ใครเลยจะคิดว่าผู้ชายที่มีทุกอย่างเพียบพร้อมอย่างเขาจะต้องมาหลงรักยัยเด็กดื้อคนนี้ คนที่เป็นทั้งน้องสาวบุตรธรรมของตัวเองแลพเป็นคนที่ทำให้เขารู้สึกหวงเวลาที่เธออยู่กับผู้ชายคนอื่น คนที่เป็นเพียงแค่เพื่อนของเธอก็ตาม
.........................................................................................................................................................................................
คุณกริชญ์ วีระกิตติสกุล อายุ 35 ปี
จอมแก้ว ธาดาวริศกุล อายุ 19 ปี
.........................................................................................................................................................................................
โปรยเรื่อง
เด็กสาวในวัยสิบเก้าปีที่ต้องจากบ้านมาเรียนที่กรุงเทพตามคำขอร้องของมารดาบุตรธรรมของเธอ จอมแก้ว ธาดาวริศสกุล เธอต้องมาอาศัยอยู่ที่บ้านหลังเดียวกันกับ คุณกริชญ์ วีระกิตติสกุล พี่ชายบุตรธรรมของตัวเอง ทั้งเธอและเขาจะต้องทำอย่างไรเมื่อคนหนึ่งดันไปแอบรักน้องสาวของตัวเอง ส่วนอีกคนกลับคิดว่าเธอเป็นส่วนเกินในชีวิตของเขา
.........................................................................................................................................................................................
"แก้วว่ายังไงนะ พี่ไม่เข้าใจ"คุณกริชญ์ถามขึ้นเมื่อน้องสาวบุตรธรรมของเขาเดินเข้ามาบอกกับเขาว่าจะย้ายออกไปอยู่ข้างนอกกับเพื่อน
"แก้วบอกว่าแก้วจะย้ายไปอยู่หอกับชาหอมค่ะ ในเมื่อแก้วอยู่ที่นี้ก็มีแต่จะเป็นส่วนเกินในชีวิตของพี่กริชญ์ แก้วขอย้ายไปอยู่ข้างนอกนะคะ"จอมแก้วตอบกลับไปในทันพร้อมทั้งอธิบายเหตุผลของตัวเองให้ชายหนุ่มได้ฟัง
"ใครบอกว่าแก้วเป็นส่วนเกินในชีวิตของพี่ พี่ไม่เคยคิดแบบนั้นเลยนะ"
"แต่พี่กริชญ์ไม่ยอมคุยกับแก้วมาเป็นเดือนแล้วนะคะ เวลาที่เจอกันพี่กริชญ์ก็เอาแต่หลบหน้าแก้ว จะไม่ให้เเก้วคิดว่าตัวเองเป็นส่วนเกินได้ยังไงล่ะคะ"
"ยัยเด็กโง่เอ้ย ที่พี่ทำไปก็เพราะพี่ไม่อยากจะให้แก้วต้องเดือดร้อนยังไงละครับ แก้วรู้มั้ยครับว่าตั้งแต่ที่แก้วก้าวเท้าเข้ามาเหยียบที่บ้านหลังนี้ พี่ก็ไม่เคยมองแก้วเป็นน้องสาวของพี่เลยนะ"คุณกริชญ์จับมือเล็กของจอมแก้วมากุมเอาไว้ในอุ้งมือของตัวเอง
"นั้นไงคะ พี่กริชญ์ยอมรับออกมาแล้วว่าตัวเองรังเกียจแก้ว"
"พี่พูดตอนไหนว่าพี่รังเกียจแก้ว หือ"ชายหนุ่มนำมืออีกข้างของตัวเองมาลูบหัวทุยๆ ของเด็กสาวที่ตอนนี้น้ำตาไหลอาบดวงหน้าสวยจนเลอะไปหมด
"ก็เมื่อกี้ไงค่ะ พี่กริชญ์บอกว่าไม่เคยมองแก้วเป็นน้องสาวเลย"
"ที่พี่บอกว่าพี่ไม่เคยมองแก้วเป็นน้องสาวก็เพราะว่าพี่เห็นแก้วเป็นผู้หญิงคนหนึ่งต่างหากล่ะครับ ผู้หญิงที่พี่มีสิทธิ์ที่จะรักเขา ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยรับรู้ถึงความรู้สึกของพี่เลยก็ตาม"
"หมายความว่าไงค่ะ แก้วไม่เข้าใจ"
"เรานี้นะ ทีเรื่องอื่นล่ะเข้าใจง่ายแต่เรื่องแบบนี้กลับคิดไม่ออก ที่พี่พูดก็เพราะว่าพี่รักแก้วนะครับ รักแบบที่ผู้ชายคนหนึ่งรักผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่ใช้แบบที่พี่ชายรักน้องสาว เข้ารึยีงครับ"
จอมแก้วมองหน้าของพี่ชายบุญธรรมของตัวเองโดยไม่มีคำพูดใดใดหลุดออกมาจากเรียวปากบางนั้นเลย ใจของเเธอเต้นแรงจนไม่เป็นส่ำ เหมือนว่ามันจะหลุดออกมาจากอกของเธอเสียให้ได้
.........................................................................................................................................................................................
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกคน วันนี้ไรท์มาเปิดนิยายเรื่องใหม่ค่ะ ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจจากทุกคนล่วงหน้านะคะ