*****
เพราะต้องการจะตอบแทนบุญคุณและตอบแทนหัวใจที่แอบรักเขา
จึงยอมแต่งงานด้วย
แต่สิ่งที่เธอได้รับ
คือการสูญเสียลูกตอนคลอด
และจดหมายตัดความสัมพันธ์ลง
เธอเดินออกมาเพื่อกลับบ้านเกิด
หัวใจที่แสนเจ็บปวดหวังฆ่าตัวตาย
แต่ก็ไม่ตาย
ดาวเหนือ...ลูกสาวของพริมจึงกลายเป็นแสนสว่างให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อได้
แต่วันที่พริมกับดาวเหนือกลับไปสู่อ้อมกอดของคำว่าครอบครัว
เธอตัดสินใจหางานทำ
และได้พบกับภูวดลอีกครั้ง
*****
“ฉันไปหาบางอย่างมา” ภูวดลกล่าวเสียงเรียบ เย็นเยือก
“อะไรเหรอคะ” ปันสุขถามด้วยน้ำเสียงระวังตัว
“ยาปลุกเซ็กส์” เขาตอบตรงไปตรงมา
“ทำไม...” ปันสุขเงียบไป รู้สึกเหมือนมีมีดบาดกลางอก
“ฉันไม่ได้ชอบเธอ แต่เพื่อแม่ ฉันต้องทำสิ่งนี้กับเธอ ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันไม่อยากทำเลย แต่เพื่อแม่ ฉันต้องนอนกับเธอ” ภูวดลพูดอย่างเย็นชา
“ต้องพึ่งยาด้วยเหรอคะ...” ปันสุขเสียงสั่น เธอเจ็บจี๊ดในอก รู้ชัดเจนว่าเขาไม่ได้รักเธอ แต่ถึงขั้นรังเกียจร่างกายเธอจนต้องพึ่งยาเลยหรือ
“จะให้ฉันทำกับคนที่ไม่ได้ชอบ มันก็ยังไงอยู่ อย่างน้อยไอ้ยานี่ก็ช่วยให้ฉันทำได้” เขาพูดพลางชี้ขวดยา
ปันสุขหัวใจเหมือนถูกบีบรัด เธอนั่งตัวแข็งบนเตียง มองสายตาเขาที่ไม่เคยมีความรัก หรือความปรารถนาต่อเธอ
“เรามาทำหน้าที่ผัวเมียกันเถอะ และฉันหวังว่าเธอจะท้องเร็ว ๆ นี้” ภูวดลพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่เต็มไปด้วยความเฉยชาและกดดัน
*****