จบ เพียงเงาของคนที่เหงาใจ
24
ตอน
6.87K
เข้าชม
27
ถูกใจ
14
ความคิดเห็น
86
เพิ่มลงคลัง
เจ็บกว่าการเป็นคนคั่นเวลา คือที่ผ่านมาคิดว่าตัวเองสำคัญ เจ็บกว่าการถูกหลอก คือเชื่อมาตลอดว่าเขารักเราจริง

ตรัยรัตน์ (พระเอก)

รุจิรดา(นางเอก)

เมธาวี(ผู้หญิงหลายใจ)

กรวิชญ์ (ผู้ชายขี้เหงา)

 

°°°°°°

"เม ทำไมต้องทำเหมือนเราแอบลักลอบได้เสียกันแบบนี้ด้วยพี่ไม่เข้าใจ"

"ก็ที่นี่เป็นประเทศไทยนี่นา เมมาอยู่กับพี่แบบเปิดเผยไม่ได้หรอกค่ะ ป๊าเขาไม่ยอมที่จะให้เมย้ายไปอยู่ที่อื่น"

"ให้พี่ไปคุยป๊าเมไหม พี่รักเมมากเมก็รู้ พี่อยากอยู่กับเมทุกวันทุกคืนเลย"

"เราก็อยู่ด้วยกันวันละหลายชั่วโมงแล้วนะพี่ตรัย จะบ่ายสามโมงแล้ว เมต้องรีบกลับบ้าน ป๊าเขามีนัดรวมญาติเย็นนี้ที่บ้านค่ะ"

"แล้วไม่คิดจะชวนพี่ไปรวมญาติด้วยบ้างหรือไง หรือว่าพี่ไม่ใช่คนสำคัญของเมเลย"

ใบหน้าหล่อเง้างอนคนรักของตนขึ้นอย่างอดไม่ได้ รู้สึกแค่ว่าทำไมพักนี้เมธาวีถึงได้ไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือนตอนที่เคยอยู่แอลเอด้วยกันเลยสักนิด ยังไม่แน่ใจตัวเองเลยว่าเขารู้จักตัวตนที่แท้จริงของเธอดีแล้วจริงหรือเปล่า

"แหม..พูดอะไรแบบนั้นล่ะ สำคัญสิคะ พี่ตรัยเป็นคนสำคัญกับเมมากที่สุด"

"แต่พี่ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย เมไม่เหมือนเดิม"

"พี่คิดมากแล้วค่ะ"

 

°°°°°°°

"ปล่อยดาเถอะค่ะ พี่กรมาที่นี่ทำไม?"

"มาหาดา พี่อยากมาหาดา ดาไปไหนมาเหรอ"

รุจิรดาพยายามหยัดกายลุกขึ้นจากอ้อมกอด แต่กรวิชญ์ก็ไม่ยอมปล่อยไปง่าย ๆ เลย

"ดารังเกียจพี่หรือไง อ้อมกอดพี่มันคงไม่อบอุ่นสำหรับดาอีกแล้วสินะ" สายตาที่ดูเศร้าจ้องมองใบหน้าสวยของคนในอ้อมกอดอย่างรู้สึกผิดนัก

"ไม่ได้รังเกียจค่ะ แค่มันไม่เหมาะไม่ควร พี่กรมานอนอยู่ที่นี่นานแล้วเหรอคะ?"

"มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว นึกว่าจะเจอดาซะอีก"

"ทะเลาะกับเขามางั้นสินะ"

แม้จะรู้อยู่เต็มอก แต่ก็ต้องถามไถ่ เพราะยังอยากรับรู้ความรู้สึกที่กรวิชญ์มีในตอนนี้

"เขาไม่ซื่อสัตย์กับพี่เลยสักนิด ไม่เหมือนดาที่มีแต่ความรักความซื่อสัตย์ให้ พี่รู้ว่าพี่ก็ทำไม่ดีลับหลังเขา แต่พี่หยุดเมื่อเขากลับมา แต่ดูเมเขาทำสิ เขายังทำไม่ดีลับหลังพี่ ยังโกหกหลอกลวงพี่ได้ทุกวัน ทำเหมือนกับว่าพี่เป็นคนโง่อยู่แบบนั้น"

"พี่เลยมาหาดาเพื่อประชดเขางั้นเหรอคะ?" ดวงตากลมโตจ้องมองหน้าของคนที่ตนเคยรัก สายตาคู่คมจ้องมองกลับอีกครั้งอย่างรู้สึกผิดมหันต์

"ดาเป็นความสบายใจของพี่ เวลาพี่ไม่สบายใจ พี่อยากมีดาอยู่ใกล้ ๆ กันแบบนี้"

"ลุกขึ้นมาก่อนดีไหมคะพี่กร นอนคุยแบบนี้ดาอึดอัด"

อ้อมแขนแข็งแรงคลายออกตามคำร้องขอ คนตัวเล็กรีบลุกขึ้นนั่ง จ้องมองใบหน้ากรวิชญ์ที่กึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหัวเตียงอยู่อย่างเข้าใจหัวอก

"ดารู้หรือยังว่าเมธาวีกับเจ้านายของดา เขาสองคนรู้จักกันมาก่อน"

"รู้ค่ะ รู้มาสักพักแล้ว"

"แทนที่ดาจะบอกพี่นะ ทำไมนะดา ทำไมไม่เล่าให้พี่ฟังบ้างเลย"

"เพราะมันไม่ใช่เรื่องของดาค่ะ"

"แต่ดาบอกว่ารักพี่ ดารู้อะไรมาดาก็ควรบอกให้พี่รู้ด้วยสิถึงจะถูก"

"ดาเคยรัก ดาเคยรักพี่กรค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ได้รู้สึกพิเศษขนาดนั้นอีกแล้ว"

 

°°°°°°°°

มี2คู่ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างจะซับซ้อนนะคะ ตัวละครเกี่ยวพันธ์กัน มาร่วมปวดหัวปวดตับด้วยกันค่ะทุกคน 😂

 

 

 

 

จะเปิดให้อ่านฟรีจบแล้วติดเหรียญตามหลังเลยนะฮะ ขอบพระคุณทุกคนที่ซัพพอร์ตเสมอมา 🙏

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (1)

5.0

ของรีวิวบอกว่าคุ้มค่ากับการอ่าน