“มีใครกำหนดว่าความรักแสดงออกด้วยเซ็กซ์ไม่ได้ หัวใจกับไอ้นั่นก็เป็นอวัยวะเหมือนกัน ถึงมันจะใช้งานต่างกัน แต่มันก็รับความรู้สึกได้เหมือนกัน เจอกันทุกทีทำอะไรกันทุกทีมันแปลว่ารักไม่ได้เหรอ ความรักนี่มันทำได้แค่ไหน จับมือ กอด สบตา หอมกัน แค่นั้น ?”
ฟ้าใหม่เงียบอย่างครุ่นคิด นั่นสินะ มันไม่มีอะไรกำหนดได้เลยว่าแบบไหนคือรักหรือไม่รัก เวลารักใครสักคน เราก็อยากใกล้ชิดให้มากที่สุด จะมากน้อยแค่ไหนก็ไม่มีข้อจำกัดตายตัวเลย
“แปลว่าตอนนี้อาไฟไม่รักเหรอ ถึงได้นอนกอดเฉย ๆ”
“ยั่ว ?” อีกคนตีหน้าตายถาม ฟ้าใหม่เลยอมยิ้ม “ไม่สำเร็จหรอก อาอยากกอดสกายไว้เฉย ๆ อยากให้รู้ว่าอาแสดงความรักต่อสกายได้ทุกรูปแบบแหละ ตอนนี้สกายกำลังไม่สบายใจ อาแค่อยากกอดไว้แบบนี้ กอดให้รู้ว่าสกายยังมีอาอยู่ทั้งคน”
“ขอบคุณนะครับ” ว่าแล้วก็ตะแคงไปสวมกอดอัคนีตอบ ฝ่ายนั้นเลื่อนมือขึ้นลูบแก้มเขาเบา ๆ สื่อสารความห่วงใยถึงหัวใจโดยไม่ต้องพูดเลยสักคำ “ผมไม่เป็นไร ไม่เจ็บแล้ว”
“แต่อายังเจ็บ เจ็บใจที่ทำให้สกายต้องเจอเรื่องแบบนี้”