Ex.
“หนูท้องค่ะ” ดวงตาคู่สวยแดงก่ำ เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาใส ๆ เธอเดินเข้ามาสารภาพผิดต่อหน้าบิดามารดา รู้จากปากเธอดีกว่ารู้จากปากคนอื่น อีกอย่างบิดามารดามีหน้ามีตาในสังคม แต่ลูกสาวทำตัวเหลวไหล
“ว่ายังไงนะ…พีพีท้องเหรอลูก แล้วพ่อเด็กในท้องเป็นใคร” ภริดาลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
“หนูท้องไม่มีพ่อค่ะ…หนูขอโทษคุณพ่อคุณแม่ที่ทำให้ต้องอับอายขายขี้หน้าเพราะมีลูกไม่รักดี” ไตรภพถึงกับพูดไม่ออกเมื่อภริดาเอ่ยจบประโยค แม้จะผิดหวังและเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่จะให้ด่าทอหรือซ้ำเติมท่านคงทำไม่ลง แค่เห็นน้ำตาบุตรสาวท่านก็อ่อนยวบไปกว่าครึ่ง เลือดย่อมเข้มกว่าน้ำ อีกอย่างลูกในท้องของภริดาก็คือหลานแท้ ๆ ของท่าน ใครจะเป็นพ่อไม่สำคัญ ท่านคิดเพียงเท่านั้น
“แล้วจะเอายังไงต่อไป” ไตรภพถามบุตรสาวเสียงเข้ม แม้จะอยากรู้ว่าผู้ชายที่ภริดาปกป้องเป็นใคร แต่ท่านเลือกที่จะเงียบ รอให้บุตรสาวเป็นคนพูดออกมาเอง ตอนนี้คงต้องหาวิธีแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าไปก่อน
“หนูจะเก็บเด็กคนนี้ไว้ค่ะคุณพ่อ ยังไงเขาก็เป็นลูกของหนู” ไตรภพลุกขึ้นเดินหนีออกไปสูดอากาศข้างนอก เห็นใจบุตรสาวคนเดียว จนไม่อาจทนเห็นคราบน้ำตาที่ไหลอาบแก้มด้วยความรู้สึกผิด แม้จะทำเป็นใจแข็งไม่สนใจ แต่ลูกก็คือลูก ผิดยังไงท่านก็รัก เวลาเห็นลูกเศร้าเสียใจ ใจคนเป็นพ่อเป็นแม่เจ็บปวดเป็นร้อยเท่าพันเท่า ถ้าเจ็บแทนลูกได้ท่านก็ยอม
.....................................................................................
ฝากติดตามนามปากกา พริกเม็ดเล็ก เผ็ดถึงใจ ด้วยนะคะ
Guest
