ตัวอย่างบางช่วงบางตอนจากเนื้อเรื่องนะคะ
ทันทีที่เข้าไปในห้องแล้ว ศิลาโยนร่างเล็กทิ้งลงบนโซฟาอย่างหงุดหงิด
“ว้ายย !!”
เธอกรีดร้องด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าชายหนุ่มที่ดูบอบบางจะแรงเยอะขนาดนี้
“คุณนี่ !...ฉันเจ็บนะ !!”
คนตัวเล็กต่อว่าเขา จะโยนก็ไม่บอกกันเสียก่อน ทำเอาตกอกตกใจไปหมดเลย
ส่วนศิลานั้นเดินไปเดินมาด้วยความโมโห จากนั้นค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตลงมาสองสามเม็ด เพราะรู้สึกร้อนรุ่มและอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ไม่แค่นั้นยังพับแขนเสื้อขึ้นมาถึงข้อแขน เพื่อความสะดวก ก่อนจะนั่งลงฝั่งตรงข้ามอย่างหงุดหงิด
ยิ่งทำให้คนตัวเล็กหวาดกลัวว่า อีกฝ่ายจะทำมิดีมิร้ายกับเธอ แต่ทว่าเมื่อเห็นสายตาดุดัน ที่จ้องมองมาอย่างไม่กะพริบตาแล้ว เธอก็ไม่กล้าขัดขืน หรือลุกขึ้นหนี
ศิลาเองพยายามระงับความโกรธของตัวเอง หากเธอไม่คิดเดินหนีตอนเจอหน้ากัน เขาอาจจะไม่โมโห และโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแบบนี้ก็ได้
“แค่นี้คุณบอกว่าเจ็บ ! แต่คุณกลับทิ้งผมไปโดยไม่บอกไม่ลาสักคำเลย คุณเคยคิดถึงความรู้สึกของผมบ้างไหม ??”
เพราะเธอทำให้เขาเข็ดหลาบกับการแบ็คแพ็ค ไม่กล้าไปเที่ยวที่ไหนคนเดียวอีกเลย เพราะกลัวจะเจอผู้หญิงแบบเธอเข้าอีก !
นับดาวรู้สึกว่าเขาพูดเว่อร์เกินจริง ในเมื่อความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นนั้น แค่อารมณ์ชั่ววูบ ไยต้องใส่ใจและจริงจังเช่นนี้
“คุณก็รู้ว่าตอนนั้นฉันเฮิร์ทมาก เลยทำอะไรไม่ยั้งคิด คุณไม่ต้องมาคิดอะไรมากเลยนะคะ”
เพราะตอนนั้นเธอแค่ต้องการประชดชีวิต แต่เมื่อตั้งสติได้มันก็สายไปเสียแล้ว ‘ไม่ควรเล่นกับความรู้สึกของตัวเอง หรือกับของใครก็ตาม’
ศิลามองนับดาวด้วยความผิดหวัง เธอไม่เคยแคร์ ไม่สนใจอะไรเลยใช่ไหม
“คุณไม่เคยรู้สึกอะไรกับผมเลยหรือ ??”
“ไม่ค่ะ ! เราสองคนแค่คนแปลกหน้าเท่านั้น !!”
เธอโกหก เพราะเขาเป็นผู้ชายที่ดีเกินไป จึงอยากให้เจอคนที่ดีกว่านี้
คำพูดเรียบเฉยแลดูไม่สน ไม่แคร์อะไรของหญิงสาว เหมือนน้ำมันที่ราดลงกลางใจของเขา แปรเปลี่ยนความคิดถึงทั้งหมดกลายเป็นความเกรี้ยวกราด เขาจ้องไปที่มองหญิงสาวในชุดเดรสเปิดไหล่เห็นเนินอกขาว ๆ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ จาง ๆ ยิ่งกระตุ้นอารมณ์เถื่อนที่เก็บกดข้างใน ให้ระเบิดออกมาอย่างบ้าคลั่ง
คนตัวใหญ่ที่โมโหอยู่ขยับไปใกล้หญิงสาว ประกบปากกระจับและบดขยี้อย่างดุเดือดด้วยความโกรธ นับดาวเองไม่คิดว่าเขาจะโมโหถึงขั้นนี้ พยายามปฏิเสธ และดันร่างใหญ่ให้ถอยออกห่าง แต่ชายหนุ่มที่กำลังขุ่นเคืองใจอยู่นั้น กลับยิ่งกอดรัดเธอแน่นมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยไม่สนใจไยดีอะไรอีกแล้ว สองมือแกร่งดันร่างของเธอให้นอนราบกับโซฟา ทั้งยังรวบข้อมือของเธอขึ้นเหนือหัว และซุกไซ้ตามซอกคออย่างหิวกระหายและโมโหที่สุด
