ตัวอย่างบางช่วงในนิยายค่ะ...
เมื่อผู้ใหญ่อวยพรเสร็จต่างทยอยเดินออกจากห้อง เหลือแค่บ่าวสาวสองคนอยู่เพียงตามลำพัง
ณิรินขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนโดยไม่ทันตั้งตัวนั้น กลับถูกมือแกร่งกระชากข้อมืออย่างแรงและเหวี่ยงเธอลงที่นอนอย่างโมโห หากทุ่มได้เขาคงทำไปแล้ว ไม่แค่นั้นคนตัวใหญ่ยังกระโดดขึ้นคร่อมร่างเล็ก จับข้อมือทั้งสองขึ้นเหนือหัวโดยไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บหรือไม่
“เจ็บ !! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ !!”
ร้องด้วยความเจ็บปวดที่ถูกบีบข้อมือ ทั้งยังถูกคนตัวใหญ่ทิ้งน้ำหนักทั้งหมดลงมาอย่างไม่ไยดี
หนุ่มร่างใหญ่มองคนที่นอนด้วยสายตารังเกียจพร้อมจะสังหารเธอให้ตายคามือ
“หล่อนนี่ร่าน !! ตั้งแต่แรกพบจนถึงตอนนี้จริงๆ ”
เธอฟังคำพูดของเขาแต่ละคำช่างหยาบคายเหลือเกิน แต่พฤติกรรมยิ่งหยาบคายมากกว่า ซึ่งดูเหมือนเขายังพูดต่ออย่างดูแคลน
“อยากแต่งกับฉันก็คุยดีๆ ไม่ต้องไปหลอกพี่สาวให้หนีงานแต่ง ฉันจะเอาทั้งพี่ทั้งน้องก็ยังได้”
ณิรินพยายามขัดขืน แต่ไม่อาจสู้แรงคนที่อยู่ข้างบน เนื่องจากชุดเจ้าสาวที่พองและหนักทำให้เธอขยับตัวได้ลำบาก เขาโน้มตัวมากระซิบข้างหูอย่างเยือกเย็น
“แต่ตอนนี้หล่อนให้ฉันฟรี ก็ไม่เอาเพราะมันน่าสะอิดสะเอียนเกินจะทนไหว”
ก่อนที่จะปล่อยข้อมือของเธอให้เป็นอิสระ อีกมือหนึ่งของเขาล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ หยิบจดหมายที่ยับเยินของณิชามาโยนใส่หน้าคนที่นอนข้างล่างอย่างเหี้ยมเกรียม
“ทุกอักษรมีแต่ชื่อหล่อนเต็มไปหมด แต่ยังมาตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จว่าไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นอีก”
ณิรินไม่มีวันยอมรับในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้กระทำ เธอจึงปฏิเสธอย่างสุดเสียง
“อยากมาใส่ร้ายฉัน เพราะฉันไม่เคยทำ !! คุณไม่ลองถามตัวคุณเองดีกว่าว่าคุณทำอะไรพี่ฉันถึงได้หนีไป !!”
คำพูดที่ท้าทายของเธอเหมือนน้ำมันที่ราดเข้าไปในกองเพลิง ยิ่งทำให้เขาโมโหจนลุกเป็นไฟ ปากดีแบบนี้ต้องเจอคนแบบฉันจะได้ไม่กล้าอวดดีต่อหน้าฉันอีก
ปากหนาประกบปากบางแล้วบดขยี้อย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะถอนริมฝีปากออกอย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้โอกาสเธอได้กัดเหมือนคราวที่แล้ว จากนั้นผลักร่างเพรียวบางทิ้งลงบนฟูกอย่างไร้เยื่อใย
“ครั้งนี้ฉันจะเตือนแค่นี้ แต่หากยังปากดี หล่อนจะเจอหนักกว่านี้อีก”
เขาลุกขึ้นถอดเสื้อสูทและเสื้อกั๊กโยนทิ้งบนโซฟา เดินออกจากห้องปิดประตูดังปัง !!
------------------------------------------------
ฝากภรรยานอกหัวใจด้วยนะคะ ใครชอบแนวตบจูบก็ตามอ่านได้เลยค่ะ
***ขอบอกก่อนว่าไม่ใช่แนวพี่น้องใช้สามีคนเดียวกันนะคะ
เป็นเรื่องราวสมมุติที่แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่งเองนะคะ หากผิดพลาดประการต้องขออภัยด้วยค่ะ ถ้าชอบอยากลืมกดถูกใจ กดติดตามให้กำลังใจด้วยนะคะ
ด้วยรักจากใจ
หมอกเหมย บนยอดดอย
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗ และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนในของนิยายไปเผยแพร่หรือกระทำการใดๆ ก่อนได้รับอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายต่อผู้ที่กระทำการละเมิดอย่างเด็ดขาด โดยไม่มีข้อยกเว้นใด ๆ
Guest
