ฉันยืนอยู่หน้าของของเขาพลางพยายามทำให้จิตใจสงบลงกลิ่นหอมของแชมพูจากผมของตัวเองมันทำให้ฉันยิ่งประหม่ายิ่งกว่าเดิม ให้ตายสิ นี่ฉันจะมาขอเขาให้ทำแบบนั้นจริงๆงั้นหรอเนี่ย จิตใต้สำนึกของฉันตะโกนกลบเสียงหัวใจที่กำลังเต้นแรงด้วยถ้อยพวกนั้นอีกแล้ว ที่ที่เธอจะไปไม่มีทางเจอผู้ชายที่ดีระดับเขาหรอกน่าเชื่อสิ ฉันกัดริมฝีปากล่างแล้วตัดสินใจเคาะประตู เสียงฝีเท้าที่เดินเข้ามาใกล้ประตูเข้ามาเรื่อยทำให้ฝ่ามือค่อยๆเย็นขึ้นทุกที ไม่ได้! ฉันทำไม่ได้! เมื่อวินาทีที่ฉันหันหลังกำลังจะเดินไปที่ลิฟท์
“เอ็ม นั่นใช่ เอ็ม รึเปล่า?” เสียงทุ้มของเขาก็ฉุดไม่ให้ฉันเดินต่อไปได้ ฉันค่อยๆหันไปมองเขาพลางส่งยิ้มอย่างเหนื่อยอ่อนไปให้เขา
“พี่ชาร์ลี” พี่ชาร์ลีฉีกยิ้มกว้างให้แล้วถอยหลังเข้าไปก้าวนึง
“มีอะไรรึเปล่า” ฉันกลืนน้ำลายเมื่อพิจารณา ดวงตาสีเข้มของเขาจ้องลึกเข้ามาในจิตวิญญาณ ตัวเองสูดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ขณะเดินเข้าไปใกล้เขาเรื่อยๆ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาแทบจะทำให้ฉันทรุดลงไปนั่งลงกับพื้นด้วยความประหม่า ส่วนเสียงหัวใจที่ดังตุบๆอยู่ในหูก็ดังจนแทบจะไม่ได้ยินเสียงพูดของตัวเองอยู่แล้ว
“ฉันอยากให้พี่ช่วยค่ะ” เขาเลิกคิ้วงามขึ้นก่อนจะยิ้มอย่างเต็มใจ
“ได้สิ อยากให้ช่วยเรื่องอะไรว่ามาเลย”
บอกเขาไปสิยะ! บอกเขาไปเดี๋ยวนี้! เอ็มเมอร์ริดา! จิตใต้สำนึกตะโกนก้อง
ฉันชี้เข้าไปในห้องของเขา “เราเข้าไปคุยกันข้างในได้มั้ยคะ” เขาพยักหน้าแล้วให้ฉันเดินเข้ามาเมื่อเขาปิดประตู ตัวเองก็หันไปประจันหน้ากับเขาก่อนจะพูดเรื่องนั้นไปในที่สุด
“พี่ช่วยรับความบริสุทธิ์ของฉันไปหน่อยได้มั้ยคะ” คิ้วของเขาขมวดชนเข้ากันแทบจะทันที ดวงตาสีเข้มก็จ้องมาที่ฉันเขม็ง ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย ฉันก้าวไปยืนอยู่เบื้องหน้าเขาแล้วยื่นมือทั้งสองข้างไปจับใบหน้าของเขาไว้ เมื่อเขาจะเปิดปากพูดฉันก็หยุดคำพูดของเขาไว้ด้วยจูบ ผ่านไปชั่วขณะเขาก็จูบตอบอย่างดาดดื่มขณะเอาวงแขนโอบรัดรอบเอวฉันแล้วยกตัวอุ้มฉันขึ้น
ฉันไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ไม่รู้ว่าฉันจะต้องเจ็บปวดแค่ไหน แต่คืนนี้ฉันต้องเป็นของเขา ต้องเป็นของเขาให้ได้นั่นคืออย่างเดียวที่ฉันสน
HIGH-END LIFENEWS GOSSIP FOR YOU
BY VENUS OF FILLIPUS
วีนัสแห่งฟิลลิปปัส กลับมาแล้วค่าาาาา!!!!!!!!
