นิยายเรื่องนี้มีอีบุ๊กในเมพแล้วนะคะ จัดโพรโมชัน 139 บาทจากราคาเต็ม 179 บาท จนถึง 30 เมษายน 2566 ค่ะ
ภูวิศร & ปลายฟ้า
“อยากทำมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ” ปลายฟ้าถามเสียงสั่น มือข้างหนึ่งถูกยกปาดให้น้ำตาเม็ดน้อยหล่นร่วงไปแบบลวก ๆ
“อือ มีอารมณ์” นิ้วโป้งขวาลากไล้ไปตามริมฝีปากล่างของสาวน้อยอย่างอ้อยอิ่ง ขณะที่มือด้านซ้ายก็ลูบไล้เอวคอด ร่ำ ๆ จะยกให้สูงขึ้นกว่านั้นท่าเดียว “อย่างเธอก็พอใช้แก้ขัดได้อยู่ ให้โทรเรียกคนเมื่อคืนก็เกรงใจเขา ดึกแล้ว”
ชายหนุ่มพูดไปแล้วเห็นปลายฟ้ามองกลับมา น้ำลายในคอคนพูดก็ขมปร่า เพราะสายตาที่เขาเห็นนั้นมันเหมือนน้องน้อยในวันวาน คนที่...เคยแสนดี เรียบร้อย น่ารัก
แต่เวลานี้ เธอกำลังมองเขาเหมือนผิดหวังเหลือเกิน
ผิดหวังงั้นหรือ? แต่เธอจะผิดหวังทำไมกัน ในเมื่อก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาไม่ใช่เหรอ เมื่อกี้ยังบอกว่ารักไอ้ระยำนั่นมากอยู่เลย
“ทำไม? เจ็บเหรอปาย” ภูวิศรยิ้มเยาะ ผินใบหน้าหันไปทางอื่นเพราะอยากเก็บซ่อนบางความรู้สึกที่เคยมีมากล้นให้หล่นร่วงอยู่ก้นบึ้งของหัวใจ “จำไว้เถอะว่าสิ่งที่เธอเคยทำ ฉันเคยเจ็บมากกว่าเธอตั้งเท่าไร”
“งั้นก็ทำสิคะ”
“...”
“อยากทำก็ทำเลยสิ เผื่อความเกลียดที่คุณมี มันจะหายไปบ้าง”
ชายหนุ่มหันกลับมามอง เห็นดวงตาของเธอวาววับ ท้าทาย ก็พาให้ต้องขบกรามแน่นอีกครั้ง “อย่ามาท้าฉันนะปาย”
“ฉันไม่ได้ท้า อยากทำก็ทำเลยสิ มีอารมณ์เหมือนกันแหละ ใช้แก้ขัดในช่วงที่ไม่มีผัวก็ได้อยู่” ถ้อยคำท้าทายพาให้อารมณ์โกรธที่ลดลงกว่าครึ่งของภูวิศรพุ่งขึ้นจุดสูงสุดอีกครั้ง ชายหนุ่มส่งเสียงสบถหยาบคายบางคำแล้วฉุดกระชากร่างเล็กเข้าหา มือบีบสันกรามอีกฝ่ายแน่น
“ได้ อยากให้ทำอย่างนั้นจริงก็ได้ แต่บอกไว้ก่อนว่าผู้หญิงเกรดต่ำอย่างเธออย่าคิดจะมาเรียกร้องอะไรกับฉัน อย่าคิดว่าจะวิ่งโร่ไปบอกแม่ฉันแล้วก็จะได้แต่งงานกันนะ”
“...” ไม่มีคำตอบ มีเพียงดวงตาเจ็บช้ำมองจ้องมาโดยไร้การดิ้นรน
“เพราะนอกจากให้เงินแล้ว ฉันไม่คิดรับผิดชอบอะไรโสเภณี!” พูดจบ เขาก็บดจูบลงไปบนริมฝีปากคนตัวเล็ก กิริยารุนแรงอย่างไม่คิดถนอม สองมือก็ปลดเปลื้องอาภรณ์ของหญิงสาวด้วยอาการกระชากจนมันขาดวิ่น โหดร้าย ไม่ต่างจากสัตว์เดรัจฉานในฤดูผสมพันธุ์
ปลายฟ้าปิดเปลือกตาพร้อมรับแรงพายุที่โหมกระหน่ำ ในลำคอแห้งผากเพราะความปวดแปลบแล่นไปจุกอยู่ทุกส่วน ขณะที่เขากำลังระบายอารมณ์ที่อัดอั้น เขาก็กำลังทำลายหัวใจของเธอให้ย่อยยับตามไปด้วย
เธอเจ็บ แต่น้ำตาแม้เพียงหนึ่งหยดก็จะไม่ปล่อยให้รินไหล
อนิจจา ความรักของมนุษย์มักเป็นเช่นนี้เสมอ ครั้งหนึ่งเคยรักมากมายเท่าไร มาวันนี้กลับชิงชังใส่กันเสียจนลืมเลือนว่าในวันวานเคยรักกันมากขนาดไหน แต่ต่อให้วันเวลาจะเปลี่ยนแปลงเขาไปจนไม่เหลือตัวตน
สำหรับปลายฟ้า ทุกอย่างจะคงเดิมเสมอคือรัก...หมดหัวใจ
ฮัลโหล เซย์ไฮค่ะทุกคน
ขอฝากนิยายเรื่องใหม่ของลัลล์นราไว้ด้วยนะคะ เป็นนิยายเซตบ้านไร่ใกล้รัก เขียนร่วมกับนักเขียนอีกสามท่านซึ่งตอนนี้ยังไม่ได้มาอัปรายตอนกัน
ของไรต์เป็นธีม #องุ่น นะคะ แนวแฟนเก่า แนวรักหวนคืน ออกจะดราม่านิด ๆ ไม่มากค่ะ นิดดดดเดียวจริง ๆ (มั้ง 5555+)
มาร่วมหยุมหัวอิพี่ภูไปด้วยกันนะคะ ด่าได้ ตีได้ แต่อย่าสาปคนเขียน กราบน้าาา
ลงให้อ่านฟรีเท่าตัวอย่างอีบุ๊กค่ะ <3
และสุดท้าย ฝากติดตามนักเขียน กดหัวใจ กดเพิ่มเข้าชั้นเป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะคะ
Guest
