คลื่นแสงดาว

"ทะเลกลางคืน ถ้านั่งคนเดียวมันจะเหงา แต่ถ้ามีใครสักคนนั่งข้างเรามันจะโรแมนติก" 

นิยายเรื่องนี้ต้นเรื่องแกงคนอ่าน ท้ายเรื่องก็เซอร์ไพรส์แกงคนอ่าน 

เพราะงั้นไดอะล็อกตัวละครข้างล่างนี้ก็อาจจะแกงคุณด้วยเช่นกัน 

-------------------------------------- 

ภริดา // “คนแบบนั้นเรียกคนโง่ต่างหากค่ะ” ทุกสายตาหันมามองเธอ แม้แต่คนที่เพิ่งเดินกลับมาจากคุยโทรศัพท์ก็ด้วย “รักจนยอมทุกอย่างคือคนโง่ ภีมเคยเป็นคนโง่คนนั้นมาก่อน” 

ฟ้าคราม // “พี่อยู่ไม่ได้จริง ๆ ถ้าไม่มีภีม พี่จะถอนหมั้นกับกิ่ง พี่ยอมทิ้งทุก ๆ อย่าง ขอแค่ภีมยอมกลับมาคืนดีก็พอ” 

ฟ้าใหม่ // “ทุเรศว่ะพี่คราม เมื่อกี้ยืนมองแฟนตัวเองทำร้ายภีมเฉย ๆ ได้ไม่มีห้ามสักคำ พอตอนนี้กลับมาห้ามผม พี่แม่งโคตรใจร้ายเลย” 

ฟ้าสร้าง // “ไม่ต้องขอโทษ แต่ช่วยมีสติหน่อยได้ไหม ทำไมเหรอ ครามมันมีค่ามากขนาดนั้นเลยรึไง มากกว่าชีวิตภีมทั้งชีวิตเลยงั้นสิ ถึงได้คิดจะเอาชีวิตเข้าแลกกับการอกหักจากคนที่ทิ้งตัวเองไปมีคนอื่น” 

กังสดาล //“ไม่ใช่กิ่งค่ะที่ต้องพอ ยายแฟนเก่าของครามนี่ต่างหากที่ต้องพอ ต้องหยุด ต้องเลิกลักกินขโมยกินของ ๆ คนอื่นได้แล้ว!” 

สินีนาถ // “ห่วงอะไรขนาดนั้น” มารดาเอ่ยประชด แต่ชายหนุ่มเพียงทำหน้าระอา ไม่ยอมโต้ตอบ “ใหม่ ถ้าแค่คบเป็นเพื่อน แม่ไม่ว่า ไม่ว่าเลยสักคำ แต่อย่าเอามาเป็นแฟนหรือเป็น...เมีย ได้มั้ย”