ฟิ้วววววว นี่สินิทานที่เจ๊รอคอยมานานแสนนาน ถ้าใครเคยเรียน โรงเรียนไฮโซ๊ไฮโซอย่าง เซนท์ ฟิลลิป เมื่อ7-8ปีก่อนล่ะก็ต้องเคยได้ยินนิทานเรื่องนี้แหง สโนว์ไวท์กับราชินีใจร้าย ในแบบฉบับของ เซนท์ ฟิลลิป อย่างแน่นอน
เอาล่ะถ้าใครไม่เคยล่ะก็ เจ๊จะเล่าให้ฟัง
กาลครั้งเมื่อเจ็ดปีก่อน.....เอ็มเมอร์ริดา ครอว์ฟอร์ด ได้รับฉายาจากบล็อกชื่อดังของสังคมวัยรุ่นไฮโซที่มีชื่อ ไฮเอนด์ ไลฟ์ (แหมก็บล็อกเดี๊ยนเองนี่แหละ) ว่า สโนว์ไวท์ เพราะเธอนั้นมักจะถูกราชินีใจร้ายอย่าง จูลส์ นฤภัทร จิตรไตร รังแกและเอาเปรียบอยู่เสมอแถมการกลั่นแกล้งนั้นรุนแรงขึ้นทุกทีๆด้วยนะตัวเธอร์ เจ๊ล่ะสงสั๊งสงสัย อาจารย์เอาเวลาไปทำอะไรกันคะไม่ดูแลเด็กเบยยย (จะบอกว่าเล่นไลน์อัฟเฟซก็ไม่ใช่ไอโฟนมีรึเปล่าก็ไม่รู้สมัยนั้นน่ะ เจ๊จะรู้ได้ไงคะตอนนี้เจ๊แค่สิบต้นๆอยู่เล้ย//โดนถีบ) มันก็เหมือนสโนว์ไวท์นั่นแหละที่โดนราชินีใจร้ายตามจองล้างจองผลาญจนถึงกับจะฆ่าแกงกันเลยทีเดียว
หลังจากนั้นไม่นาน สโนว์ไวท์คนสวย เอ็มเมอร์ริดา ก็ย้ายไปอเมริกากะทันหันโดยไม่มีใครรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น แม้กระทั่งพี่ชายหล่อล่ำและคุณแม่สุดสวยของเธอก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขั้นกับน้องหรือลูกสาวสุดที่รัก การย้ายไปอย่างกะทันหันของเธอถูกตั้งคำถามกันอย่างแพร่หลายว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเจ้าหญิงสโนว์ไวท์แสนสวย
บ้างก็ว่า เธอหนีไปเพราะทนโดนกลั่นแกล้งไม่ไหว หรือไม่ก็ เธอโดนคนที่แอบรักมาหลายปีหักอก แม้กระทั่งกล่าวหาว่าเธอ ฆ่าคนตาย ก็มี เอากับเขาสิ คนไทยนี่มันชอบสงสัยหรือเผือกจริงๆ ว่าไปนั่น เจ๊ก็เช่นกัน เจ๊ทั้งคุ้ยทั้งเขี่ยทั้งแกะทั้งกัดทั้งจิกทั้งต่อย เจ๊ใช้ความสามารถทุกอย่างที่เจ๊มีมาใช้เจ๊ก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น! แต่เอาเข้าจริงๆไม่มีใครรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นจะมีก็แต่เจ้าตัวนี่แหละที่รู้คำตอบอยู่คนเดียว
มีรึที่นางราชินีอย่าง จูลส์ จะแคร์ จูลส์ดอนท์แคร์ค่ะ ดอนท์แคร์ เพราะสิ่งที่นางต้องการก็คือการเนรเทศหรือขับไล่แม่สโนว์ไวท์แสนน่ารักของเราไปอยู่แล้ว ทำให้ตอนนี้เธอได้อยู่อย่างสุขสบายอยู่บนบัลลังก์ของราชินีแห่งสังคม ทีเนเจอร์ ที่แสนจะ ไฮเอนด์ ต่อไป แม้ว่าตอนนี้นางจะเรียนจบทำงานเป็นถึงบก.นิตยสารดังค่ายนึงแล้วก็ไม่มีใครสามารถที่จะมาโค่นนางลงจากบัลลังก์ได้
แต่ก็เหมือนในนิทานนั่นแหละจ้าเด็กๆเพราะ ราชินีใจร้าย เสวยสุขอยู่ได้ไม่นาน เพราะ..............
