ระรานรัก(NC30+ อิโรติกเคล้าน้ำตา) ลบแล้ว-18/11/2561 อ่านต่อได้ที่ Meb.com ค่ะ

ระรานรัก 

*ลบ 18/11/2561 

ระรานรัก 

พลับพลึงธาร 

www.mebmarket.com 

‘ศมน’ไม่อาจรู้ได้เลยว่าการเดินทางมาที่ไร่ดุสิตานั้นจะนำพาให้เส้นขนานอย่างเธอและ ‘สิงหเรศ’ นั้นมาเฉียดกรายใกล้กันถึงเพียงนี้ แม้หัวใจไม่รักดีของเธอจะลอยละล่องไปเป็นของเขาอย่างที่ไม่ควรจะเป็น ทว่าเธอคงทำได้ที่ที่สุดแค่เฉียดผ่านเขาไปก็เท่านั้น... เพราะไม่ว่าอย่างไรเส้นขนานก็ไม่มีวันมาบรรจบกันได้... จริงอยู่ที่เธอก้าวเข้ามาในชีวิตของเขาเพราะความคับแค้นที่ต้องสูญเสียมารดาไปอย่างไม่มีวันหวนคืนนั้นเป็นแรงขับเคลื่อน และมันก็จริงที่เขายอมให้เธออยู่ในชีวิตของเขาเพียงเพราะต้องการรักษาบาดแผลฉกรรจ์ที่หยั่งรากลึกอยู่ในหัวใจมากว่ายี่สิบปี เพราะความจริงเป็นเช่นนั้นมันถึงทำให้เธอต้องกลับกลายเป็นคนที่ต้องเจ็บปวดที่สุด สูญสิ้นทุกอย่าง...แม้กระทั่งแก้วตาดวงใจ 

ความรักของเขาและเธอไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ...ไม่ได้เริ่มต้นอย่างหอมหวาน 

จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่เจ็บปวด.... 

ร่างสูงใหญ่ของสิงหเรศทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้แถวยาว ใบหน้าหล่อคมก้มลงซบกับฝ่ามือที่เต็มไปด้วยคราบเลือดแห้งกรังของศมน ไหล่กว้างที่เคยตั้งผายสง่าบัดนี้ลู่ลงอย่างคนไร้ซึ่งหนทาง ดวงตาคมหลับลงพร้อมกับหยดน้ำตาแห่งความเสียใจที่รินร่วงจากนัยน์ตาที่เคยแข็งกร้าวและวาวโรจน์เรืองอำนาจ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาอยู่หลังกำแพงที่เต็มไปด้วยความหวังนี้ แต่ครั้งนี้กลับแตกต่างออกไป... 

เขากำลังกลัวจนถึงขีดสุด กลัวจนอยากจะร้องไห้ฟูมฟายออกมาในวินาทีที่พยาบาลแจ้งว่าชีพจรของผู้หญิงที่เขารักอ่อนลงเหลือเกิน และเขาอาจจะต้องเสียเธอไปหากร่างกายที่กำลังอ่อนแอของเธอทานทนไม่ไหวทั้งๆที่ไม่กี่นาทีก่อนหน้านั้นเขาเพิ่งจะสูญเสียลูกไป 

มันยากเหลือเกินที่จะต้องเข้มแข็ง 

‘ 

ฉันคิดดีแล้ว... ชีวิตของฉันกับลูกไม่ได้ต้องการคุณ 

’ 

คำพูดของศมนเมื่อสองวันก่อนดังก้องในโสตประสาทของเขาซ้ำไปซ้ำมาราวกับต้องการจะตอกย้ำว่าตัวของเขานั้นมันเลวร้ายแค่ไหน และไม่มีครั้งใดเลยที่เขาจะไม่เจ็บปวดกับมัน ศมนพูดถูกทุกอย่าง...ชีวิตของเธอและลูกไม่ควรจะมีเขาอยู่ในนั้น เขาที่เป็นคนทำลายทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิตเธอตั้งแต่วินาทีแรกจนถึงวินาทีนี้... 

............................................................. 

ความคับแค้นที่สุมอยู่ในทรวงมาเนิ่นนานขับเคลื่อนให้'ศมน'ตัดสินใจตอบรับข้อเสนอจากประมุขของอิศรากุลอย่างสิ้นคิด การต้องเป็น 

ผู้หญิงของ 

'สิงหเรศ'ทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนแปลงไปนับตั้งแต่วินาทีที่ก้าวเข้าสู่ไร่ดุสิตาด้วยความตั้งใจที่แน่วแน่ว่าสักวันเธอจะต้องเอาคืนคนที่พรากลมหายใจของมารดาไปจากเธออย่างสาสม ทว่าทุกอย่างไม่ได้เป็นดังที่หวัง... 

ระหว่างทางเต็มไปด้วยขวากหนามแหลมคมที่คอยแต่จะทิ่มแทงทำลายเธอให้ย่อยยับดับสูญและหากหนทางข้างหน้าคือหุบเหวลึกที่อิศรากุลหวังจะผลักเธอลงไป...ต้องไม่ใช่เธอคนเดียวที่ต้องเจ็บปวด 

แต่ศมนไม่อาจรู้ได้เลยว่าสิงหเรศไม่เคยปราณีใคร เธอร้ายทว่าเขากลับร้ายเสียยิ่งกว่า...และนั่นทำให้เธอดิ้นรนพาตัวเองหนีไปจากเขาให้เร็วที่สุดก่อนที่จะต้องสูญเสีย 

สิ่งมีค่า 

ที่สุดในชีวิตไปจริงๆ 

............................................................. 

