“ลู่หลิงเฟย” บุตรสาวคนเล็กของหมอหลวงในสำนักหมอหลวงในราชสำนัก มีความรู้มากแต่ไม่ชอบร่ำเรียนเอาแต่เที่ยวเล่นและมักตกหลุมรักคนง่าย ร่าเริง มีน้ำใจ เอาแต่ใจ ชอบบุรุษหน้าตาดี
“ข้าอยากแต่งงานกับบุรุษผู้นั้น ข้าจะโยนลูกบอลแพรนี้ให้กับเขา”
“หยางหลินอี้” ท่านอ๋องแม่ทัพแห่งแดนประจิม ปม้จะรูปงามดุจหยกประดับแต่ก็โหดเหี้ยมไร้ปรานี พูดจาขวานผ่าซากแม้แต่ฮ่องเต้ยังทรงเกรงพระทัย เงียบขรึม ดุดันรักสงบ เกลียดที่สุดคือ “สตรีไร้แก่นสาร”
“สตรีผู้นั้นเป็นบุตรสกุลใด เหตุใดจึงหน้าไม่อายเช่นนี้ เที่ยวเล่นไร้สาระไปวันๆ น่ารำคาญยิ่งนัก!!”
“จางชิงชิง” เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ แท้จริงอิจฉาในความงามของ “ลู่หลิงเฟย” ขี้อิจฉาแต่ไม่แสดงออก ต่อหน้าเป็นสหายผู้แสนดีคอยห่วงใยและหวังดี ลับหลังถือมีดคือยฟาดฟัน แย่งชิงทุกสิ่งแม้กระทั่งคนรักและบุรุษที่นางรัก
“หลิงเฟย โยนไปเลย ท่านอ๋องผู้นั้นเขาส่งสายตาให้เจ้า เขาต้องชอบเจ้าอย่างแน่นอน”
“หลี่ฟางอิ่ง” บุตรเสนาบดีฝ่ายขวา สาวงามแห่งต้าซ่ง เรียบร้อย อ่อนหวานชำนาญในกวี คีตา กลอนหมากอักษร เป็นที่หมายปองของบุรุษทั่วแคว้น
“ไม่มีผู้ใดในต้าซ่งนี้จะเหมาะสมกับท่านอ๋องหยางผู้นั้นเท่ากับข้าคนนี้อีกแล้ว”
เมื่อหลายเหตุการณ์ ทำให้พวกเขาและนางมาพบกัน ก่อนที่เคยไม่ชอบหน้า ไม่พึงใจ เมื่อเริ่มทำความเข้าใจพร้อมกับประสบภัยไปพร้อมกัน “ความรู้สึก” ที่มีอยู่เริ่มหลอมละลายทั้งคู่เข้ามาพบกัน แต่……
“ลู่หลิงเฟย ให้ข้าไปส่ง…”
“ไม่รบกวนท่านอ๋อง ข้าจะพานางกลับเองถือว่าเรามิได้พบกัน อย่าเอ่ยเรื่องที่พบข้าในคืนนี้กับผู้ใดก็พอ”
สิ่งใดที่เริ่มเปลี่ยนไป จากสตรีที่ไร้แก่นสาร เอาแต่เที่ยวเล่น กลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
“อย่าเอามือสกปรกนั่นมาจับข้า คนที่ท่านต้องห่วงนอนอยู่ข้างในหากจะดูแลก็ไปดูแลนาง เรื่องของข้า ท่านไม่ต้องยุ่ง”
“หลิงเฟยเจ้ามีเหตุผลหน่อย ข้าแค่ช่วยบิดาของเจ้าอุ้มนางมาที่ห้อง”
“พอเถอะท่านอ๋อง ข้าไม่อยากรับฟังแล้วจริง ๆ ท่านพอแค่นี้เถอะ”
“ไม่ เจ้าต้องฟังข้าก่อน”
“อย่ามาให้ข้าเห็นหน้าอีก จากนี้เราอย่าพบเจอกันอีกเลย”
“หลิงเฟย ข้า…”
“ข้าพูดชัดเจนแล้ว และจะไม่พูดซ้ำอีก”
ท่านอ๋องผู้เย็นชา สุขุมและเคยพร่ำบอกว่าเกลียดนางหนักหนา บัดนี้ได้แต่ติดตามมองนางจากทุกหนแห่งและพยายามเข้าหานางทุกทางเพื่อให้นางยอมรับ “การหมั้นหมาย” จากเขาแต่มันไม่ง่ายเลยเมื่อรอบกายนาง มีบุรุษอีกหลายคนที่เข้ามาพัวพันใกล้ ๆ ตัว
ไหน้ำส้มท่านอ๋องแตกรายวัน ทั้งหึงหวง ทั้งกำจัดตัวเกะกะ ทั้งพยายามทำคะแนน ครั้งนี้เขาจะกู้ศักดิ์ศรีและทำให้นางยอมรับได้หรือไม่ ไปติดตามกันได้เลยค่า……
** เรื่องราวในนิยาย ทั้งชื่อคน สถานที่ไม่มีอยุ่จริงในประวัติศาสตร์ เป็นจินตนาการของนักเขียนล้วนๆ นะคะ โปรดใช้วิจารณญาณในการเสพงานน๊าา นิยายมีเนื้อหาใช้คำพูดและวาจาไม่ค่อยสุภาพ บรรยายฉากอีโรติกละเอียด ไม่เหมาะสำหรับสายหวานหรือเยาวชนนะคะ วิจารณ์กันเบาๆ ได้ ขอคอมเม้นท์กำลังใจมากๆ หน่อย เปิดให้อ่านฟรีวันละ 1-2 ตอนทุกวัน และอาจจะมีติดเหรียญล่วงหน้าสำหรับคนที่ไม่อยากรอนะคะ มี E-book แน่นอนค่า
Guest