สโนว์ไวท์ได้คัมแบ็คโฮมมาแล้วจ้า ใช่แล้วคร่าาาา
เจ็ดปีต่อมาหล่อนกับมาที่อาณาจักรอีกครั้งในลุคใหม่ ไม่สิ แทบจะเป็นคนใหม่เลยทีเดียวในฐานะ มิสเอ็ม เจ้าของและบก.นิตยสารสุดแซ่บที่วิพากษ์วิจารณ์สังคม การใช้ชีวิต การแต่งตัว ตรรกะต่างๆของเมืองไทยได้อย่างเจ็บแสบและแซ่บสุดๆ การกลับมาของเธอครั้งเป็นเหมือนการประกาศสงครามอย่างนัยๆ เชื่อสิ เรื่องนี้มันมี เงี่ย...อุ๊ย! เงื่อนจ๊ะเงื่อน
อะแฮ่มๆ เรื่องนี้มันต้องมีเงื่อนงำอย่างแน่นอน! //ตบมือรัวๆ
เจ๊ขอเตือนนะจ๊ะสาวๆ เรื่องนี้น่ะต้องทั้งแซ่บทั้ง ฉ. แน่นอน เพราะพอนางกลับมาก็มีข่าวลับลมคมในกับราชาแห่งเทือกเขา ฟิลลิปปัส อย่าง ชาร์ลี แม็คคอร์เวลล์ ราชาสุดหล่อลากดินลากไส้นิสัยโคตรแสนจะเพอร์เฟ็กคนนี้ด้วยล่ะตัวเธอ เจ๊บอกแล้วไงคะว่าเรื่องนี้มันมีเงี่ยนงำ!
ไม่ผิดค่ะไม่ต้องท้วงเจ๊ตั้งใจ ฮิ ฮะ วะ ฮ่า ฮ่า //หัวเราะปากกว้างสาบสิบวิ
ปล.เขียนว่า เอ็มเมอร์ริดา แต่อ่านว่า เอ็มเมอร์ริด้า นะจ๊ะ ไม่เชื่อเจ๊ถามกูเกิลทรานซเลเตอร์ได้พิมพ์เป็นภาษาอังกฤษว่า Emmerida ไปสิคะแล้วให้นางอ่านให้ฟังดีคนมาเรียกนางว่า เอ็มเมอร์ริดา ดา ดา ดา ด๊า! เจ๊ล่ะปวดหั๊วปวดหัว
ปลล.ใครอยากฟังนิทานเรื่องนี้ต่อเม้นท์ไว้นะตัวเธอร์แต่ตอนนี้เจ๊ไปก่อนละ บัยส์ๆ
ถ้าคุณกำลังมองหานางเอกที่แสนจะอ่อนหวานน่ารัก เรียบร้อยที่ตกเป็นทาสความหล่ออย่างร้ายกาจของพระเอกขอบอกเลยว่านี่ไม่ใช่คอนเซ็ปป์ของนิยายเรื่องนี้แน่นอน เพราะถ้าคุณอยากจะอ่านเรื่องแบบนั้นล่ก็มันช้าไปแล้วล่ะเพราะ สาวน้อยที่แสนอ่อนหวานของเราเปลี่ยนเป็นสายสวย เซ็กซี่ หรูหรา มีระดับไปเรียบร้อยแล้ว
ได้แรงบัลดาลใจมาจาก GOSSIP GIRLS ค่ะ เห็นกำลังดังในไทย ดูไปได้ตอนนึง นิยายเรื่องนี้ก็ผุดออกมาจากสมองของไรท์เลยล่ะค่ะ มาแล้ว มารัวๆด้วยนะ ชอบตรงไหนไม่ชอบตรงไหน ติชมได้ค่ะ ไรท์รับฟังทุกความเห็น และที่สำคัญฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้ออมใจด้วยนะคะ
ปล.ไม่มีรูปตัวละครนะคะ เพราะหาดูแล้วก็ไม่มีใครถูกใจเจ๊สักคนเลยไม่มีมันซะเลย ใช้จินตนาการกับความฟินล้วนๆเอานะคะหรือถ้าใครมีรูปที่คิดว่าเหมาะกับตัวละครเม้นท์บอกกันได้เลยค่ะ
ปล2.ถ้าอ่านแล้วชอบฝาก
คอมเม้นท์
เพื่อ
และกด
โหวต
ให้สักนิดนะคะ
เป็นกำลังใจให้ไรท์ อย่าเป็นนักอ่านเงาเลยนะจ๊ะ ขอบคุณมากค่ะ จุ๊ฟๆ