สิงหเรศ อิศรากุล อายุ 34 ปี (สิงห์) 

พ่อเลี้ยงหนุ่มเเห่งไร่ดุสิตา ยี่สิบปีที่ผ่านมาเขาใช้ชีวิตอยู่ด้วยหัวใจที่เป็นสุขและไม่คิดจะกลับเข้าไปในวังวนของการแก่งแย่งชิงดีในอิศรากุลอีก ทว่าผู้เป็นปู่กลับส่งศมนเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้งด้วยจุดประสงค์บางอย่างและดูเหมือนคนความจำเสื่อมจะลืมเลือนมันไปเสียหมดสิ้น 

ศมนทำนอกเหนือคำสั่งของศิวะพล เธอกำลังระรานหัวใจของเขาอย่างร้ายกาจ 

ทว่าเขายินดี...หากศมนยังคงแสนหวานอยู่เช่นนี้ แต่เธอจะมาหาว่าเขาใจร้ายทีหลังไม่ได้ 

ในเมื่อคนอ่อนแอเช่นเธอนั้นเป็นได้เพียงหมากบนกระดานของเขาเท่านั้น 

ศมน สกุณารัตน์ อายุ 24 ปี (บัว) 

บุญคุณของศิวะพลที่ค้ำคออยู่และความคับแค้นภายในใจผลักดันให้ศมนยอมรับข้อเสนอของผู้มีพระคุณอย่างสิ้นคิด ก่อนจะทำใจได้ว่าถูกหลอกใช้ ขาของเธอก็ก้าวเข้าไปสู่ลานประหัตประหารที่อิศรากุลบรรจงสรรสร้างให้เเก่เธอไปมากแล้วกว่าครึ่งและเธอหันหลังกลับไม่ได้...ไม่ว่าจะตอนนั้นหรือตอนที่ความทรงจำของเธอเลือนรางลงไป 

ทว่านั้นจุดประสงค์นั้นแตกต่างกันออกไป... 

'ความบริสุทธิ์และเรือนร่างไม่ใช่คุณค่าทั้งหมดในชีวิตของเธอ ตราบใดที่เธอยังหายใจนั่นหมายความว่าเธอเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ...' 

...แต่หลายสิ่งที่เธอต้องเผชิญหลังจากนั้น...เปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเธอไปตลอดกาล 

............................................................. 

ไรท์กลับมาเเล้วค่า หลังจากหายไปตั้งสติมาเนิ่นนาน เขียนๆลบๆอยู่นานเป็นเดือน 555 

เรื่องนี้ดราม่าแน่นวลค่ะ แต่คงไม่หนักหน่วงเท่ากรรมสิทธิ์หัวใจ(มั้ย?...ขอคิดดูก่อน 

คิดดูละจ้า น่าจะหนักหนากว่ากรรมสิทธิ์หัวใจอีกค้า ไรท์ขอโทษ อารมณ์มันพาไป ใครชอบดราม่าหนักหน่วง เร่เข้ามาเลยจ้า ส่วนใครไม่ชอบก็ลองอ่านดูก่อนน้า ไรท์ตั้งใจเขียนมากๆ ทำตาปริบๆ 

)อันเนื่องมาจากบุคลิกของหนูบัวนั้นนนน... ส่วนที่เพิ่มเติมคือความร้อนแรงของคุณสิงห์ในแบบที่หมอธีร์จะกลายเป็นคนอ่อนโยนไปในทันที 555 ไม่ต้องถามว่าหนูบัวจะช้ำแค่ไหน 

สุดท้ายนี้ฝากติดตามกันด้วยน้า อัพจนจบเหมือนเดิม แต่งด้วยใจ พิมพ์ด้วยความใส่ใจเหมือนเดิมน้า 

คิดถึงนักอ่านทุกคนมั้กๆ 

ฝากไว้ว่า 

ร้อนกว่าหมอธีร์คือคุณสิงห์ และช้ำกว่าหนูอุ่นคือหนูบัวค่า 

ขอบคุณค่ะ 555 

กรรมสิทธิ์หัวใจ 

พลับพลึงธาร 

www.mebmarket.com 

ช่างน่าขันที่ครั้งหนึ่ง'ปาลิน'เคยคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดที่ได้รับความรักจากนายแพทย์หนุ่มที่เธอมอบหัวใจให้เขาเช่นกัน ชีวิตธรรมดาของพยาบาลสาวที่วันวันหนึ่งเอาแต่เข้าเวรดูแลผู้ป่วย ทำงานจนหัวหมุนไปหมดดูจะสดใสขึ้นมาทันตาแต่นั่นมันก็แค่ช่วงเวลาสั้นๆก่อนที่เธอจะตัดสินใจใช้ชีวิตคู่ร่วมกับ'ธราดล' คงเพราะเธอต้องโดดเดี่ยว ไร้ที่พักพิงมาเนิ่นนานและไม่เคยได้รับความรักที่แท้จริงจากใคร จึงดูไม่ออกว่าเเท้ที่จริงแล้วเขาไม่เคยรักเธออย่างที่เธอรักเขา สิ่งที่เขาต้องการจากเธอมีเพียงทะเบียนสมรสแผ่นเดียวที่จะพาเขาออกไปจากอำนาจบงการของหม่อมหลวงสุรัสดาผู้เป็นย่าของเขา ทุกอย่างที่ผ่านมามันเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา และช่วงเวลาต่อจากนี้คือความขมขื่นที่เธอต้องแบกรับมันไว้แต่เพียงผู้เดียว.... 

ฝากหมอธีร์กับอุ่นไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยจ้า หมอธีร์ผู้เป็นนิยามของความขมขื่นที่ละมุนอันแท้จริง