หวงรัก
พลับพลึงธาร
‘รัก’ ที่เขาหวงแหนยิ่งกว่าดวงใจ เป็น ‘รัก’ เดียวกันกับที่กำลังโรยราในหัวใจของเธอ
อาถรรพ์รัก7ปีผ่านไป แต่ดูเหมือนปีที่11จะไม่รอด! ลนิษราเอาแต่ปฏิเสธการแต่งงานหนแล้วหนเล่า
โดยที่ไม่รู้เลยว่าวันนั้นจะเป็น ‘ครั้งสุดท้าย’ ที่ธนวินท์ขอเธอแต่งงาน
...................................................................
แจ้งรายละเอียดการอัพนิยาย : เนื่องจากไรต์ตัดสินใจอัพนิยายเรื่องนี้จนจบ และเนื้อหาที่นำมาลงก็เป็นเนื้อหาที่ผ่านมารีไรต์แล้ว จึงขออนุญาตติดเหรียญตั้งแต่บทที่ 8 เป็นต้นไปค่ะ โดยจะเริ่มติดเหรียญตั้งแต่วันที่ 5 ธันวาคม 2566
เริ่มติดเหรียญย้อนหลัง 1 วันหลังจากอัพนิยายค่ะ *ในเว็บจะไม่ลงตอนพิเศษนะคะ เนื่องจากเป็นกำไรของคนซื้อE-book และการติดเหรียญย้อนหลัง1วันก็เป็นกำไรของคนอ่านบนเว็บเช่นกัน หวังว่ารีดจะเข้าใจไรต์ในส่วนนี้นะคะ ^^
และใครที่เข้ามาเห็นวันนี้ โปรโมชั่นE-book ยังมีค่ะ ลดเหลือ 299 บาท จากราคาเต็ม 329 บาท ซื้อได้ที่Mebmarket.com หรือหาลิงก์ได้ที่เพจพลับพลึงธาร ในFACEBOOKค่ะ
น่าใจหายที่ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงอย่างสวนทางกัน...เขารักเธอมากขึ้นทุกวัน อยากจะใช้ชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเจ้าหล่อนไปจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต แต่ดูเหมือนลนิษราจะไม่ได้คิดแบบนั้น
เธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเป็นผู้หญิงคนนั้นได้หรือเปล่า ผู้หญิงที่สามารถทำหน้าที่ภรรยาและแม่ได้เป็นอย่างดีในเวลาเดียวกัน แถมเธอยังเป็นหมอที่ต้องรักษาคนไข้ อีกทั้งยังเป็นต้องเป็นลูกสาวที่แม่ภาคภูมิใจ มันจะไม่ยากอะไรเลยหากเธอไม่ได้ต้องการจะทำทุกหน้าที่ให้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
...................................................................
แนะนำตัวละคร
ธนวินท์ จิระกนก (ตุลย์) อายุ 36 ปี
ผู้ชายคนหนึ่งสามารถตกหลุมรักผู้หญิงคนเดิมและคนเดียวได้กี่ครั้ง เขาคงเป็นอีกคนที่สามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่า ‘ครั้งแล้วครั้งเล่า’ แต่!...พ่อค้าขายข้าวมันไก่อย่างเขาจะมีปัญญาอะไรไปสู้ หากเธอจะมีรักใหม่ โดยเฉพาะคนที่เคยเป็นรักแรกของเธอ
“นามสกุลพี่ไม่เพราะหรอ พี่ว่ามันเข้ากับชื่อนิ้งออก”
พญ.ลนิษรา วีรากูล (นิ้ง) อายุ 32 ปี
ผู้หญิงคนหนึ่งจะสามารถเป็นภรรยาที่ดีและแม่ที่ดีในเวลาเดียวกันได้อย่างไร เธอไม่อาจแน่ใจได้เลยว่าจะเป็นทุกอย่างที่ดีให้กับคนรักหนุ่มได้ อีกทั้งความฝันของการเป็นแพทย์ที่มารดาวางลงบนบ่าตั้งแต่ลืมตาดูโลกก็ยังคงเพรียกหาอยู่เบื้องหน้า เพราะแบบนั้นเธอถึงปฏิเสธการแต่งงานในเวลาที่ยังไม่พร้อมเช่นนี้ โดยที่ไม่อาจรู้ได้เลยว่านั่นคือครั้งสุดท้ายที่ธนวินท์จะขอเธอแต่งงาน
“นิ้งยังไม่พร้อม”
...................................................................
ตัวอย่าง...ว่าด้วยความเป็นนิยายรัก(เบาๆ?)
มือบางเอื้อมไปเช็ดคราบน้ำตาบนใบหน้านั้นออกอย่างอ่อนโยน โน้มกายลงกอดเขาเอาไว้เพื่อปลอบประโลมคนที่กำลังเสียขวัญ ต่อให้ธนวินท์จะพยายามทำเป็นเข้มแข็งขนาดไหน แต่เธอรู้ดีว่าเขายังคงหวาดกลัวสุดหัวใจ โดยเฉพาะเมื่อสองแขนแกร่งนั้นยกขึ้นมาโอบกอดร่างของเธอเอาไว้แน่นจนเธอสัมผัสได้ถึงแรงสั่นของเรือนกายแกร่ง
“ไม่เป็นไรนะคนดี นิ้งจะทำทุกอย่างให้พี่หาย”
...................................................................
กลัวคุณนักอ่านหายจ้า ไรต์ยังไม่ไปไหน อยู่ตรงนี้เสมอ และนิยายเรื่องใหม่พร้อมเสิร์ฟแล้วจ้า
หวงรัก... เป็นนิยายรัก(เบาๆ?)ฉบับพลับพลึงธาร เล่าเรื่องความรักที่สุกงอมจนเข้าใกล้คำว่าย่อยสลายของพี่ตุลย์และหมอนิ้ง คนที่คบกันมานานเกือบค่อนชีวิตของกันและกัน มีเหตุผลอะไรที่ยังไม่แต่งงานกัน แล้วจะเป็นยังไงเมื่ออีกคนมองหาอนาคตร่วมกัน แต่อีกคนอยู่กับปัจจุบันที่ยุ่งเหยิงจนหลงลืมกันไป วลีที่ว่า 'ร่วมทุกข์ร่วมสุข' นั้นมีอยู่จริงในชีวิตคู่ไหม มาร่วมหาคำตอบไปกับพวกเขากันนะคะ
ขอแอบอ้างและโฆษณาว่าเป็นนิยายรักหวานละมุน(มั้ยนะ?)ที่บางครั้งก็น้ำตารื้น และบางครั้งก็เลือดกำเดาปริ่ม อย่าคิดนาน กดหัวใจเก็บใส่ชั้นหนังสือและมาเดินทางไปพร้อมกับพี่ตุลย์และหมอนิ้งเถอะค่ะ