บทนำ
กลางคืนที่ทั่วทั้งท้องฟ้านั้นมืดมิดไปด้วยสีดำที่ดูน่ากลัว กลางเมืองหลวงของประเทศที่ผู้คนต่างหลั่งไหลกันกลับบ้านเพื่อไปหาครอบครัว บางคนก็นัดกันออกมาสังสรรค์ในที่อคโคจร บางคนก็ต้องทำงานเลี้ยงเสริมเพื่อเลี้ยงดูตัวเองและคนที่รักอย่างเช่นกับสองสาวร่างบางที่กำลังอ้อนวอนขอร้องเจ้าของผับหรูเข้าทำงานในที่แห่งนี้เพราะว่าเงินที่ได้นั้นมันสามารถที่จะเลี้ยงดูทั้งตัวเขาและคนที่เขารักได้อย่างสบายถึงแม้จะเสี่ยงหน่อยกับการโดนลวนลามแต่อย่างน้อยมันก็เป็นทางเดียวที่หาเงินส่งให้น้องนำไปจ่ายค่าเล่าเรียนและค่ารักษาแม่ได้ทันเวลา
“เถอะนะค่ะพี่ยุนรับเพื่อนของซอเข้าทำงานที่นี่เถอะนะค่ะ เพื่อนซอเข้าก็เดือดร้อนจริงๆ”เสียงของร่างเล็กที่เป็นของเพื่อนเจ้าของผับขอร้องอ้อนวอนเเทนเพื่อน
“บ้านเราก็มีเงินไม่ใช้หรอซอทำไมไม่ช่วยเพื่อนไปก่อนล่ะ ไม่เห็นต้องให้เพื่อนมาทำงานในที่แบบนี้เลย”ยุนอา เจ้าของผับหรูแห่งนี้พูดกับน้องสาวของเพื่อนรักอย่าง ฮโยยอนถึงแม้ว่าน้องคนนี้จะเป็นเพียงแค่ลูกพี่ลูกน้องกันแต่มันก็รักน้องคนนี้มาก
“แล้วถ้าฮโยมันรู้มันไม่เอาพี่ตายเลยหรอซอที่พี่รับเพื่อนเราเข้าทำงานที่นี่”ยุนอาเริ่มหาเหตุผลมาอ้างกับร่างเล็ก
“พี่ฮโยไม่รู้หรอกค่ะถ้าพี่ไม่พูดหนูไม่พูด แล้วอีกอย่างฟานี่ต่างหากที่จะทำงานไม่ใช้หนูสักหน่อย”ซอฮยอนเองก็ใช่เล่ห์เลี่ยมในการพูดกล่อมพี่สาว เธอรู้ว่าในที่แห่งนี้มันอันตรายเธอถึงเลืกที่จะพาเพื่อนมาทำงานที่นี่ไงอย่างน้องก็ยังพี่ยุนที่คอยดูแลฟานี่เพื่อนของเธอได้
“เอ้าๆก็ได้พี่จะรับเพื่อนเราเข้าทำงานแต่ในฐานะของเก็กเสิร์ฟเท่านั้น ห้ามดื่มและไปกับแขกเด็ดขาดเข้าใจมั้ย”สุดท้ายยุนอาก็ใจอ่อนให้กับน้องจนได้แล้วหันมากำชับเพื่อนของซอฮยอนที่ยืนอยู่
“ค่ะหนูขอบคุณ คุณมากเลยนะค่ะที่รับหนูเข้าทำงานหนูสัญญานะค่ะว่าหนูจะตั้งใจทำงานไม่ให้ร้านขคุณเสียหายเเน่นอนค่ะ”ทิฟฟานี่เมื่อเห็นยุนอาตกลงรับเข้าทำงานก็เอ่ยขอบคุณอย่างดีใจ
“อืม แล้วที่หลังไม่ต้องเรียกคุณแล้วน่ะ เรียกพี่ยุนเหมือนซอก็ได้”ยุนอารับคำแล้วบอกให้ทิฟฟานี่เรียกตัวเองเหมือนที่น้องเรียก
“ค่ะคุณ เออ พี่ยุน”ทิฟฟานี่รับคำแล้งหันมามองหน้าของซอฉยอนอย่างดีใจ
“ไปได้แล้วเริ่มทำงานพรุ่งนี้ได้เลยส่วนชุดก็ใช่ชุดของที่นี่ไปก่อนไว้วันไหนฉันจะพาช่างมาวัดตัวแล้วตัดใหม่ให้”ยุนอาบอกกับทิฟฟานี่อย่างจริงจัง
“ค่ะ”ทิฟฟานี่รีบคำแล้วเดินออกไปพร้อมซอฮยอน
“เดี่ยวพี่บอกแล้วหรอว่าให้เราไปซอ”เสียงของยุนอาเรียกซอฮยอนที่จะเดินออกไปกับทิฟฟานี่
“งั้นเดี่ยวเราไปรอที่รถนะซอ”ทิฟฟานี่บอกกับซอฮยอนแล้วเดินออกไป
อีกฟากหนึ่งของผับหรูที่ร่างเล็กมักจะมาเป็นประจำเธอนั่งดื่มอย่างปกติแต่ที่ไม่ปกติก็คือไม่มีเพื่อนคนไหนว่างมากับเธอสักคนทำให้เธอต้องมานั่วอยู่คนเดียวแบบนี้ สายตาของร่างเล็กมองไปรอบๆของผับเพื่อหาเยื่อที่จะไปต่อด้วยแต่สายตาดันไปเห็นร่างบางของใครบางคนที่เดินออกมาจากห้องของเพื่อนเธอใช่มันคือห้องของผู้บริหารและผับแห่งนี้เพื่อนเธอก็เป็นเจ้าของ เธอไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ด้วยซ่ำแต่ไม่รู้ทำไมเพียงแค่คิดว่าผู้หญิงคนนี้ต้องทำอะไรกับเพื่อนเธอในห้องนั้นอย่างแน่นอนมันก็ยิ่งทำให้หัวใจดวงนี้มันเจ็บปวดซะเหลือเกิน
คิม แทยอนได้แต่มองผู้หญิงคนนั้นเดินออกไปจากผับอย่างยิ้มแย้มยิ่งเห็นรอยยิ้มนั้นเขาก็ยิ่งอยากที่จะได้เธอคนนั้นมาอยู่ข้างกาย เธอก้อไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันมาทำไม ทั้งที่ไม่เคยเจอ ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
Guest
