"หรือเจ้าจะกล้าพูดว่าเด็กสองคนนี้ไม่ใช่ลูกของข้า เจ้าดูสิพวกเขาและข้าเหมือนกันหรือไม่"

“เจ้าทำอะไร” แม่ทัพหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม เมื่อผลักประตูเข้ามาแล้วพบว่าหลินหลินกำลังฝึกโยคะ อยู่ในท่าแยกขาออกทั้งสองข้าง ก้มหน้าลง จนคนมองรู้สึกร้อนวาบขึ้นมาบนใบหน้า 

  

“มาทำไม แล้วทำไมไม่เคาะประตู” หลินหลินเอ่ยถามเสียงเรียบ เธอเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาซับเหงื่อ ก่อนจะหันมามองเขา 

  

“ดูเจ้าแต่งตัวสิ แล้วดูสิเจ้าทำอะไร” 

  

“นี่เป็นที่ส่วนตัวของฉัน ฉันจะทำอะไรก็ได้” 

  

“อ๋อ!นี่ไอ้พวกสอดรู้สอดเห็นไม่รายงานสินะ เจ้าให้คนของเจ้าคอยสอดส่องดูฉันแบบนี้ เดี๋ยวฉันก็แก้ผ้าเดินให้ดูซะเลย” พูดจบเธอก็ขว้างผ้าขนหนูใส่หน้าเขา 

  

“นี่เจ้า---” คุณเหลียนพูดไม่ออก 

  

  

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ่้นตามจินตนาการของนักเขียน ไม่มีเจตนาพาดพิงบุคคลอื่น 

ห้ามลอกเลียน ดัดแปลงหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด 

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ🙏💗 

  

  

  

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (1)

5.0

ของรีวิวบอกว่าคุ้มค่ากับการอ่าน