ชนให้เจอรัก แล้วพักใจที่เธอ ( มี E-Book)

เรื่อหาบางช่วงบางตอนในเรื่อง...ชนให้เจอรัก แล้วพักใจที่เธอ..นะคะ 

พงศ์เพชรจึงขอให้มารดาช่วยพาคนที่เขาคิดถึงมาใกล้ “คุณแม่ครับช่วยบอกภรรยาผมให้มาใกล้ๆ หน่อยครับ” 

“ใคร ??”  

มารดาทำหน้ามึนงงมองไปที่ผู้หญิงแปลกหน้าที่อยู่ในห้อง เพราะมั่นใจว่าไม่เคยรู้จักมาก่อน 

แต่ทว่าคนป่วยกลับชี้มือไปที่หญิงสาว “ทอฝันภรรยาผมเองครับ” 

บิดาและมารดาหันไปมองผู้หญิงร่างเล็กในชุดคนไข้ที่ยืนอยู่ในห้องนั้นด้วยความประหลาดใจ 

“หา !! ลูกว่าอะไรนะ !!”  

ทั้งคู่ต่างอุทานออกมาด้วยความตกใจ อยู่ๆ บุตรชายมีภรรยาตั้งแต่เมื่อไร ?? 

“ฉันไม่ได้เป็นภรรยาของคุณ อย่าโมเม !!”  

ร่างเล็กรีบปฏิเสธเพราะมันไม่เป็นความจริงเลย ซึ่งเป็นจังหวะเดียวที่นางทิพย์และทอแสงเปิดประตูเข้ามาในห้องได้ยินการสนทนาเต็มสองหูเช่นกัน ! 

“ยัยดรีมนี่มันเรื่องอะไรกัน !!”  

มารดาเดินเข้าไปถามไถ่บุตรสาวทันที เพราะแค่รถชนก็มึนงงไปหมดแล้ว นี้ยังกลายเป็นภรรยาของบุตรชายเพื่อนไปอีก 

“นี่ ! นี่ !…มันเรื่องอะไรใครช่วยอธิบายที !”  

นางพลอยไพลินเองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน อยู่ๆ บุตรสาวของเพื่อนกลายมาเป็นลูกสะใภ้ของตนได้อย่างไร ทั้งที่ยังไม่ได้นัดบอดเลย 

แต่ว่าคนที่นั่งบนเตียงยังคงยืนกรานตามเดิม “ทอฝันเป็นภรรยาผมจริงๆ ไม่เชื่อผมมีบัตรของเธอด้วยนะครับ” เขายกบัตรพนักงานของหญิงสาวมาเป็นพยานหลักฐาน  

เมื่อเห็นว่าของที่ตัวเองตามหาอยู่ที่อีกฝ่าย ทอฝันชักไม่สนุกด้วยแล้ว “นี่คุณแกล้งฉันหรือ ??” ร่างเล็กต่อว่าอีกฝ่ายและรีบไปแย่งบัตรพนักงานจากมือของเขา  

แต่กลับถูกคนที่นั่งบนเตียงกระชากแขนล้มลงมาในอ้อมกอดต่อหน้าต่อตาคนทั้งสี่โดยไม่สนใจว่าพวกเขาจะคิดอย่างไร ? 

“ปล่อยฉันนะ ! บอกให้ปล่อย !!” เธอสั่งชายหนุ่ม  

แต่ดูเหมือนคนป่วยจะไม่สะทกสะท้านใดๆ กลับกอดรัดแน่นและอมยิ้มอย่างอารมณ์ดี “ผมว่าคุณอยู่นิ่งๆ ดีกว่า ทุกคนมองเราใหญ่แล้ว” 

ทอฝันเงยหน้าไปเห็นมารดาและพี่ชายปากค้าง ตาโตมองมาที่เธอด้วยความตกใจ ร่างเล็กจึงต้องหาวิธีใหม่ให้เขาปล่อยเธอไป จึงกระซิบข้างหูคนตัวใหญ่เบาๆ  

“คุณจะให้ฉันทำอย่างไรถึงจะปล่อยมือคะ” 

“จูบผมทีหนึ่ง” เขาเสนอทางออก เพราะตอนนี้อย่างไรถือไพ่เหนือกว่า 

ซึ่งเธอไม่มีวันทำตามเด็ดขาด “กอดได้ไหมคะ” ร่างเล็กต่อรองคิดว่าน่าจะพอทำได้  

“ก็ได้” แม้ว่าความจริงต่อนี้เธอเองก็อยู่ในอ้อมกอดของเขาอยู่แล้ว แต่คิดกลับกันอยากให้เธอยอมกอดเขาดีๆ น่าจะอบอุ่นและรู้สึกดีกว่านี้  

สองมือเรียวเล็กจากขัดขืนแปรเปลี่ยนมาโอบกอดร่างใหญ่เบาๆ หน้าอกของเธอแนบชิดกับอกหนากำยำ มันคือความรู้สึกที่แปลกใหม่สำหรับพวกเขาทั้งคู่ แค่กอดสัมผัสหญิงสาวเบาๆ แต่ว่าน้องชายของเขากลับตั้งตรงและแข็งตัวอย่างรวดเร็ว ซึ่งร่างเล็กเองก็สัมผัสถึงเนื้อแข็งๆ ที่ทิ่มโดนช่วงล่างเช่นกันแต่ทำเป็นไม่สนใจ  

