เกริ่นนำ
ชาติก่อน… ซ่งซินอี๋ตายอย่างโดดเดี่ยวท่ามกลางความว่างเปล่า ไม่มีครอบครัว ไม่มีคนรัก และไม่มีใครสักคนที่ต้องการให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อ ในลมหายใจสุดท้าย เธอได้อธิษฐานเพียงหนึ่งอย่าง
“หากโลกหน้ามีจริงให้ได้เกิดมาในที่ที่มีใครสักคนรักเธออย่างแท้จริง”
ทว่าเมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้งเธอกลับได้ยินเสียงร้องไห้ของผู้หญิงคนหนึ่ง เสียงนั้นดูสั่นเครือ ทว่าอบอุ่นที่สุดเท่าที่เคยสัมผัส
“ไม่เป็นไรนะลูก… ต่อให้เหลือแค่แม่คนเดียว แม่ก็จะเลี้ยงลูกให้ได้”
เธอยังไม่ทันจะปรับตัวกับร่างเด็กน้อยในอ้อมแขนอันอบอุ่นนี้ แต่กลับได้รู้ความจริงในเวลาไม่นาน
ยุค 80… สังคมหัวโบราณ… และ “แม่เลี้ยงเดี่ยว” คือคำที่เต็มไปด้วยสายตาตราหน้าและความกดดัน
ผู้หญิงคนนี้ถูกทิ้ง ถูกเยาะเย้ย และถูกโลกทั้งใบทำร้ายจนช้ำ แต่เธอยังคงกอดลูกสาววัยเพียง 5 ขวบไว้แน่นในอ้อมกอด… ราวกับร่างเล็กๆที่อยู่ในอ้อมแขนคือทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ของเธอ
ในชาติก่อน ซ่งซิงอี๋ไม่มีใคร ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีแม้แต่ครอบครัวที่จะโอบกอดอย่างอบอุ่น
แต่ในชาตินี้เธอกลับมีแม่ แม่เพียงคนเดียวที่โอบกอดเธอด้วยความรักที่แสนอบอุ่น และเธอจะไม่ยอมให้แม่ต้องหลั่งน้ำตาอีกต่อไป
ในเมื่อฟ้าส่งเธอมาเกิดใหม่ มิใช่ในฐานะคนธรรมดาแต่ในฐานะ “ดาวนำโชคของแม่”ต่อให้โชคชะตาจะโหดร้ายแค่ไหน เธอจะเปลี่ยนมันให้ได้