อ่ะแฮ่มๆฝากกดไลค์เพจด้วยนะคะ กว่าจะทำได้เลือดตาแทบกระเด็นเลยทีเดียวเพราะต้องสัมครเฟสใหม่ทำเพจใหม่ ฯลฯ ช่างมันๆ ฝากกดไลค์ด้วยแล้วกันนะคะ จะพยายมอัพเดตเพจให้บ่อยที่สุดแล้วกันเนอะ รักทุกคนค่ะ จุ๊ฟๆ
ขอชี้แจง
วันนี้พอดีว่างๆเลยเข้าเว็บไปดูนิยายแล้วก็เห็นคอมเม้นท์ต่างๆ
ขอชี้แจงเลยนะคะว่าไรท์นั้นผิดจริงค่ะ เราไม่ได้ตั้งใจจะให้มันยืดยาวขนาดนี้
ไรท์บอกไปในตอนนั้นแล้วนะคะไม่รู้ว่าจะกลับมาเขียนและลงให้อีกครั้งเมื่อไหร่
ลองคิดตามไรท์นะคะว่าตื่นตี่สี่ทำงานจนถึงสี่โมงเย็นเตรียมของขายพรุ่งนี้ วนลูปเดิมไปเรื่อยๆ อายุไรท์แค่สิบเก้าอาจจะอายุไม่มากไม่น้อยกว่ารีดเดอร์ที่ติดตามเลยด้วยซ้ำ
ไรท์ไม่รู้ว่าสำหรับคนอื่นมันเป็นยังไง ความอดทนคนเราทันต่างกัน แต่สำหรับไรท์มันเหนื่อยนะคะ ตอนนี้แค่มีเวลานั่งเฉยๆไรท์ก็โคตรจะมีความสุขแล้วค่ะ
แต่งนิยายเรื่องหนึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายนะคะ คิดพล็อตเรื่อง การบรรยาย การผูกปมต่างๆลองนึกถึงสมัยเด็กๆที่ต้องเขียนเรียงความส่งครูภาษาไทยสิคะ ว่ามันยากแค่ไหน โดยเฉพาะยิ่งต้องคิดและสรุปเองโดยไม่ลอกเพื่อนยิ่งแล้วใหญ่
และการทำงานตลอดเกือบสิบแปดชั่วโมงต่อวันในฐานะผู้ประกอบการก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน
ลองจินตนาการที่จะต้องจ่ายค่าเช่า ค่าของใช้ เครื่องปรุงค่านู่นนี่ต่างๆไม่ต่ำกว่าสองพันต่อวัน เดือนหนึ่งคูณเป็นเท่าไหร่ มันเป็นหน้าที่ที่หนักมากนะคะ การเป็นเจ้าของร้านเนี่ย ไม่ใช่ให้ลูกน้องขายแล้วเราเก็บเงินอย่างเดียว
ไรท์ไม่อยากจะโยงให้เป็นดราม่าหรอกนะคะ แต่ก็ขออธิบายตรงนี้เลย ว่าไรท์เหนื่อย เศรษฐกิจก็ไม่ดี การขายอาหารที่ร้านก็ได้เท่าทุน ไรท์มีเรื่องให้คิดมากอยู่แล้ว
แล้วก็ขอละค่ะ ถ้าจะด่าไรท์ อย่าไปด่าหน้านิยายเลย ด่าในข้อความในเพจแทนได้มั้ย มีอะไรจะได้คุยกันสองคน เพราะเวลาไรท์เหนื่อยๆไรท์ก็จะชอบเข้ามาดูหน้านิยายอ่านคอมเม้นท์แต่ละอันเพื่อให้กำลังใจตัวเอง
ไรท์รู้ค่ะว่าไรท์ผิด แต่พอเห็นแบบนั้น มันก็รู้สึกบั่นทอนกำลังใจ รู้สึกเสียใจแล้วก็ไม่มีแรงที่ต้องทำให้คนอื่นๆมารอแบบนี้
ต้องขอขอโทษแฟนคลับทุกคนที่ทำให้ผิดหวัง ไรท์ขอน้อมรับความผิดทุกอย่างที่ทำ แล้วจะพยายามแต่งนิยายมาลงให้นะคะ ขอย้ำว่าจะพยายาม
ด้วยรักและขอโทษ
----S.L.MarZ
S.L.MarZ
S.L.MarZ
Guest
