พ่ายรักนางร้าย

เพราะชีวิตถึงทางตันทำให้ขวัญนารีจำใจต้องมีลูกกับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อไม่ให้ตัวเองถูกแม่เลี้ยงใจร้ายส่งตัวไปเป็นอีหนูของเสี่ยบ้ากาม  

ครั้งแรกที่ได้เจอหน้าพ่อของลูก เขาก็ทำเหมือนรังเกียจกันและไม่เชื่อว่าเธอกำลังอุ้มท้องลูกของเขา  

“ว้าย!!”  

“ผมเอง” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูขวัญนารีพลางตวัดลิ้นเลียติ่งหูของคนตัวเล็ก เพราะอุบัติเหตุก่อนหน้านี้ทำให้เขาสูดดมกลิ่นกายของเธอเข้าเต็มปอด จนตราตรึงในใจยากจะสลัดพ้น  

“เอ่อ คุณวายุจะทำอะไรคะ” เสียงหวานตะกุกตะกัก  

“ตัวเธอหอมมากเลยรู้ไหม” ตุลธรกล่าวด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ฝ่ามือใหญ่ค่อย ๆ สอดเข้าใต้เสื้อของเธอก่อนหยุดยังทรวงอกอวบอิ่มพร้อมทั้งบีบขยำ 

“คะ คุณวายุ ฉันกำลังล้างจานอยู่” เธอพยายามบังคับน้ำเสียงให้เป็นปกติ ความเสียวซ่านแล่นทั่วเรือนร่างแทบทรงตัวไม่อยู่ โชคดีเขากำลังประคองเธออยู่  

“ไม่ต้องล้างแล้ว” ตุลธรไม่สนใจทั้งนั้นขณะนี้เธอกำลังทำอะไร เมื่อตอนนี้เขามีอารมณ์พลุ่งพล่านแทบอยากปลดปล่อยเต็มที ดังนั้นเขาจึงช่วยขวัญนารีล้างมือให้สะอาด ก่อนจะอุ้มช้อนเธอในท่าเจ้าหญิง แล้วก้าวเดินไปยังห้องนอน