บุพเพซ่อนรัก
บทนำ
“ผมว่าคุณยายเลิกพูดถึงเรื่องนี้เถอะครับ”
“จะให้ฉันเลิกพูดได้ยังไง ในเมื่อสายเลือดไม่รักดีของแกมันส่งต่อทางพันธุกรรมแก่ถึงได้ทำเหมือนแม่แก” ลู่หยางรู้สึกโกรธและไม่พอใจขึ้นมา
“เรื่องที่ถูกยกเลิกแต่งงาน ผมขอโทษก็แล้วกันครับคุณยาย แต่ถึงไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้น ยังไงผมกับถิงถิงก็ไม่ได้แต่งงานกันอยู่แล้ว” คำพูดของผู้เป็นหลานนั้นทำให้หนิงอันต้องหันไปมองหน้าลู่หยางด้วยความไม่พอใจที่หลานชายพูดออกมาแบบนั้น
“หรือว่าแกคิดจะแต่งงานกับผู้หญิงที่แกนอนด้วย”
“ใช่ครับ” ลู่หยางตอบหนิงอันด้วยความโมโห
“นี่แกจะนอนกับผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างนั้นเหรอ” “คุณยายรู้ได้ยังไงว่าเธอไม่มีหัวนอนปลายเท้า”
“หมายความว่ายังไง แกรู้จักผู้หญิงคนนั้นดีเหรอหรือว่าแกแอบคบกับผู้หญิงคนนี้มาตั้งนานแล้ว” หนิงอันจ้องตาของลู่หยางที่บัดนี้ดูสงบนิ่งและแน่วแน่จนหนิงอันรู้สึกกลัวใจผู้เป็นหลายชาย