เธอเห็นว่าถ้าขัดขืนมีแต่จะรุนแรง จึงเปลี่ยนมาเป็นอ่อนโยน และอ่อนข้อ
“คุณศิลาอย่าค่ะ…” คนตัวเล็กร้องขออีกฝ่าย ซึ่งมันได้ผล
ส่วนคนที่กำลังซุกไซ้เรือนร่างของเธอนั้น ได้หยุดชะงักเล็กน้อย เงยหน้ามองคนข้างล่างอย่างช้า ๆ เพราะตอนนี้เธอทำท่าทางเหมือนจะร้องไห้ แต่เขาที่รอคอยเธอมายาวนาน เหมือนดังสิงห์หนุ่มผู้หิวโหย หากพลาดเหยื่อครั้งนี้ไปแล้ว คงหมายถึงชีวิตของเขาอย่างแน่นอน
“นับดาวผมคิดถึงคุณ…ได้โปรดอย่าปฏิเสธผมเลยนะ…”
เขาร้องขอความเห็นใจจากเธอเช่นกัน และค่อย ๆ โน้มตัวไปจูบปากแสนสวยอย่างอ่อนโยน
คนที่นอนอยู่ภายใต้ร่างใหญ่ เจอคำพูดอ่อนหวานเช่นนี้ ใจที่ปฏิเสธตอนแรกเริ่มโอนอ่อนตามแรงปรารถนา และค่อย ๆ เผยอปากตอบรับการจูบของเขา มือแกร่งเห็นเช่นนี้จึงคลายข้อมือของเธอออก แปรเปลี่ยนเป็นลูบไล้สัมผัสนิ้วเรียวนุ่มอย่างละมุนละไม
“คุณศิลา…ปล่อยดาวเถอะค่ะ…”
ปากบอกให้เขาหยุดล่วงล้ำ แต่ร่างกายกลับทำตรงกันข้าม คือแอ่นอกและตอบสนองทุกการสัมผัส
คนตัวใหญ่เห็นเช่นนี้ มีแต่รุกหนักมากกว่าเดิม มือหนาลูบไล้ใต้ร่มผ้าและสัมผัสเนื้ออ่อนนุ่มตรงหว่างขาของเธอ เห็นว่ามันเริ่มชื้นแฉะไปด้วยน้ำใส ๆ
“นับดาวคุณก็ต้องการ...อย่าหลอกตัวเองอีกเลยนะ…อืมม์”
เมื่อเห็นชัดว่าร่างกายของเธอก็ปรารถนาเช่นกัน คนข้างบนจึงเริ่มขบเม้มซอกคอเพื่อเล้าโลมเธอ ทั้งยังสูดดมกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากเรือนร่างเข้าสู่ปอด ค่อย ๆ เพิ่มความเร่าร้อนเข้าไปในบทรักครั้งนี้
ร่างบอบบางจากตอนแรกดูเหมือนจะปฏิเสธ กลับเริ่มรู้สึกร้อนวูบวาบขนอ่อนลุกชัน เมื่อริมฝีปากหยาบขบเม้มไปตามผิวกาย ทำเอาเธอเสียวซ่านต้องกัดริมฝีปากกลั้นเสียงร้องคราง แต่เมื่อจมูกและปากของคนข้างบนขยับมาถึงเนินเนื้อสองข้างนุ่มนิ่มแล้ว เขาขบกัดผ่านเนื้อผ้าเบา ๆ
“อื้อ…”
ทำเอาเธอถึงกับครางเสียงหลง ด้วยความสยิวแตกพร่า เธอต้องการเขา อยากให้เขาแทรกเข้ามาในร่างกายของเธอเหลือเกิน นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้มีอะไรกับผู้ชายจริง ๆ สองมือเรียวเล็กเริ่มขยับมาโอบกอดร่างของคนตัวใหญ่
.................
ติดตามอ่านได้ในเรื่องค่ะ
เรื่องตั้งใจจะทำอีบุ๊กค่ะ แต่ยังตรวจคำผิดไม่เสร็จสักที ดังนั้นก็เปิดอ่านฟรีไปเรื่อยๆ แต่หลังทำอีบุ๊กเสร็จจะติดเหรียญนะคะ
ส่วนตอนพิเศษมีเฉพาะอีบุ๊กเหมือนเดิมนะคะ หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยค่ะ
ขอบคุณนักอ่านที่สนับสนุนค่ะ
ด้วยรัก
หมอกเหมย บนยอดดอย
Guest
