ปล่อยข้าทิ้งไว้จนตาย ทว่าพอข้าได้เกิดใหม่อีกครา เหตุใดสวรรค์ต้องกลั่นแกล้งให้ต้องพบเจอเขาอีก ต่างกันก็แค่คราวนี้ข้ามิต้องวิ่งไล่ตามเขาก็เท่านั้น

นิยายเรื่องนี้ไรท์แต่งขึ้นตามจินตนาการ ชื่อเมือง ชื่อตัวละคร ต่างก็แต่งขึ้นเพื่อให้อ่านง่าย เนื้อหาบรรยายอ้างอิงจากจินตนาการและเรื่องสมมติ หวังว่าจะถูกใจนักอ่านกันนะคะ เป็นแนวเกิดใหม่อีกเรื่องของไรท์ จะว่าดราม่าก็ไม่เชิง แต่ที่แน่ๆ คือพระเอกคลั่งรักหนักมาก 

 

คนเย็นชา โหดเหี้ยม ใจดำอำมหิต พอได้รักใครสักคน ก็กลายเป็นดั่งแมวเชื่อง คนน้องบอกให้ทำสิ่งใดก็ทำหมด ซ้ายคือซ้าย ขวาคือขวา ว่าง่ายยิ่งกว่าทาสในจวนเสียอีก 

 

 

 

#เรื่องย่อ 

 

 

“รังเกียจพี่มากหรือ” เสียงตัดพ้อเปล่งออกมาจนคนตัวเล็กใจเจ็บ ใช่! นางรังเกียจและเกลียดเขามาก แต่ก็ยังรักเขาอยู่เช่นกัน พอนึกถึงคำสั่งอันโหดร้ายของจินอ๋อง มันก็ชักพาความทรมานเมื่อหกปีก่อน กลับมาบีบหัวใจดวงน้อยอีกครั้ง

 

 

“ออกไปเพคะ พระองค์กำลังจะเป็นพี่เขย…อื้อ”

 

 

ยังมิทันสิ้นคำใบหน้าหวานก็ถูกรั้งให้เงย ริมฝีปากหนาปิดคำพูดที่หรูซินกำลังจะเอ่ยทันที มือเล็กรีบยกขึ้นทุบตีเขาเป็นพัลวัน ทว่าแรงมดไหนเลยจะสู้คนตัวโตที่เอาแต่ใจได้ มีแต่เขาจะเบียดตัวเข้าหานางเสียมากกว่า

 

 

ร่างเล็กได้แต่ดิ้นหาทางรอด แต่แขนแกร่งกลับกอดรัดแน่น แม้จะทุบตีเขาเท่าใดอีกฝ่ายก็ไม่รู้สึก จึงได้แต่ก่นด่าเขาในใจ ชาติก่อนต่อให้นางเปลื้องผ้าใส่เขา จินอ๋องก็ยังมิชายตาแล ทว่ายามนี้เขากลับทำตัวยิ่งกว่าโจรล่าสวาท ปลุกปล้ำสตรีราวกับคนมิเคยพบพานเสียอย่างนั้น

 

 

มือเล็กได้แต่ยกขึ้นดันไหล่กว้างไว้ ทว่ามันมิได้ช่วยอันใดเลย เมื่อถูกจู่โจมจากปากหนาหนักขึ้นทุกที และเขาก็ขบเม้มจนนางต้องยอมเปิดออก จินอ๋องจึงมิรีรอส่งลิ้นสาก ซึ่งมีกลิ่นสุราจางๆ สอดแทรกเข้าไปควานหาความหวานละมุน จนผู้ที่ถูกกวาดต้อนตัวอ่อนละทวย สัมผัสเปียกชื้นด้านในมันช่างหวานรัญจวนใจยิ่งนัก จนคนที่เคยต่อต้านเผลอไผลยกแขนขึ้นโอบรอบคออีกฝ่ายไว้แน่น

 

 

ทำให้คนตัวโตได้โอกาสช้อนอุ้มนางไปที่เตียง โดยที่ปากเขาก็ยังคงใช้เรียวลิ้นตวัดตอดเกี่ยวกัน และยามนี้คนตัวเล็กก็ลืมสิ้นความแค้นในใจ แม้ร่างกายจะสัมผัสพื้นเตียงก็ยังมิรู้ตัว เพราะความวาบหวามมันยิ่งมีมากขึ้นเมื่อร่างแกร่งทาบทับมาบนตัวนาง พร้อมกับมือเรียวที่สอดเข้ามากอบกุมเต้างามและบีบขย้ำหยอกเย้าเบาๆ ทำให้คนใต้ร่างเกิดได้สติขึ้นมาก่อนจะเบี่ยงหน้าหนีแล้วร้องท้วง

 

 

“อ๊ะ!...อย่าเพคะ” เสียงแหบพร่าเปล่งออกมา ก่อนจะยกมือดันอกแกร่งเอาไว้อีกครั้ง เฟิงหรานเองก็พึ่งได้สติ ทว่าเขามิได้ลุกออกจากตัวนาง เพราะเขาอยากอธิบายการกระทำเหล่านี้ มิอยากให้คนตัวเล็กมองว่าตนฉวยโอกาส

 

 

“พี่ขอโทษ ฟังพี่ก่อนนะคนดี” บอกพร้อมกับตะแคงลงนอนกอดรัดร่างเล็กไว้ ทำเอาใจดวงน้อยเต้นรัวหนักกว่าเดิม เพราะกลัวใจตนเองยิ่งนัก นางหลงรักเขามาแต่ไหนแต่ไร พอได้อยู่ใกล้เช่นนี้ไหนเลยจะใจแข็งต่อต้านได้ ต่อให้เขาเคยทำให้นางต้องตายอย่างอนาถก็เถอะ 

 

 

#นิยายเรื่องนี้เป็นเนื้อหาที่ดำเนินไปเรื่อยๆนะคะ เป็นแนวสุขนิยม จบสวยอีกเรื่อง 

 

#ขอฝากนิยายด้วยนะคะ 

 

#คำเตือน เนื้อหานิยายอาจกระทบกระเทีอนจิตใจ ใครไม่ชอบแนวนี้เลื่อนผ่านไปนะคะ การกระทำของตัวละครสมเหตุสมผลแล้ว คนทำเลวต้องถูกลงโทษ ทุกตอนจะอธิบายความเป็นมาของแต่ละคนไปเรื่อยๆ ไรท์ไม่ได้จะสื่อว่านางเอกวิปริตเด้อที่รักคนทำร้ายตัวเอง ตัวละครเขาคิดเองได้ว่าทุกอย่างมันเกิดเพราะอะไร 

 

#ตัวละครไม่ขาว เป็นนิยายเทา สื่อถึง รัก โลภ โกรธ หลง ความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ อยากครอบครอง 

 

 

#ย้ำ ไม่ชอบแค่กดเลื่อนผ่านนะคะ ไรท์ใจบางเมื่อเห็นคอมเม้นว่าเราชี้นำ นิยายสื่อถึงเรื่องการให้อภัย ใครดีใครเลว คนไหนอ่านแล้วมองไม่ออก ก็ปล่อยผ่านนิยายเรื่องนี้ไปนะคะ 

 

กราบขอบพระคุณทุกคนนะคะ 

 

#นิยายจบแล้ว รออนุมัติอีบุ๊คค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว