นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ไม่อนุญาตให้คัดลอกหรือทำซ้ำไม่ว่ากรณีใด ๆ
กรุณาอ่านคำเตือนก่อนเข้ามาอ่านนะคะ
ขออภัยสำหรับคนที่ไม่ชอบให้ตัวเอกมีมิติพิเศษ
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย ชื่อ สถานที่ เหตุการณ์ ประวัติศาสตร์ ประเพณี และวัฒนธรรม อาจไม่มีอยู่จริง ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งล้วน ๆ ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์ การเมือง การปกครองของประเทศใด ไม่ได้เจตนาจะพาดพิงถึงใคร หรือสถาบันใด ไม่ได้เจตนาจะเหยียดใครหรืออะไรทั้งนั้น
สำนวนภาษาในเรื่องนี้จะมีคำปัจจุบันปะปนอยู่ด้วย เรื่องนี้ตัวเอกเป็นผู้ทะลุมิติจากโลกจีนโบราณไปอีกมิติที่เป็นยุคที่สมัยใหม่กว่า สำนวนภาษาจึงมีคำปัจจุบัน คำโบราณปะปนอยู่ด้วยค่อนข้างเยอะ ภาษาอาจจะสับสนไปบ้าง งงไปบ้าง หรือขาดความสมเหตุสมผล อาจมีคำหยาบคาย การกระทำที่ไม่เหมาะสม ขัดต่อจารีตประเพณีและศีลธรรมอันดีงาม ในเนื้อเรื่องอาจมีการฆ่า เลือด และการทรมาน รวมไปถึงการกระทำอันรุนแรง ต่อเด็กและเยาวชน รวมไปถึงสตรี และผู้สูงอายุ
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของไรท์ แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากไม่ชอบกดออกได้เลยค่ะ หากชอบถูกใจ กรุณากดหัวใจ หรือคอมเมนท์เป็นกำลังใจกันได้ ยินดีรับคำติชมในเชิงสร้างสรรค์ รวมไปถึง ถ้าชอบเอาเข้าชั้นได้เลยนะคะ
จะพยายามปรับปรุง แก้ไขให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป รักคนอ่านทุกคน ยินดีรับโดเนทหากรีดเดอร์ท่านใดจะเมตตานักเขียนตาดำ ๆ ขอบคุณค่ะ
(จะติดเหรียญตั้งแต่ตอนที่ 6 เป็นต้นไปค่ะ)
เตือนอีกครั้ง นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น อย่าหาความสมเหตุสมผลและสาระใด ๆ จากนิยายเรื่องนี้
................................................................................................................
"ข้าจะหย่ากับท่าน" ซ่งหยู่เฟยเดินตรงเข้าไปหาสามี ที่มีตำแหน่งใหญ่เป็นถึงแม่ทัพใหญ่พิทักษ์แผ่นดิน ผู้มีฐานะทางตระกูลที่ร่ำรวย แล้วใครสน ข้าก็หาเองได้
"ไร้สาระ" แม่ทัพใหญ่เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ ดวงตาคมกริบปรายมองฮูหยินแต่ในนามของตนอย่างเรียบนิ่ง
"หึหึ หากท่านมิยินยอม ข้าจะไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ และเสด็จป้าฮองเฮาของข้า" ซ่งหยู่เฟยขู่ออกไป สีหน้าท่านแม่ทัพใหญ่จ้าวเปลี่ยนไปเล็กน้อย
(ผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้)
"ท่านแม่ทัพ ข้ากับท่านเราหย่ากันแล้วนะขอรับ" ซ่งหยู่เฟย
"ข้าไม่สน" เสียงเข้มของท่านแม่ทัพพูดออกมา พร้อมกับคว้าเอวบางดึงร่างงดงามของอดีตฮูหยินแต่ในนามขึ้นมาบนหลังม้าด้วย อย่าไม่สนใจสายตาของผู้ใดในตลาดเมืองหลวง
.........................................................................................