บทนำ
"เรามีหน้าที่มอบความรัก ไม่ได้มีหน้าที่มีความรัก"
ประโยคที่คุ้นเคยของสถานที่แห่งนี้ ถูกสลักไว้บนแผ่นไม้ขนาดใหญ่ ตั้งตระหงานอยู่หน้าทุ่งดอกลิลลี่สีขาว ที่กำลังเบ่งบานอย่างเต็มที่
ชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง หน้าตาคมคาย หยุดอยู่หน้าดอกลิลลี่ดอกเล็ก ที่เหมือนเพิ่งจะผลิบานได้ไม่นาน แต่กลับมีกลิ่นหอมอย่างน่าทึ่ง สร้างความสดชื่นให้กับผู้สูดดม แต่กลับไม่ได้สร้างความรู้สึกสดชื่นอย่างที่ควรจะเป็นให้กลับชายหนุ่มเลย กลับมีแต่ความเศร้าสลดอย่างที่มิอาจปิดบังได้จากสีหน้าของเขา
"เมื่อใด ที่ความรักได้บังเกิด และถูกเอือนเอ่ยออกไป
เมื่อนั้นหน้าที่ของท่านได้สิ้นสุดลง"
น้ำใสไหลอาบสองแก้มขาวนวลอย่างไม่มีถ้าทีว่าจะหยุดได้ ดวงตาคมโตเพ่งมองดอกลิลลี่ตรงหน้า และทอดสายตาผ่านทุ่งดอกลิลลี่สีขาวนวลที่กำลังพลิ้วไหวตาแรงลม
“จินยอง ทำไมนายทำอย่างนี้”
.
.
.
ผมเสียเพื่อนไปอีกคนแล้ว.
__________________________________________________
งื้ออ สวัสดีค่าาา
เป็นผู้อ่านอยู่นาน เลยอยากลองเป็นผู้เขียนบ้าง 555555
เรื่องแรกเลยน้าา ผิดพลาดยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ยังไงก็ฝากติดตาม #ยมกามเทพ ไว้ด้วยนะนะนะนะ *0*
Guest