“ฉันกอดคุณแล้ว…คืนของได้แล้วค่ะ” น้ำเสียงอ่อนหวานแลดูยอมจำนน 

ชายหนุ่มจึงปล่อยบัตรพนักงานในมือให้เธออย่างช้าๆ ทว่าสายตายังคงมองไปที่ใบหน้าเนียนสวยอย่างพิศวาส คิดแผนต่อว่าจะจัดการกับภรรยาอย่างไรดี 

เมื่อทอฝันได้ของที่ตัวเองต้องการแล้วรีบคลายมือและถอยออกห่างจากคนบนเตียงด้วยความอับอายและโกรธเคืองที่สุด ‘แค่กอดก็อายแล้ว นี่ยังสัมผัสกับไอ้นั่นอีก ชีวิตฉันจะซวยอะไรนักหนา’ ได้แต่สบถดุด่าตัวเองในใจ  

ส่วนผู้หลักผู้ใหญ่ในห้องถึงกับอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ส่วนทอฝันไม่อยากให้ทุกคนเข้าใจผิดไปมากกว่านี้ จึงรีบแก้ต่างและอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้พวกเขาได้เข้าใจ 

“เมื่อคืนดรีมขับรถชนพี่เขา แต่ไม่รู้ว่าเช้านี้เกิดอะไรขึ้น พี่เขาก็บอกว่า ดรีมคือภรรยาของเขาค่ะ”  

เธออธิบายความจริงบางส่วนให้ผู้ใหญ่ฟัง เพื่อจะได้เลิกตกอกตกใจเสียที 

แต่ดูเหมือนคำพูดของเธอกลับทำให้คนบนเตียงรู้สึกไม่พอใจเอามาก 

“ผมพูดจริงไม่ได้โกหก คุณลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องน้ำแล้วใช่ไหม ??” ไม่แค่พูดปากเปล่า กลับลุกพรวดพราดดึงสายน้ำเกลือออกเพื่อลุกขึ้นมาคุยกับเธอให้รู้เรื่อง  

“ว้ายย !! ตาเพชรอย่าา !!”  

นางพลอยไพลินรีบวิ่งไปห้ามบุตรชาย แต่ไม่ทันเสียแล้ว เพราะสายน้ำเกลือถูกกระชากออกอย่างแรงจนเลือดพุ่งกระฉูดไปทั่วห้อง 

"ว้ายย !!" นางทิพย์เห็นเลือดแดงฉานทำท่าจะเป็นลม ทอแสงรีบวิ่งไปช่วยพยุงมารดา  

ทอฝันเองเห็นเลือดสีแดงแล้วหายใจไม่ออก ปากสั่นเทา ด้วยความกลัว แต่พยายามตั้งสติ เพราะสิ่งที่น่ากลัวกว่าเลือดคือผู้ชายบนเตียงกำลังจับเธอเป็นเมียต่างหาก !! 

นายศรเพชรผู้เป็นบิดารีบกดกริ่งขอความช่วยเหลือจากนางพยาบาล   

ส่วนคนป่วยบนเตียงยังไม่ยอมหยุด เขาพยายามจะลุกขึ้นมาคุยกับหญิงสาวให้ได้ “ผมต้องการคุยกับเธอให้รู้เรื่อง !!” 

“เพชรใจเย็นๆ มือเลอะเลือดไปหมดแล้ว ขาลูกก็ยังเจ็บอยู่ !!” มารดาพยายามห้ามปรามบุตรชายให้ใจเย็นๆ 

“เธอเป็นเมียผม แต่กลับมาบอกว่าผมโกหก !!  ผมต้องการคุยกับเธอให้รู้เรื่อง !!”  

ซึ่งเขายังคงโวยวายด้วยความไม่พอใจเหมือนราวเด็กน้องที่ถูกขัดใจ..... 

****แจ้งผู้อ่านทุกท่าน...ชนให้เจอรัก แล้วพักใจที่เธอ...มีหลายอารมณ์ เป็นเรื่องแรกที่ตั้งใจทำ E-Book ด้วย ดังนั้นตอนพิเศษจะมีใน E-Book เท่านั่นนะคะ 

แต่จะเปิดอ่านจนจบหลังจากจบจะติดเหรียญถาวรบางตอนนะคะ หากใครไม่อยากพลาดอย่าลืมเก็บเข้าชั้นด้วยนะคะ 

หนึ่งถึงสองสัปดาห์แรกจะลงวันละตอนช่วงเวลาเย็น ยกเว้นเสาร์อาทิตย์ลงช่วงเช้าเหมือนเดิม  

หลังจากนั้นจะลงทุกอังคาร พฤหัสบดี เสาร์และอาทิตย์นะคะ 

ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ หากชื่นชอบอย่าลืมกดถูกใจ ติดตามด้วยนะคะ 

ด้วยรักจากใจ 

หมอกเหมย บนยอดดอย 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.๒๕๕๘ ไม่อนุญาตให้คัดลอก ปลอมแปลง ดัดแปลง สแกนหนังสือหรือส่วนหนึ่งส่วนใดของเนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมายทันที