เธอและเขาแต่งงานด้วยความรัก แต่ต้องจบความสัมพันธ์ลงเพราะเหตุผลบางอย่าง เขาทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอเจ็บปวดถึงที่สุด แต่ทุกครั้งที่เห็นน้ำตาของสาวคนรัก เขาเองก็ปวดใจไม่น้อย
“น้ำหนึ่งจะหย่ากับพี่เซน” เธอหันไปมองหน้าหล่อเหลาพลางจ้องเขม็งอย่างไม่เกรงกลัว เมื่อเขาไม่รักก็ไม่จำเป็นต้องทนฝืน
“ฝันไปเถอะน้ำหนึ่ง อย่าคิดจะหนีจากฉันพ้น เธอจะต้องทนอยู่เป็นของเล่นให้ฉันระบายความแค้น”
“พี่เซน” คาดไม่ถึงประโยคนั้นจะดังออกมาจากปากชายคนรัก
“เลิกเรียกฉันว่าพี่เซนสักที ฟังแล้วน่าขนลุกขยะแขยง ฉันจะให้คนรักของฉันเรียกเพียงคนเดียว คนอื่นไม่มีสิทธิ์”
“คนอื่นเหรอ” นลินญาเอ่ยเสียงแผ่วเบาแทบไม่ได้ยินแต่คนหูดีได้ยินชัดเจน
“ใช่!! คนอื่นไม่มีสิทธิ์” เขาเน้นเสียงหนักอย่างชัดถ้อยชัดคำ
นิยายเรื่องนี้มาจากจินตนาการของไรท์เท่านั้น ไม่มีเจตนาจะพาดพิงถึงบุคคลกระทั่งก่อให้เกิดความเสียหาย
หากนักอ่านท่านใดไม่ชอบแนวนี้สามารถกดออกได้เลยค่ะ รบกวนคอมเมนต์อย่างสุภาพ
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะกับเยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
มีฉาก NC และเนื้อหาบางตอนที่มีคำรุนแรง และหยาบคาย
**** โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ****
Guest
