วรรณรังสฤษฏ์

         ꧁⊱•***•⊰꧂  

         ๏  กวีสง่าแม้น                มณีสาร 

คำเพราะคือสังวาล                 กอบแก้ว 

           ควรเพิ่มพิริยการ                  กวีเวท เทอญพ่อ 

     กอปรกิจสำเร็จแล้ว               ไป่ต้องร้อนตัว 

                     ๏ อย่ากลัวถูกติพ้น       เกินสมัย หน่อยเลย 

 ใครเยาะก็ช่างใคร                อย่าเก้อ 

       เราไทยอักษรไทย                 เราแต่ง สิฮา  

ใครติสิคือเส้อ                        ไม่รู้สีสา 

  ๏ นานาประเทศล้วน          นับถือ 

คนที่รู้หนังสือ                         แต่งได้ 

คนเกลียดอักษรคือ               คนป่า 

        ใครเยาะกวีไซร้                       แน่แท้คนดง 

(พระราชนิพนธ์อารัมภกถา ในเรื่องพระนลคำหลวง ) 

•ยินดีต้อนรับสู่โลกวรรณกรรมของ ป.ปรมปุณณ, ว.วโรตมะ• 

             ꧁⊱•***•⊰꧂