“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” พศุตเอ่ยอย่างสุภาพ และดูท่าทางแล้วผู้หญิงตรงหน้านี้ลุกลี้ลุกลนกว่าคนที่มาเที่ยวตามปกติ
“ช่วยฉันด้วยค่ะ ฉันถูกวางยา” เฌอริสาเอ่ยออกมาอย่างเริ่มจะไม่สามารถควบคุมอาการของตนเองได้
“ปล่อยเมียผมเดี๋ยวนี้เลยครับ” ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้พูดอะไร วายุก็ตามมาเผชิญหน้ากับคนทั้งคู่ ตอนนี้อาการเจ็บปวดที่ถูกเล่นงานจากหญิงสาวเริ่มหายเป็นปกติแล้ว
“ไม่ใช่นะคะ ได้โปรดช่วยฉันด้วย ผู้ชายคนนั้นวางยาฉัน” เฌอริสาเอ่ยด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงรู้สึกเชื่อในสิ่งที่เธอพูด มากกว่าผู้ชายที่ตามมาทวงเธอคืน
“ไม่ปล่อย ก็เห็นอยู่ว่าผู้หญิงเขาไม่เต็มใจ แล้วยังจะมาวุ่นวายกับเขาอีก” พศุตกางแขนปกป้องหญิงสาวเพราะความเชื่อที่ว่าเธอโดนผู้ชายคนนี้วางยา
“แกจะลองดีใช่มั้ย” วายุเดินเข้ามา ก่อนที่จะวางหมัดใส่ชายหนุ่ม แต่เขากลับใช้เพียงมือเดียวเท่านั้นจับที่ข้อมือของชายหนุ่มไว้ ก่อนที่จะใช้แรงเพียงเล็กน้อยเท่านั้นทำให้วายุล้มคว่ำลงตรงหน้า วายุเห็นท่าทางแล้ว ผู้ชายคนนี้คงเล่นงานเขายังถ้าเขาสู้ต่อ ไม่เป็นไรผู้หญิงคนเดียวหาเอาใหม่ได้ อย่าพยายามมีเรื่องดีกว่า เดี๋ยวการเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศจะมีปัญหา
“แกจะเอาผู้หญิงคนนี้ไปทำอะไรก็เชิญเลย ฉันไม่ยุ่งแล้ว” ว่าแล้ววายุก็รีบลุกขึ้น ก่อนที่จะวิ่งกลับเข้าไปในร้าน
เมื่อวายุวิ่งเข้าไปในร้านแล้ว ชายหนุ่มก็หันมาสนใจหญิงสาวที่ขอความช่วยเหลือเขาเมื่อครู่ เขาพบว่าตอนนี้เธอหน้าแดงกล่ำ และดูท่าแล้วเหมือนจะไม่ค่อยมีสติแล้ว ท่าทางจะโดนวางยาจริงๆ
“คุณเป็นยังไงบ้าง” ชายหนุ่มยังเอ่ยถามไม่จบ ร่างบางก็เป็นลมทำท่าจะล้มลงที่พื้น ชายหนุ่มจึงคว้าตัวไว้ด้วยความตกใจ พร้อมกับความหนักใจในตอนนี้ เขาจะทำอย่างไรกับผู้หญิงคนนี้ล่ะทีนี้