“พ่อเธอใช่มั้ย” เขายื่นภาพบิดาของเธอออกมา
“ใช่” หญิงสาวตอบรับด้วยความงุนงง เธอไม่ค่อยรู้เรื่องของบิดาเท่าไรนัก เธอรู้แต่ว่าบิดาบอกว่าต้องหนีออกจากบ้านไปกับมารดาเท่านั้น
“ถ้าอย่างงั้นฉันก็เอาตัวไม่ผิดคน”
“หมายความว่าอะไรคะ”
“หึ ลูกฆาตกร!”
“ใครเป็นฆาตกร”
“พ่อเธอไง ฆ่าได้แม้กระทั่งเด็ก” ฟาบิโอตะโกนใส่หน้าเธอ
“ไม่จริง พ่อของฉันไม่ใช่คนแบบนั้น”
“คนอย่างฉันจะทำอะไรต้องมีหลักฐาน”
“ถ้าอย่างงั้นคุณก็เอาหลักฐานมาสิ”
“มีแน่ ฉันตามหาพ่อเธอจนแทบขุดดินหาแล้ว แต่เสียดายอย่างเดียวที่มันดันตายไปเสียก่อน แต่ก็ยังดีที่ยังเหลือลูกของมันไว้ให้ฉันได้แก้แค้น”
***นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจตนาที่จะพาดพิงใคร
แต่งเพื่อให้ผู้อ่านได้รับความสนุกสนาน คลายเครียดเท่านั้น
ห้ามลอกเลียน ดัดแปลงหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
Guest
