พลาดที่สุดคือพลาดรักคุณ
…
“ให้ลูกอยู่กับเพลินเถอะนะคะ” นี่เป็นคำขอแรกและคำขอเดียวที่เธอจะขอจากคินน์ “ถ้าคุณกลัวลูกลำบาก คุณช่วยค่าใช้จ่ายลูกเป็นรายเดือนดีไหมคะ แค่ของลูก ไม่ต้องดูแลเพลิน ถ้าตอนไหนคุณคิดถึงลูก คุณค่อยแวะมาหา”
ที่เขาต้องการไม่ใช่แค่เอาวิณณ์ไปเลี้ยงเอง แต่ต้องการตัดขาดจากเพลินตาด้วย เพื่อไม่ให้ผู้หญิงตรงหน้ามาสร้างความลำบากให้ในภายหลัง
“เอาวิณณ์ให้ผมเถอะเพลิน คุณยังสาว คุณยังมีลูกได้อีกหลายคน อย่าพาลูกของผมไปลำบากกับคุณเลย”
“ลูกจะไม่ลำบาก เพลินดูแลลูกได้”
ขนาดตัวเองยังเอาไม่รอด ยังจะอวดดีว่าสามารถดูแลวิณณ์ได้ “คุณลืมไปแล้วรึไงเพลินว่าทำไมคุณถึงได้มาอยู่กับผม” ถ้าเธอลืม เขาจะช่วยรื้อฟื้นความทรงจำให้ “คอนโดที่คุณอยู่ รถยนต์ที่คุณขับ เงินจ่ายค่าเทอม ค่าข้าว ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างของคุณ มีสักบาทไหมที่คุณหาเอง”
“คุณคินน์..” สิ่งที่ชายหนุ่มพูดออกมาทำเพลินตาชาไปทั้งหน้า
“ผมไม่อยากพูดให้คุณเสียใจหรอกนะ ผมแค่อยากให้คุณมองทุกอย่างตามความเป็นจริง ก่อนที่คุณจะพูดว่าดูแลวิณณ์ได้ คุณต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน ถ้าคุณยังเอาตัวไม่รอดก็อย่าปากดีว่ามีปัญญาเลี้ยงลูกของผมได้”
___
* ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ *
___
* กดเพิ่มลงคลัง
เพื่อรับแจ้งเตือนการอัปเดตตอนใหม่ *
ติดตามข่าวสารนิยายเพิ่มเติมได้ที่..
Fanpage : Monchan มนต์จันทร์
❤️ ทุกการคอมเมนต์ กดใจ กดเพิ่มลงคลังคือกำลังใจของนักเขียน ฝากนักอ่านเอ็นดูด้วยนะค้า ❤️
Guest
