****
คำเตือนพระเอกหล่อร้ายลากเลือดอ่อยเก่งตัวพ่อ นางเอกเป็นเพียงได้แค่ลูกแมวในกำมือเสือของเขาเท่านั้นแหละ!
เตรียมตัวรับความร้อนแรง ความแซ่บ ลีลาอ่อยเหยื่อที่แสนจะช่ำชองของผู้ชายที่ชื่อ พัค ชินซอง ได้เลย!
****
ชินซองเลียริมฝีปากล่างตัวเองเมื่อจับจ้องไปที่มะลิหลังเจ้าหล่อนกระแทกเปิดประตูเข้าในห้องทำงานราวกับว่าเจ้าตัวเป็นเจ้าของตึกนี่ยังไงยังงั้น
ท่าทางกระฟัดกระเฟียดของเธอไม่ได้ทำให้ตัวเขานั้นหงุดหงิดไปด้วยนอกจากยิ้มกริ่ม
“คุณทำบ้าอะไรของคุณมิทราบ?” คิ้วของชินซองเลิกขึ้น
“ผมไม่รู้เลยว่าคุณหมายถึงอะไร” มะลิกำหมัดหลังเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขาที่กำลังนั่งเหยียดอยู่บนเก้าอี้ทำงานราคาหลายหมื่นด้วยสีหน้ายียวนกวนประสาทนั่น
“คุณนี่มัน-”
“คุณก็รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นมะลิ ไม่ช้าก็เร็ว พวกเขาจะรู้ว่าคุณเป็นของใคร ผมก็แค่ทำให้มันเกิดไวขึ้นแค่นั้น” ชินซองลุกขึ้น นัยน์ตาสีดำวาววับจนสะท้อนเงาใบหน้างามของมะลิที่กำลังแดงระเรื่อด้วยความรู้สึกที่ไม่ใช่ความโกรธอีกต่อไป
“เหมือนที่อีกไม่นานคุณจะเป็นของผมจริง ๆ ไม่ใช่แค่ในนามยังไงล่ะ”
เจ้าตัวกรีดเสียงออกมาด้วยความเหลืออดแล้วขว้างเอกสารบนโต๊ะใส่หน้าเขา หมุนตัวหันหลังแทบจะกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกจากทำงานของเขาเพราะรู้ดีว่าเถียงไปก็เปล่าประโยชน์
เพราะผู้ชายอย่าง พัค ชินซอง ยังไงเขาก็ได้ทุกอย่างไปอยู่แล้วและเขาก็รู้ตัวดีตอนหัวเราะร่วนในลำคอ ยืนมองเธอที่วิ่งออกจากห้องไปท่าทางแบบผู้ชนะนั่น
เธอเกลียดเขา! เธอเกลียดเขาที่ทำให้เธอรู้สึกบ้า ๆ แบบนี้ชะมัด
****
พัค ชินซอง
"เลิกทำเป็นใสซื่ิิอซะทีเถอะ ผมรู้ว่าคุณต้องการผม.."
มะลิ วรันธรา วิกรณ์เนตร
"เราแค่เล่นละครเท่านั้นแหละ อย่ามาหวังให้มาก!"