สำหรับวิธวินท์ ผู้หญิงอย่างลวิตรา เขาไม่ได้เห็นหล่อนเป็นของตาย แต่เขาเห็นหล่อนเป็นของฟรี ที่เขาจะทำอย่างไรด้วยก็ได้ ... ผู้หญิงที่ไม่เคยมีค่า แต่กลับมอบลูกสาวแสนล้ำค่าให้ หาก 4ปี ที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้
คุณวิธเห็นน้องแก้มเป็นของตาย จะมาจะไป หรือจะทำอะไรก็ได้ โดยไม่คิดสักนิดว่าน้องแก้มจะเสียใจเจ็บปวดแค่ไหนเหรอคะ
ผิดแล้วลวิตรา ฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นของตาย เธอมันก็แค่ของฟรี ที่ฉันจะใช้แบบไหนก็ได้ เพราะเธอมันไม่มีคุณค่าแม้แต่จะให้ฉันคิดอยากจะถนอมด้วยซ้ำ
…
เด็กคนนี้ชื่อพิมพ์วลัญชน์ ใบหน้ากลมยุ้ยน่ารักราวนางฟ้าตัวน้อย ทำให้วิธวินท์นึกถึงมารดาที่จากไป วรวลัญชน์ รวมทั้งคิดถึงผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ซึ่งเขาอยากจะลืมหล่อนไปตลอดเวลาสี่ปี ลวิตรา
หากหนูน้อย เรียกผู้หญิงที่ชื่อรินระดาว่า แม่แม่
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
