"เมื่อความใฝ่ฝันอันเลือนรางของเธอถูกผูกมัดไว้กับการละทิ้งตัวตน ชีวิตที่พยายามจะเป็นเหมือนคนอื่นอาจจบลงด้วยความสูญเสียที่ไม่มีวันหวนคืน"
"เมื่อความใฝ่ฝันอันเลือนรางของเธอถูกผูกมัดไว้กับการละทิ้งตัวตน ชีวิตที่พยายามจะเป็นเหมือนคนอื่นอาจจบลงด้วยความสูญเสียที่ไม่มีวันหวนคืน"
สามารถลบหรือแก้ไขรีวิวได้อีก 24 ชั่วโมงหลังจากการแก้ไขล่าสุดเท่านั้น
สามารถเขียนรีวิวได้เมื่อมีอายุสมาชิกเกิน 72 ชั่วโมงเท่านั้น
สามารถแก้ไขรีวิวได้เพียง 1 ครั้งภายใน 24 ชั่วโมงหลังการแก้ไขล่าสุด
เมื่อแก้ไขรีวิวแล้ว จำนวนถูกใจและการตอบกลับรีวิวนั้นจะถูกรีเซ็ต
สามารถลบรีวิวได้อีก 24 ชั่วโมงหลังจากการแก้ไขล่าสุด
เมื่อลบรีวิวนี้แล้ว จะไม่สามารถถูกเรียกคืนกลับมาได้
꧁⊱•***•⊰꧂
๏ กวีสง่าแม้น มณีสาร
คำเพราะคือสังวาล กอบแก้ว
ควรเพิ่มพิริยการ กวีเวท เทอญพ่อ
กอปรกิจสำเร็จแล้ว ไป่ต้องร้อนตัว
๏ อย่ากลัวถูกติพ้น เกินสมัย หน่อยเลย
ใครเยาะก็ช่างใคร อย่าเก้อ
เราไทยอักษรไทย เราแต่ง สิฮา
ใครติสิคือเส้อ ไม่รู้สีสา
๏ นานาประเทศล้วน นับถือ
คนที่รู้หนังสือ แต่งได้
คนเกลียดอักษรคือ คนป่า
ใครเยาะกวีไซร้ แน่แท้คนดง
(พระราชนิพนธ์อารัมภกถา ในเรื่องพระนลคำหลวง )
•ยินดีต้อนรับสู่โลกวรรณกรรมของ ป.ปรมปุณณ, ว.วโรตมะ•
꧁⊱•***•⊰꧂
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
เพื่อประสบการณ์อ่านและเขียนที่ดีกว่าบนมือถือ