ของขวัญวันจากลา

อชิรวัฒน์ จิตติพัฒน์ (ชิน) อายุ 35

เจ้าของบริษัทฯนำเข้ารถหรู หล่อ รวย ปากอย่างใจอย่าง พ่อชั่วที่ไม่ควรจะเอามาเป็นหลัวหรือพ่อของใครเลย (เราว่า นายควรไปศึกษาดูงานกับรุ่นพี่นะชินนะ นายอาจเป็น1ที่จะไม่สมหวัง 5555) 😌😌

°°°°°°°

รุ่งทิวา นราวิชญ์ (รุ้ง) สาวน้อยวัย23ปี

หญิงสาวแสนอาภัพ มีพี่ชายคนเดียวแต่ต้องมาเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุและด่วนจากไป จนเธอต้องมาอยู่ในความดูแลของอชิรวัฒน์แทน

ดญ. รุ่งอรุณ นราวิชญ์ (วันใหม่) 

ลูกสาวที่เกิดมาไม่ถูกที่ถูกเวลา เป็นของขวัญวันจากลาที่คนเป็นแม่แสนรักและหวงแหนดั่งชีวิต (เดี๋ยวหาพ่อใหม่ให้นะลูกนะ 555)

°°°°°°°°°°°°

ตัวอย่างนิดๆหน่อยๆ 🤭🤭🤭👇

แผ่นทดสอบการตั้งครรภ์ขึ้นสองขีดสีแดงที่โชว์เด่นอยู่ตรงหน้า ทำให้อชิรวัฒน์ถึงกับมือสั่นเทาขึ้นอย่างควบคุมอาการไม่ได้ ใช่ว่าเขาจะรู้สึกดีใจ แต่กลับช็อคแทบหมดสติลงตรงหน้า ก่อนจะปาใส่คนที่ยืนน้ำตาไหลอยู่ข้างหน้ากัน

"ทำไมไม่รู้จักคุมวะ เธอปล่อยให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้ยังไง ในเมื่อเธอก็เห็นว่าฉันกำลังจะแต่งงาน และตัวเองก็ยังเรียนไม่จบเลยด้วยซ้ำ"

"รุ้งขอโทษ รุ้งไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องผิดพลาดแบบนี้มาได้ยังไง พี่ชินแล้วเราจะทำยังไงกันดีคะ?"

อชิรวัฒน์ยืนนิ่งอยู่ครู่ใหญ่ เขากำลังใช้ความครุ่นคิด เป็นสิ่งที่ไม่คาดคิด ไม่เคยฝันว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมา ตัวเองสัพเพร่าเองหรือเปล่าที่ไม่ยอมป้องกันเองตั้งแต่แรก เพียงแค่เห็นว่าอีกคนสดและใหม่อยากเชยชมอย่างไม่ต้องมีสิ่งขวางกั้น ถ้าหากว่าไม่เพียงเพราะเขากำลังจะแต่งงานในอีก3วันข้างหน้า เรื่องนี้ก็คงไม่ได้ใหญ่เกินกว่าที่จะหาทางออกให้กับชีวิตของตัวเอง ดวงตาคมดุจ้องมองหน้าของรุ่งทิวาอีกครั้ง หญิงสาวยังคงยืนร้องไห้ต่อหน้าชวนให้มองแล้วหงุดหงิดอยู่ไม่น้อย

"ไปเอาเด็กออกซะ ต่างคนต่างไม่พร้อมจะมี เธอเองก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่จะรับผิดชอบชีวิตของใครได้ แค่ชีวิตตัวเองยังไม่รู้จะทำยังไงต่อไปเลย"

หญิงสาวจ้องมองหน้า ดวงตากลมโตที่แดงก่ำเบิกโพลงอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง คำพูดที่ออกจากปากของอชิรวัฒน์เป็นสิ่งที่เธอไม่คิดจะได้ยินเลยสักนิดเดียว

"แต่ฆ่าเด็กคนหนึ่งมันบาปนะคะพี่ชิน รุ้งทำไม่ได้"

"หรือเธอจะปล่อยให้ท้องโตมาประจารความร่านของตัวเองล่ะรุ่งทิวา เธอจะบอกคนอื่นว่าท้องกับใครทั้งที่ฉันไม่อยากจะรับผิดชอบ เธอก็รู้ว่าฉันทำแบบนั้นไม่ได้อยู่แล้ว ฉันกำลังจะแต่งงาน"

"ใช่สิคะ เพราะลูกในท้องรุ้งไม่ได้สำคัญกับชีวิตพี่ชินอยู่แล้ว การแต่งงานกับผู้หญิงที่คู่ควรต่างหากคือสิ่งที่ต้องเลือกทำ"

"อย่ามางี่เง่าเอาแต่ใจตอนนี้ได้ไหมวะรุ้ง ไปเอาเด็กออกซะ มันไม่ใช่สิ่งที่เราควรจะเก็บเอาไว้หรอกเชื่อฉัน"

"หมามันยังลูกนะคะพี่ชิน แต่นี่เราเป็นคนเราจะทำแบบนั้นกับเขาได้ลงคอเหรอคะ รุ้งคนหนึ่งล่ะที่ทำแบบนั้นไม่ได้เลยจริง ๆ ยังไงรุ้งก็จะไม่ทำแบบนั้นแน่"

"เออ งั้นก็เชิญเลี้ยงเองไปเลย แล้วอย่ามาให้ลำบากฉัน อย่ามาข้องแวะเกี่ยวพันกันอีกเลยนะ ถ้าจะเลือกแบบนั้นเธอก็ไม่ต้องมาอยู่ร่วมบ้านกับฉันอีก!"

°°°°°°°°°

ค่ะ แล้วทำไมแกไม่คุมล่ะอีชิน!!!!!!

เชิญทุกคนสาปส่งกันได้ตามสบาย น้ำเน่ายุงชุม ท้องแล้วหอบลูกหนี(ก็ต้องหนีตั๊ว เขาไล่แมะ!เชอะ!) ใครชอบตามมาค่ะ (จะง้อคืนไหมตอนนี้ยังไม่รู้😆)

รีเควสกันเข้ามาค่ะ คุณอยากได้สาแบบไหน ตามใจคนอ่านแหละเรื่องนี้(หรือเปล่าแว๊5555)

เรื่องสุดท้ายของปีนี้แล้วนะคะ ฝากค่ะฝาก ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจแม่ ๆ ทุกท่าน ช่วยเอ็นดูหนูรุ้งและน้องวันใหม่กันเยอะ ๆ นะคะ เนื้อเรื่องยังไม่รู้จะไปทางไหนเปิดก่อนค่ะ จบตอนไหนก็อีกเรื่องเนาะ แต่จะพยายามจบภายในปีนี้ว่าส๊านนนน 😅

เก็บเข้าชั้นไว้รอโลด ปาหัวใจดวงโต ๆ มาค่ะ❤️ ใด ๆ คือทุกคนที่ตามมาตลอดคงรู้ดีว่าหญิงไม่เคยเทนักอ่าน มีแต่นักอ่านเท ก๊ากกกก 😄 บ่เป็นหยังรักทุกคนคือเก่าเด้อ🫶🥰😄